تیم تحقیقاتی گروه مهندسی عمران دانشگاه اراک تحت هدایت دکتر مهدی یزدانی عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران این دانشگاه بوسیله تئوری شکست روشی برای افزایش بهره وری ظرفیت باری و سرعت حمل و نقل قطار های خط راه آهن ارائه کرد.

بر اساس اعلام روابط عمومی دانشگاه اراک، دکتر مهدی یزدانی، سرپرست این تیم در تشریح روش ارائه شده اظهار کرد: پل های قدیمی راه آهن بیشتر از مصالح بتنی و سنگی ساخته شده اند. یکی از ایرادات اصلی این سازه ها ترک خوردگی در قسمت هایی از پل تحت اثر بارهای سرویس است. تئوری مکانیک شکست به عنوان یک ابزار قدرتمند و به روز اثر ترک و نقص را در تحلیل سازه ها لحاظ می کند.

وی ضمن اشاره به ظرفیت گسترده شبکه راه آهن کشور برای اجرای این طرح گفت: شبکه راه آهن به عنوان زیرساخت ریلی کشور یکی از مهمترین شاخص های رشد اقتصادی محسوب می شود. در شبکه راه آهن تعداد بسیار زیادی پل های قدیمی وجود دارد که این پل ها برای نیازهای زمان های گذشته طراحی شده اند. در سال های اخیر با توجه به نیاز کشور به افزایش باربری، همچنین افزایش سرعت ناوگان ریلی، این پل های قدیمی همواره مورد بررسی قرار گرفته اند. از آنجاکه در شبکه راه آهن کشور حدود ۱۰ هزار پل قدیمی وجود دارد، با پیشنهاد رویکرد جدید، به سرعت می توان در مورد افزایش ظرفیت باربری و افزایش سرعت قطارهای در حال سرویس تصمیم گیری کرد.

به گزارش ایسنا، یزدانی افزود: تاکنون از این تئوری برای محاسبه ظرفیت پل های قدیمی استفاده نشده بود، بنابراین در مقاله حاضر برای بار نخست با استفاده از تئوری مکانیک شکست اثر ترک ها به صورت مستقیم در ظرفیت باربری لحاظ شد. برای اعتبارسنجی روش مذکور از نتایج دو پل که در فاصله ۲۳ و ۲۴ کیلومتری راه آهن قدیم تهران-قم وجود داشته است، استفاده شد.

سرپرست تیم تحقیقاتی گروه مهندسی عمران دانشگاه اراک، فعالیت دانشجویان مقطع کارشناسی را از ویژگیهای ارزشمند این کار دانست و گفت: از جنبه های مهم تحقیق حاضر، انجام آن توسط دانشجویان کارشناسی است. انجام تحقیقات پژوهشی توسط دانشجویان کارشناسی نه تنها تاکنون در گروه مهندسی عمران دانشگاه اراک صورت نگرفته است، بلکه حتی در دانشگاه های دیگر نیز به ندرت روی می دهد و این امر حاکی از وجود دانشجویان خلاق، باانگیزه و توانمند در گروه مهندسی عمران دانشگاه اراک است که قطعا با هدایت صحیح آنها می توان آینده بسیار روشنی را برای این دانشجویان و کشورمان متصور شد.

وی خاطرنشان کرد که این پروژه تحقیقاتی با همکاری "پیمان عظیمی" دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، " رنه پانیان" دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران و " حسین حبیبی" دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران انجام شده و نتایج این پژوهش، چاپ مقاله در پایگاه ISI  در سطح Q۱ است.

انتهای پیام