به گزارش ایسنا و به نقل از آس، بازی‌های المپیک ۱۹۹۲ بارسلونا فرصت بسیار خوبی بود تا اسپانیا را به عنوان یک دموکراسی جوان و موفق در جهان نشان دهد. ۱۵ روز فوق‌العاده‌ای بود که علاوه بر موفقیت‌های ورزشی، برای یک مدت بی‌اعتمادی میان کاتالونیا و بقیه اسپانیا را از بین برد. در آن فستیوال فوتبال هم بود یعنی محبوب‌ترین ورزش اسپانیا. 

تیم اسپانیا با حضور پپ گواردیولا در میانه میدان و کیکو و آلفونسو در خط حمله از هدایت میرا برخوردار بود. اسپانیا توانست حریفانش هم‌چون کلمبیا، مصر، قطر، ایتالیا و غنا را شکست دهد و به فینال برسد. این تیم باید در دیدار نهایی به مصاف لهستان می‌رفت. در المپیک بارسلونا بالاخره بحث حرفه‌ای‌گری (بازیکنان حاضر در NBA توانستند در ترکیب تیم‌های ملی خود بازی کنند) با موفقیت پایان یافت اما در فوتبال هم‌چنان بازیکنان جوان بازی می‌کردند. محدودیت سنی ۲۳ سال بود اما همه بازیکنان حرفه‌ای بودند. گواردیولا پس از قهرمانی بارسلونا در اروپا که با پیروزی برابر سامپدوریا رقم خورده بود در تیم المپیک اسپانیا حاضر شد. 

نوکمپ پر از تماشاگر بود و تماشاگران پرشور با پرچم‌های اسپانیا و کاتالونیا در ورزشگاه حضور داشتند. میرا ترکیب تونی، فرر، لوپس، آبلاردو، سولوسابال، لاسا، لوییس انریکه، گواردیولا، برگس، کیکو و آلفونسو را به میدان فرستاد. اسپانیا با روش ۲-۳-۵ به میدان رفت. مدافع‌ها به بازیکنان میانی پیوستند و در ساخت تیم همکاری کردند. لهستان پرتلاش و سخت کوش اجازه کار به گواردیولا نداد و اسپانیا نتوانست بازی روان خود را به نمایش بگذارد. اواسط نیمه نخست لوپس با یک ضربه سر فوق‌العاده تیرک دروازه  لهستان را به لرزه در آورد که هم‌زمان با قهرمانی فرمین کاچو در دوی ۱۵۰۰ متر بود. هواداران به وجد آمدند. در لحظات پایانی نیمه اول کوالژیک با یک ضربه قدرتمند بازی را یک بر صفر به نفع لهستان کرد.

نیمه دوم شروع شد و آماویسکا به جای لاسا وارد زمین شد تا قدرت خط حمله اسپانیا افزایش یابد. در این لحظه پادشاه، شاهزاده و فرزندانش در ورزشگاه حاضر شدند. آن‌ها شاهد قهرمانی کاچو بودند و پس از آن رقابت به نوکمپ رفتند. حضور خانواده سلطنتی در ورزشگاه باعث شور بیش‌تر هواداران شد. کمی بعد سانتر گواردیولا با ضربه سر آبلاردو همراه شد تا نتیجه یک بر یک شود. در ادامه فرر به کیکو پاس گل داد و پیروزی ۲ بر یک میزبان رقم خورد. اسپانیا که به وجد آمده بود بی‌مهابا حمله می‌کرد. این موضوع باعث شد نظم تیمی‌اش را از دست بدهد و دروازه اش در یک ضد حمله باز شود. دوباره همه چیز به تساوی رسید. لاروخا ادامه داد، ادامه داد و در یک جو دیوانه کننده در دقیقه ۹۰ گل پیروزی را به ثمر رساند. کیکو توپ را در محوطه جریمه کنترل کرد و به نحوی از میان بازیکنان حریف عبور کرد که انگار تنها در زمین حضور دارد. او مهم‌ترین گل دوران ورزشی اش را به ثمر رساند. بازی ۳ بر ۲ شد و دیگر برای لهستان  زمانی برای جبران باقی نمانده بود. اسپانیا که پیش از این مدال نقره المپیک ۱۹۲۰ را به دست آورده بود این بار مدال طلا را کسب کرد. این مدال نقطه اوج روزهای موفق ورزش آن کشور بود. اسپانیا المپیک بارسلونا را با کسب ۲۲ مدال به پایان رساند. آخرین آن به فوتبال تعلق داشت. بازی‌ها یک روز بعد، یعنی نهم آگوست به پایان رسید. شنبه کاچو و فوتبال مدال‌های طلای آن فستیوال را به دست آوردند. 

انتهای پیام