این اظهارات عجیب، بخشی از ادعاهای مهمان یکی از برنامه های تخصصی حوزه بهداشت و سلامت در صداوسیماست که بلافاصله پس از پخش شدن نقدها و ماجراهای طنز بسیاری را هم به دنبال داشته است.
سازندگان این برنامه، اطلاع‌رسانی و پیشگیری در حوزه سلامت و درمان را در دستور کار دارند و هر روز به مدت یک ساعت آنتن تلویزیون را به دست می گیرند. آنهم آنتن رسانه ای که به اقتضای ویژگی فراگیری، حساسیت هایی بیش از طرح صرف یک ادعای اثبات نشده علمی آن هم بدون نظرات تخصصی مکمل را طلب می کند.
در بخشی از این برنامه حتی ویدئویی از این مهمان مدعی، انتخاب و پخش می شود که او و دوستانش به قصد نیش زنبور پاچه های شلوار خود را تا ران بالا زده اند!
و البته طرح یکباره این ادعاها در قالب برنامه ای زنده از شبکه ای سراسری، به حدی عجیب و دور از باور به نظر می رسد که این شگفتی حتی در کلام مجری حاضر در استودیو که گاه با لحنی طنز هم همراه است، نمایان می شود و برای لحظاتی صدای خنده حاضران در پشت صحنه هم به گوش می رسد.
اما بلافاصله پس از پخش این برنامه از آنتن شبکه سه، ویدئوهای «طبیب» با ادعای کشف آمپول کرونا، در مدت کوتاهی در فضای مجازی دست به دست می شود و واکنش های بسیاری را از سوی مردم عادی، اهالی رسانه و کادر بهداشت و درمان کشور به همراه دارد.
برخی به قصد مضحکه با انتشار این ویدئو، قصد شاد کردن یکدیگر را در این روزهای کرونایی دارند، برخی آن را باور می کنند و منتقدانی هم هستند که پرسش هایی از این دست را متوجه مسوولان شبکه سه می دانند که آیا جای ادعاهای اثبات نشده درباره موضوعات حساسی مانند ویروس کرونا، به واقع رسانه ای فراگیر مانند تلویزیون است؟ و آیا رسانه ای که چنین ادعایی را مطرح می کند موظف نیست نظر چند متخصص دیگر را هم در ادامه بپرسد و مطرح کند؟
آیا صرف اعلام موضع بی طرف از سوی مجری در قبال این ادعا و بیان این جمله در انتهای برنامه که برای به کارگیری این درمان نیاز به مجوز است، می تواند رسانه ای که مسبب طرح این ادعا بوده است را از مشکلات احتمالی بعدی مبری کند؟
حاشیه‌های مهمانان تلویزیونی که برای اولین بار هم نیست پیش می‌آید، اگرچه در رسانه‌ای با وسعت صداوسیما که هر روز طیف وسیعی از افراد جامعه را در برنامه‌هایش میزبانی می‌کند، تا حدودی اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد اما بار دیگر پرسش‌هایی از این دست را هم در ذهن ایجاد می‌کند که آیا لازم نیست برای انتخاب مهمانانی که در آنتن تلویزیون خصوصا برای موضوعی با حساسیت کرونا حاضر می شوند، راستی آزمایی موشکافانه‌تری صورت گیرد ؟ و اصولا اساس پروتکل دعوت از مهمانان در صدا و سیما چگونه است؟ آیا این پروتکل از شبکه‌ای به شبکه‌ی دیگر فرق می‌کند؟
همین چند ماه قبل بود که آنتن تلویزیون مدت ۲۰ دقیقه میزبان دختری شد که مدت یک‌سال در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شهید بهشتی مشغول تحصیل بود اما ناگهان دستگیر و معلوم می‌شود که او اصلاً در کنکور شرکت نکرده است؛ همین دانشجو در یک برنامه تلویزیونی به مدت ۲۰ دقیقه به‌عنوان رتبه برتر کنکور حضور یافت و به داوطلبان، از رازهای موفقیت خودش در درس‌خواندن و رتبه برتر شدن توضیح داد!
حالا هم این مهمانی که به عنوان پرفسور به بیننده معرفی می شود، ادعایی را در شبکه سه مطرح می کند که با توجه به حساسیت موضوعی مانند کرونا و مرجعیت و فراگیری رسانه ای مانند تلویزیون، می تواند برهم زننده موازنه پروتکل های بهداشت و سلامت باشد و حتی جان بسیاری از هموطنانمان را به خطر بیندازد.
این گزارش‌ها باید سریعا اصلاح شود
ایسنا در بخش دیگر این گزارش، در گفت وگو با سیدمحمدرضا خوشرو ـ استاد ارتباطات ـ پرسشهای مطرح شده را در میان گذاشته است.
این استاد ارتباطات معتقد است که پخش گزارش‌های نادرست و غیرعلمی از رسانه ملی باعث تشویش اذهان عمومی شده و اعتماد مخاطب به رسانه را از بین می‌برد.
او همچنین درباره اهمیت نظارت بر مطالبی که در قالب برنامه‌های علمی و تخصصی در حوزه سلامت از صداوسیما روانه آنتن می‌شود به ایسنا توضیح داد: رسانه ملی در حوزه‌هایی به عنوان مرجع اطلاع رسانی و آگاهی بخشی است و اگر گزاره‌ای در رسانه ملی منتشر شود عموم مردم آن را به عنوان گزاره‌ی قطعی، عالمانه و دقیق برداشت می‌کنند لذا در عموم مسائل مهم است که چه مطالبی منتقل می شود. اما در شرایط حساس و خاص کنونی که امنیت روانی، فیزیکی و اجتماعی جامعه دچار اختلال شده است، این مسئله اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
او افزود: بدیهی است که در شرایطی که ما با این بیماری درگیر هستیم و رسانه ملی هم عضو کارگروه مبارزه با این بیماری است، باید از طرح موضوعاتی که باز نشده و مورد تایید ستاد ملی مبارزه با کرونا نیست اجتناب کرد. صداوسیما هم به این کار اهتمام می‌ورزد اما گویا در این مورد خاص نظارت درستی صورت نگرفته است و طبیعتا منجر به تشویش اذهان عمومی خواهد شد.
خوشرو با بیان اینکه طرح اینگونه مطالب در فضای غیر رسمی و فضای مجازی مسئله‌ای رایج است، عنوان کرد: فضای مجازی در و پیکر درستی ندارد و هر کسی می‌تواند در آن مطلبی منتشر کند. کارگروه ویژه‌ای در فضای مجازی در حال رصد هستند تا مطالب غیرمستند و نامعتبر در این فضا را شناسایی و پیگیری کنند و برای افراد منتشر کننده مجازات‌هایی هم در نظر گرفته شده است. اما علت اینکه این کارگروه متمرکز بر فضای مجازی است این است که خیال ستاد ملی مبارزه با کرونا از رسانه ملی به عنوان یار وزارت بهداشت و مسوولان حوزه سلامت راحت است.
این استاد ارتباطات طرح این مسائل در صداوسیما را باعث تشویش اذهان عمومی دانست و با تاکید بر اصلاح این اشتباهات، عنوان کرد: این گونه موارد طبیعتا اشتباهی بوده که باید پیگیری شود. مطالبه عمومی هم همین است و کارشناسان هم انتظار دارند تا این گزارش‌ها سریعا اصلاح شود تا اعتماد مخاطب نسبت به رسانه از بین نرود. تشویش اذهان عمومی به واسطه رسانه ملی تاثیرش خیلی بیشتراز رسانه‌های غیر رسمی است زیرا آنجا دروازه بانی درستی نیست اما رسانه‌های رسمی حساب و کتابی دارند و هر چیزی روی آنتن نمی‌رود و مخاطبان با خیال راحت تری به تماشا می‌نشینند.
او در پایان گفت: اگر خانواده‌ای در فضای ایسنتاگرام مطلبی را در مورد تاثیر نیش زنبور ببیند ممکن است به عنوان یک مطلب جالب آن را بخواند اما نمی‌پذیرد و معتقد است تا از رسانه‌های رسمی منتشر نشود قابل اعتماد نیست.
انتهای پیام
نظرات