به گزارش ایسنا، باشگاه دانش‌پژوهان جوان بخشی از آموزش‌وپرورش است که قبل از سال ۱۳۹۰ به طور مستقل اقدام به برگزاری آزمون‌های المپیاد دانش‌آموزی و آماده‌سازی دانش‌پژوهان برای ورود به رقابت‌های جهانی می‌کرد. این باشگاه سال ۱۳۹۰ با سازمان استعدادهای درخشان ادغام شد و در نتیجه این ادغام، مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان ایجاد شد.
دانش‌پژوهانی که در سال‌های گذشته در رقابت‌های جهانی المپیاد شرکت کرده بودند و برای حداقل یک سال با باشگاه در تماس بوده‌اند در گفت‌وگو با ایسنا، انتقاداتی را درباره برگزاری نامنظم کلاس‌ها و نبود بودجه کافی این باشگاه مطرح کرده بودند. یکی از اعضای تیم ملی المپیاد نجوم و اخترفیزیک ایران که در مسابقات ۲۰۱۸ مدال آورده، می‌گوید: «مهم‌ترین مشکل، کمبود منابع مالی باشگاه بود. من به جرأت می‌توانم بگویم که هیچ کلاسی نداشتیم که تا آخر ادامه پیدا کرده باشد. هیچ کلاسی نداشتیم که استاد آن ثابت سر کلاس حاضر شده باشد، همه کلاس‌ها را نصفه و نیمه رها می‌کردند. استادها به دلیل مسائل مالی قهر می‌کردند و معلمان مدام تغییر می‌کردند.»
یکی دیگر از نکاتی که بعد از انتشار لیست مدال‌آوران المپیاد در شبکه‌های اجتماعی مطرح شد، این بود که اغلب مدال‌آوران، پسران تهرانی بودند و سهم دانش‌آموزان شهرستانی و دختران در عموم رشته‌ها به صورت قابل‌توجهی کم است. لذا بر آن شدیم تا با توجه به مسائل ذکر شده، از عنایت سالاریان، معاون باشگاه دانش‌پژوهان جوان علت این بی‌نظمی‌های مذکور، مشکلات مالی باشگاه و نیاز به وجود سهمیه‌ای برای افراد شهرستانی به مانند آن چه که در کنکور وجود دارد را جویا شویم.
عنایت سالاریان، معاون باشگاه دانش‌پژوهان جوان در گفت‌وگو با ایسنا، در پاسخ به سوالی درباره لزوم ایجاد سهمیه‌هایی برای داوطلبان شهرستان در المپیاد گفت: سهم شهرستانی‌ها و دختران در دوره تابستانه از تهرانی‌ها به دلایل مختلف کمتر است. ما برای این‌که به عدالت آموزشی و عدالت جنسیتی توجه کنیم، در صورت احراز حد نصاب نمره علمی حداکثر دو یا سه نفر را به شرط شهرستانی یا دختر بودن در دوره تابستانه پذیرش می‌کنیم تا اگر استعدادی دارد در دوره تابستانه شکوفا شود و بتواند خود را به تیم برساند.
وی ادامه داد: به شکل دیگری طرحی درباره قرار دادن سهمیه برای داوطلبان شهرستانی در حال مطالعه است، البته نه به شکلی که در کنکور وجود دارد. علت این‌که تاکنون چنین طرحی انجام نشده، این است که چون در نهایت قرار است تیم ملی انتخاب شود و این تیم در رقابت‌های بین‌المللی حضور داشته باشد و نماینده ایران باشد، به ناچار فقط کسانی را می‌توانیم انتخاب کنیم که شرایط علمی خوبی داشته باشند و دیگر نمی‌توانیم بر اساس جنسیت یا شهرستانی بودن یا نبودن تصمیم‌گیری کنیم. شاید در آینده چنین مطرح شود که با روش‌های مختلف تعدادی از داوطلبان شهرستانی یا دختران وارد دوره تابستانه که دوره بروز استعدادهاست، شوند؛ اما بعد از دوره تابستانه مطلقا نمی‌توانیم سهمیه‌ای قائل شویم؛ چرا که آن‌ها در آینده می‌خواهند نماینده جمهوری‌اسلامی در عرصه رقابت‌های بین‌المللی باشند و معیارهای علمی باید ملاک باشد.
سالاریان، درباره تغییر مداوم استادان المپیاد در طول دوره آمادگی برای مسابقات جهانی که دانش‌آموزان المپیادی سال‌های گذشته در مصاحبه‌های خود با ایسنا مطرح کرده بودند، گفت: نبود مشکل مالی قابل تضمین نیست؛ اکثریت افرادی که با ما همکاری دارند، مدال‌آورند و مسائل مالی با وجود این که نیاز آن‌ها و وظیفه ماست، چندان محور توجه آن‌ها نیست. متاسفانه چون در سال ۸۹ ما استقلال خود را از دست دادیم و اختیاری از خود نداریم و زیرمجموعه وزارت آموزش و پرورش هستیم، کاهش یا افزایش منابع مالی وزارت آموزش و پرورش بر فعالیت ما هم اثرگذار است، با این تفاوت که جنس کاری ما با مسئولیت‌های جاری وزارت آموزش و پرورش تفاوت دارد؛ بنابراین ممکن است مشکلات مالی سال گذشته را داشته باشیم.
وی با اشاره به مصوبه استقلال باشگاه دانش‌پژوهان جوان، گفت: مصوبه استقلال باشگاه دانش‌پژوهان از وزارت آموزش و پرورش توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی شهریور و مهر ماه سال ۱۳۹۷ تصویب شده، ولی هنوز به ما ابلاغ نشده است. ما تا زمانی که به سبک گذشته بازنگردیم، نمی‌توانیم تضمینی برای نبود مشکلات مالی داشته باشیم. گویا اشکالات شکلی به این مصوبه گرفته شده است. البته تعطیلی‌های برخی جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی هم در تاخیر ابلاغ این مصوبه مزید بر علت شد. در صورت استقلال از وزارت آموزش و پرورش تصمیم‌گیری‌های ما هم مستقل می‌شود و پرداختی‌ها و کلاس‌ها را خودمان مشخص می‌کنیم.
وی در پایان درباره مشکلاتی که در زمینه نظام وظیفه مشمولان المپیادی به وجود آمده بود، گفت: ما امسال در زمینه اعزام دانش‌پژوهان به مسابقات جهانی مشکلاتی داشتیم. به دلیل وجود ناهماهنگی بین نظام وظیفه و مجموعه آموزش و پرورش، دانش‌پژوهان مشمول مجبور شدند خودشان ضمانت خروج از کشور را بگیرند و چنین چیزی تا الان سابقه نداشته است. این موضوع از جمله محدودیت‌هایی است که به دلیل ساختار فعلی ایجاد شده است. در سال‌های گذشته روند حل مسئله نظام‌وظیفه دانش‌آموزان مشمول چنین بود که ما با مکاتبه و نامه‌نگاری مشکل را حل می‌کردیم؛ اما امسال سازمان نظام وظیفه نپذیرفت و وزارت آموزش و پرورش هم نتوانست اقدامی کند و درنتیجه خود دانش‌پژوهان ضمانت گذاشتند.
انتهای پیام
نظرات