دکتر مهدی نجف‌زاده در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: ایران برای مجاب ساختن طرف‌های مقابل به سازش از ابزارهای درون برجام استفاده می‌کند تا ثابت کند نبود برجام بدتر از وجود آن خواهد بود. بنابراین باید همکاری‌های موثرتری در خصوص حل و فصل معضلات ایران انجام شود به خصوص اکنون که قطع مناسبات مالی ایران مشکلات عمیقی را پدید آورده است.

وی خاطرنشان کرد: منفعت کاهش گام به گام تعهدات این است که از برجام خارج نمی‌شویم، زیرا اگر خارج شویم با توجه به فضای بین المللی احتمال آن که به فصل 7 منشور بازگردیم و پرونده ایران دوباره به شورای امنیت برود نیز ممکن است.

این استاد دانشگاه افزود: ایران سیاست خیلی تهاجمی را پیش نگرفته است، چرا که از خطرات تهدیدکننده آگاه است ولی می توان گفت اگر به همین وضعیت پیش برویم برجام به لحاظ شکلی نیز فرو خواهد پاشید و باید منتظر بمانیم تا ببینیم چه اتفاقاتی در عرصه کلی بین شورای حکام، آمریکا و اروپا و ایران رقم می‌خورد.

وی با اشاره و تائید این نکته که اقدامات گام چهارم از شرایط پیش از برجام نیز فراتر است، گفت: تزریق اورانیوم  به سانتریفیوژها و میزان گازدهی به آن فراتر رفته و احتمال اینکه اروپاییان موضع تندتری بگیرند وجود دارد اما این نکته که ایران نیز اعلام داشته در صورت ایجاد توافق امکان بازگشت سریع وجود دارد حائز اهمیت است . اگر اروپایی‌ها اراده کنند که وارد مراودات مالی شوند ایران باز خواهد گشت . این یک شمشیر دو لبه است که هم می‌تواند خطرآفرین باشد و هم می‌تواند منفعت به همراه بیاورد. چرا که  اروپاییان و آمریکا را مجاب می‌سازد تا ساختار برجام را حفظ نمایند و ایران در این منازعه دیپلماتیک به پیروزی برسد.

نجف زاده افزود: این یک بازی شطرنج است که طرفین با درنظر گرفتن مهره هایشان بازی می‌کنند؛ شرایط بسیار پیچیده است،  چرا که مسئله اصلی امریکایی ها و شورای حکام و امنیت هستند و اتحادیه اروپا نمی‌تواند نقش پررنگی ایفا کند، ایران ارزیابی نادرستی از وضعیت اروپایی‌ها دارد و در حقیقت بیشتر به دنبال آن است اروپا آمریکا را به حفظ برجام مجاب سازد .

وی ادامه داد : آمریکا حتی در صورت روی کار آمدن دموکرات ها نیز به برجام بازنخواهد گشت، مسئله اصلی از دامنه هسته‌ای خارج شده و وارد تحرکات منطقه‌ای ایران شده که موضوع مهمی برای عربستان و اسرائیل  و دیگر کشورها است، اکنون اما مسائل گوناگونی به هم گره خوردند بنابراین ایران باید ارزیابی کند تا سازوکار مناسبی را برای حل و فصل بیاید، چه این راه تقابل باشد چه مذاکره . اگر تقابلی صورت بپذیرد احتمالا نظامی نخواهد بود ولی فشارهای اقتصادی شدیدتر اعمال خواهد شد و اگر مذاکره در پیش باشد روال سختی را داراست.

انتهای پیام