رضا ساکی
امروز قبل از نوشتن این طنز جلو آینه به خودم گفتم: رضا ساکی بیا و درباره شعار نمایشگاه کتاب بنویس اما اشاره‌ای به سفرهای خارجی مسئولان نکن. اصلا به تو چه که مسئولان دائم در نمایشگاه‌های بین‌المللی هستند؟ اصلا سفر خارج رفتن چه ربطی به شعار نمایشگاه دارد؟ یعنی اگر سفر خارج نمی‌رفتند شعار «نه به کتاب نخواندن» را انتخاب نمی‌کردند؟
بعد از گفتن این حرف‌ها به خودم در آینه وقتی پشت میز نشستم تا طنز را بنویسم فکر کردم: اتفاقا شاید مشکل از تو باشد. یعنی تویی که هرگز از مملکت خارج نشده‌ای بیشتر از مسئولان می‌فهمی؟ چرا شما طنزنویسان فکر می‌کنید خیلی بارتان است؟ اتفاقا شاید به دلیل همان سفرهای زیاد است که مسئولان شعار نمایشگاه کتاب امسال را این‌طوری انتخاب کرده‌اند. این شعار «نه به کتاب نخواندن» لابد بر اساس آخرین متد انتخاب شعار در نمایشگاه کتاب فرانکفورت انتخاب شده است.
بعد از این حرف‌ها خواستم بدون اشاره به سفر خارجی طنزی درباره شعار نمایشگاه بنویسم که آن رضا ساکی شری که در درون دارم به حرف آمد و گفت: آخر شعار یک نمایشگاه بزرگ فرهنگی را با کلمه «نه» شروع می‌کنند؟ مسئولان اگر توانستند سه بار پشت سر هم بگویند «نه به کتاب نخواندن» مردم هم می‌توانند. بعد هم کدام مسئول است که وقتی سفر خارجی می‌رود تحقیق و پژوهش می‌کند؟ سفر خارجی برای استراحت و خرید است. تو خودت وقتی سفر داخلی می‌روی مگر لم نمی‌دهی؟ پس چرا فکر می‌کنی آن کسی که به آلمان می‌رود لم نمی‌دهد؟
از پشت میز بلند شدم بلکه این ساکی آرام بگیرد. چون همین‌طور داشت حرف‌هایی می‌زد که سرم را به باد بدهد. پس بلند شدم آبی نوشیدم تا در حلق آن شر درونم هم برود. بعد نشستم پای نوشتن که دیدم هر چه گذشته است برایتان نوشته‌ام و ستونم به انتها رسیده است.
فقط می‌توانم از مسئولان برای انتخاب شعار «نه به کتاب نخواندن» تشکر کنم. ان‌شاءالله یک آمار خوب هم بعد از نمایشگاه از استقبال مردم و کتاب‌خوان شدن‌شان منتشر کنید تا حال‌مان از این بهتر بشود.
باقی بقای‌تان

انتهای پیام