به نقل از ساینس‌دیلی، دانشمندان دریافتند که انجام حرکات کششی ساده می‌تواند از بدن در مقابل حمله قلبی یا سکته مغزی با بهبود جریان خون محافظت کند.

نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد که انجام حرکات کششی غیرفعال(passive stretching)  به مدت 12 هفته می‌تواند در بهبود جریان خون و کاهش سختی شریان‌ها موثر باشد.

حرکات کششی غیرفعال، به حرکاتی گفته می‌شود که فرد وضعیتی خاص برای اندام‌های  بدن با کمک فرد یا وسایل دیگر تا رسیدن به کشش لازم حفظ کند.

حرکات کششی غیرفعال با حرکات کششی فعال(active stretching)  تفاوت دارد، زیرا در حرکات کششی غیرفعال، نیروی خارجی(شخص یا شی دیگر) فرد را درگیر می‌کند، درحالی‌که کشش فعال به‌تنهایی انجام می‌شود.

کشش فعال، فرد در وضعیتی است که بدون کمک و تنها با انقباض عضلات موافق بر روی عضلات مخالف، کشش اعمال می‌کند.

تغییراتی که در رگ‌های خونی مشاهده می‌شود، می‌تواند پیامدهایی برای بیماری‌هایی نظیر قاتل شماره یک جهان، یعنی بیماری‌های قلبی داشته باشد.

محققان دانشگاه میلان در ایتالیا، 39 شرکت‌کننده مرد و زن سالم را در دو گروه مورد آزمایش قراردادند.

در گروه کنترل، هیچ کششی انجام نشد و در گروه آزمایش، به مدت 12 هفته، پنج بار در هفته کشش‌های پا انجام شد.

محققان تاثیر کشش غیرفعال، بر جریان خون را در اندام فوقانی و تحتانی ارزیابی کردند و دریافتند که شریان در هر دو قسمت با افزایش جریان خون و گشادشدن و کاهش سفتی مواجه شده است.

این تغییرات ممکن است پیامدهایی برای بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و دیابت داشته باشد، زیرا تغییر در کنترل جریان خون، ناشی از اختلال در سیستم عروقی است.

اگر این بررسی در بیماران مبتلابه بیماری‌های عروقی موثر باشد، می‌تواند نشان دهد که این روش آموزشی درمان جدید بدون دارو برای بهبود سلامت عروق و کاهش خطر ابتلا به بیماری، به‌ویژه در افرادی با تحرک کم موثر باشد.

می‌توان این کشش‌ها را در طول بستری شدن در بیمارستان یا بعد از جراحی به‌منظور حفظ سلامتی عروق برای بیمارانی که تحرک کمتری دارند، انجام داد.

محققان اشاره کردند که این روش‌ها می‌توانند برای دوره خانه‌نشینی ناشی از کرونا هم اهمیت داشته باشد، زیرا انجام فعالیت‌های ورزشی برای افراد مبتلابه بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و بیماران خاص محدود است. همچنین به کاهش اثرات طولانی‌مدت کم‌تحرکی در روزهای کرونایی کمک می‌کند.

این تحقیق در مجله Physiology منتشرشده است.

انتهای پیام