به گزارش ایسنا و به نقل از مدگجت، چاپ سه‌بعدی تاکنون کاربردهای بسیاری در پزشکی داشته است اما هنوز هم می‌توان از آن به نوعی دیگر در پزشکی استفاده نمود.

جوهر زیستی موادی که به تولید ایمپلنت‌های پزشکی کمک می‌کند مهمترین تمرکز تحقیقات محققان طی سال‌های اخیر بوده است.

جوهرهای زیستی موادی هستند که محیط ماتریکس خارج سلولی را شبیه‌سازی می‌کنند و به چسبیدن، تکثیر و تمایز سلول‌های زنده کمک می‌کنند. جوهرهای زیستی می‌توانند در حین پروسهٔ تولید افزایشی(additive manufacturing) به شکل رشته ته‌نشین شوند و بنا به این قابلیت از بیومتریال‌های سنتی مانند: هیدروژل، شبکه پلیمری و داربست فومی متمایز می‌شوند.

به طور معمول جوهرهای سازگار با محیط زیست برای یک برنامه خاص باید تولید شوند اما اخیرا محققان سوئیسی از توسعه جوهر جدیدی خبر داده‌اند که خودش می‌تواند در انواع مختلف دستگاهها اعم از دریچه های قلب، رباطها یا ایمپلنت چشم مورد استفاده قرار گیرد.

ژل جدید آنها با استفاده از الیاف سلولز و نانوذرات پلیمری تخریب پذیر زیست "فروسا" ساخته شده است و در ابتدا به صورت جامد است اما وقتی از طریق نازل پرینتر سه بعدی فشرده شود، به مایع تبدیل می‌شود و وقتی خارج می‌شود، به حالت جامد بر می‌گردد. الیاف سلولزی موجود در مواد، هنگام استراحت خود را به نانوذرات متصل می‌کردند و در آن هنگام هیچ فشاری وارد نمی‌شد. وقتی فشرده شوند، این ورقه‌ها شکسته می‌شوند، اما وقتی فشار نباشد، ترمیم می‌شوند.

این ماده می‌تواند با انواع پلیمرهای اضافی از جمله کلاژن، فیبرینوژن و اسید هیالورونیک ترکیب شود تا سبب مستحکم‌تر شدن و انعطاف‌پذیرتر شدن دستگاه‌های چاپی که در پزشکی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، شوند.

انتهای پیام