به واقع اشتباه بانکها اینه که به سارق پروری یا به عبارتی به ایجاد انگیزه سرقت توجهی نمیکنند و صرف اینکه اگر سرقتی اتفاق بیفته، از بیمه خسارت میگیرند براشون کفایت میکنه ولی به این مهم فکر نمیکنند که تعداد زیادی از جوانهای این مرز و بوم ، حتی از بین تحصیلکرده هاشون، وقتی میبینند که راهی برای کسب درآمد ندارند، بی خطر ترین روش را سرقت از خودپردازها میبینند چون هم فکر میکنند از دیوار کسی بالا نرفتند و هم پول مال بانکه و هم بیمه خسارتهای سرقت را پرداخت میکنه، اگرچه اینو بدونید اگر تعداد این سرقتها زیاد بشه بیمه هم دیگه پرداخت خسارت را تقبل نخواهد کرد و جالب اینه که وقتی به بانکها میگیم که اونا باعث ایجاد انگیزه سرقت در مردم میشوند، شونه ای بالا می اندازند و میگن اگر کسی دزد نباشه در بانک باز هم باشه دزدی نمیکنه، ولی از خودشون نمیپرسند ....این یک بام و صد هوا چیه که تو این مملکت جا افتاده؟؟؟؟!! به هر حال اصل قصه دستگیری نیست و به کیفر رسوندن مجرمین نیست چون هیچ کمکی به حل اصل مسئله نخواهد کرد بلکه مسئله اصلی پیشگیری ازسرقته، چون با دستگیری انگیزه از بین نمیره و توی زندان خیلی کارهای دیگه هم یاد میگیرند ولی اگر کسانی که به هر دلیل به سرقت فکر میکنند بدونند که امکان سرقت وجود نداره، اصلا به سرقت فکر نمیکنند و این ممکن نیست مگر برای پیشگیری از سرقت خود پردازها که بر خلاف گاوصندوقها، حداقل ریسکشون، اطمینان سارقین از موجود بودن پول داخل صندوقشون هست اینه که هرکسی حفاظت از خودپردازها را به عهده میگیره، علاوه بر الزام به پرداخت خسارتهای سرقت، ملزم به جبران خسارتهای پنهان اجتماعی هم باشه، چرا که فقط به این صورته ممکنه کسانی که قرارداد تامین سیستمها و تجهیرات حفاظتی را با بانکها میبندن یا میپذیرند که باید مشکلات پس از سرقت را هم بپذیرنند یا همون اول خودشون را کنار میکشند و با آبروی جامعه بازی نمیکنند.

مشکل اساسی اینه که متاسفانه حتی اگر دستور العملی هم نوشته بشه، باز هم با توجه به اینکه اون دستور العمل توسط کسانی نوشته شده که هیچ نگاه تخصصی به موضوع ندارند، باز هم دستورالعملها باعث خنده سارقین میشه و محکوم به شکسته، در واقع همون چیزی که طی 40 سال گذشته در ایران اتفاق افتاده که بهش میگن پروژه های کارشناسی شده که در واقع همون آزمون و خطا است. برای مثال من فقط به یک مورد بسنده میکنم. پلیس دستورالعملی برای فروشگاه های طلا، جواهر، سکه و ارز داره که میگه، فروشگاه باید دیوار، کف و سقفی از بتن آرمه داشته باشه که سارقین نتونن با سوراخ کردن وارد بشن و مغازه باید درب آهنی داشته باشه با قفل برقی و یه سری چیزای دیگه مثل دوربین و آلارم و گاوصندوق قابل قبول در حالیکه مثلا در مورد قابل قبول بودن گاوصندوق هیچ توضیحی داده نشده و سلیقه ای برداشت میشه، حالا از خودتون سوال کنید که اصلا مگر غیر از اینه که این دستور العملها برای پیشگیری از سرقت محتویات گاوصندوقهاست؟؟!!! اگر بله، اولا به صورت محال فرض کنیم که دیوار بتنی که برای مغازه ایجاد میشه واقعا بتونه از نفوذ به داخل مغازه پیشگیری کنه، خوب آیا مقاوت اون درب آهنی هم به اندازه مقاومت همون دیوار مغازه است؟؟؟!! یا اصلا به صورت محاااااال فرض کنیم درب آهنی هم مقاومتش به همون اندازه باشه، آیا قفل برقی درب واقعا قابل باز شدن یا تخریب نیست؟؟!!! یا ....؟؟؟!!! در حالیکه اگر به واقع تخصصی به این موضوع نگاه میشد، متوجه میشدن به جای این دستورالعمل غیر عملیاتی که فقط از سر رفع تکلیف تدوین شده، میتونستن دستور العمل استفاده از گاوصندوقهایی با ضمات پرداخت خسارت در صورت وقوع سرقت را الزام آور کنند، چون نهایتا هدف سارقین فروشگاه های طلا، جواهر، سکه و ارز، نفوذ به گاوصندوقها است، پس اگر گاوصندوق قابل نفوذ یا سرقت نباشه، حتی اگر درب مغازه باز هم باشه، باز سارقین امکان سرقت را نخواهند داشت. حالا دستورالعمل نحوه نصب خودپردازها هم که صحبت از تدوینش هست مثل موضوع دستور العمل فروشگاه های طلا، جواهر، سکه و ارز میمونه و اگر قرار باشه باز به همون صورت دستور العمل فروشگاه ه طلا، جواهر، سکه و ارز تدوین بشه، نشه بهتره، چون حداقل کاربر خودش میشینه فکر میکنه چیکار باید بکنه تا متحمل خسارت نشه.