به گزارش ایسنا، به نقل از سایت شبکه خبری روسیا الیوم، یوری بوریسوف معاون نخست وزیر روسیه در پایان مذاکرات خود با بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه که در دمشق برگزار شد، گفت: مساله محوری که بسیار مثبت هم بود موضوع استفاده از بندر طرطوس است.

وی افزود: دو طرف در باره این موضوع پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشتند و امید است که قرادادی میان دو کشور طی روزهای آتی منعقد شود و براساس آن روسیه بندر طرطوس را به مدت ۴۹ سال جهت استفاده از آن برای کسب و کار اجاره خواهد کرد.

بوریسوف تصریح کرد: این تصمیم درباره اجاره بندر مذکور در نشست کمیته مشترک دولتی میان دو کشور اتخاذ شد و بازتاب مثبتی در تبادل تجاری دمشق و مسکو خواهد داشت و به اقتصاد سوریه کمک خواهد کرد. روسیه آماده امضای توافقنامه اجاره بندر طرطوس به مدت ۴۹ سال با دولت سوریه است؛ توافقنامه‌ای که به مدت ۲۵ سال به صورت خودکار قابل تمدید است مگر اینکه یکی از طرفین پیش از پایان مدت مورد توافق لغو آن را اعلام کند. مساله اجاره طرطوس به نوعی پیروزی استراتژیک برای مسکو محسوب می‌شود که همواره به دنبال دستیابی به پایگاهی طولانی مدت در آب‌های گرم بوده است. با وجود اینکه روسیه به لحاظ مساحتی بزرگترین کشور در جهان است اما تنها به آب‌های بسته یا منجمد راه دارد و آرزوی رهبران و مقامات این کشور از زمان روسیه سزاری تا ریاست جمهوری ولادیمیر پوتین دستیابی به دریاهای آزاد و آب‌های گرم بوده است.

در این راستا می‌توان موضع گیری سفت و سخت روسیه درباره بحران و جنگ سوریه را درک کرد. مسکو همه جانبه به لحاظ سیاسی و نظامی از هم‌پیمان خود یعنی دولت دمشق در خاورمیانه حمایت کرد تا به این هدف استراتژیک خود برسد که به نظر کارشناسان در آستانه تحقق یافتن است.

کارشناسان معتقدند روسیه با همه توان خود در کنار دولت سوریه به ویژه در عملیات جنگی که پس از هشت سال درگیری‌های خونین پایان یافت، ایستاد و در حال حاضر در انتظار پاداش کار خود است. با وجود اظهارات درباره نفوذ روسیه در ساحل سوریه، خاستگاه طایفه علوی که بشار اسد، رئیس‌جمهوری سوریه از این طایفه است و کنترل روسیه بر بندر طرطوس مساله جدیدی نیست اما اجرای توافقنامه اجاره این بندر که روسیه از آن پرده برداشته و رسما در آستانه اجرایی شدن قرار گرفته، مساله جدیدی است.

پارلمان روسیه در سال ۲۰۱۷ توافقنامه تحکیم حضور روسیه در سوریه و همواره کردن مسیر حضور نظامی دائم در پایگاه‌های دریایی و هوایی این کشور را تصویب کرد. همچنین دو طرف توافقنامه‌ای پیرامون گسترش مرکز امدادرسانی مادی و فنی به ناوگان نظامی روسیه در طرطوس و ورود کشتی‌های جنگی این کشور به آب‌های منطقه‌ای، آب‌های داخلی و بنادر سوریه را امضا کردند.

توافقنامه اجاره طرطوس به شرط هماهنگی با طرف سوری این اجازه را به مسکو می‌دهد که دست به عملیات بازسازی، توسعه و تخریب تأسیسات مورد استفاده خود بزند و در اراضی مورد استفاده در این بندر ساخت و ساز کرده و لنگرگاه‌های شناور ایجاد کند.

رسانه‌های رسمی روسیه دیدار بوریسوف با اسد را گزارش دادند اما به دلیل حساسیت پرونده طرطوس که به گفته فعالان به تمامیت ارضی سوریه آسیب می‌زند، به این پرونده نپرداختند. این رسانه‌ها تنها اعلام کردند اسد برای بررسی تجارت و همکاری اقتصادی به ویژه در بخش‌های انرژی، صنعت و افزایش تبادلات تجاری با بوریسوف دیدار کرده است اما به مساله طرطوس که تنها پایگاه دریایی روسیه در مدیترانه محسوب می‌شود اشاره‌ای نکردند.

مسؤولان دریایی روسیه اعلام کردند از بندر طرطوس می‌توان به عنوان مرکزی برای ناوهای موشک‌انداز یا حتی هواپیمابر در آینده استفاده کرد.

روسیه از زمان جنگ سرد عادت داشت که بخش‌هایی از دریای مدیترانه را برای خود حفظ کند اما هیچ پایگاه نظامی برای لنگراندازی جز بندر طرطوس نیافته است. بندری که به نمادی برای نفوذ روسیه در سوریه و خاورمیانه بدل شده است.

همزمان با نزدیک شدن امضای توافقنامه اجاره طرطوس کارشناسان معتقدند روسیه حضور طولانی مدتی در منطقه به دست آورده است؛ مساله‌ای که تضمین می‌کند تجهیزات دریایی روسیه مانند "بشکه‌های شناور" نباشند. همان طور که نظامیان روسیه در دوره جنگ سرد توصیف می‌کردند، در حالی که ناوهای این کشور هیچ پایگاهی به ویژه در خاورمیانه برای لنگر اندازی نداشتند اما پایگاه‌های آمریکایی در همه جا پراکنده بودند.

انتهای پیام