محمدرضا بهرامن در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: ایران در دو سال گذشته با خروج آمریکا از برجام و با بازگشت مجدد تحریم‌های یکجانبه و غیرقانونی این کشور، شاهد کاهش محسوس صادرات نفت و متعاقباً ایجاد مشکل در سرمایه‌گذاری خارجی و مبادلات ارزی و بانکی بوده است.
وی افزود: رشد اقتصادی هر کشور، دلالت بر افزایش تولید یا درآمد سرانه ملی دارد. اگر تولید کالاها یا خدمات به هر وسیله ممکن در یک کشور افزایش پیدا کند، با توجه به اینکه معنای رشد اقتصادی که عبارت است از افزایش تولید یک کشور در یک سال خاص در مقایسه با مقدار آن در سال پایه؛ می‌توان گفت که در آن کشور، رشد اقتصادی اتفاق افتاده است.
این فعال اقتصادی با بیان اینکه اقتصاد ایران یک اقتصاد ترکیبی و در حال گذار است گفت: این اقتصاد شامل یک بخش عمومی بزرگ است که در حدود ۶۰ درصد آن به شیوه متمرکز و دستوری اداره می‌شود. بخش عمده ۸۰ درصدی صادرات در ایران بر پایه صادرات نفت و گاز است بنابراین رشد تولید ناخالص داخلی ایران در سال٢٠١٨، زمینه‌ساز رشد منفی اقتصادی شده که بدترین رکود اقتصادی ایران از سال ۲۰۱۲ تاکنون است.
بهرامن تصریح کرد: اکثر برنامه‌های اقتصادی کشورهای صنعتی به دلیل وابستگی آنها به واردات نفت و همچنین کشورهای صادرکننده نفت به دلیل اهمیت درآمدهای نفتی در اقتصاد آنها، بر اساس تغییرات و تحولات قیمت نفت شکل می‌گیرد؛ لذا با توجه به اینکه ایران اکنون درگیر تحریم‌های نفتی بوده و از فروش آتی نفت خام خود نیز نامطمئن خواهد بود؛ در برنامه‌ریزی برای آینده در مسائل مرتبط با نفت با مشکل مواجه خواهد شد.
به گزارش ایسنا، طبق اعلام مرکز آمار رشد اقتصادی در ۹ ماهه سال گذشته، افت بیش از هفت درصد داشته و تا منفی ۳.۸ درصد کاهش یافته است. ضمن این که رشد اقتصادی بخش صنعت نیز منفی ۷.۹ درصد بوده است.
نظرات