به گزارش ایسنا، امروز ـ دوشنبه ـ ۱۷ شهریور ماه سالروز درگذشت فرهنگ شریف، آهنگساز و از اساتید تارنوازی صاحب سبک است.

فرهنگ شریف زاده‌ی خطه شمال کشور بود. در اول فروردین ۱۳۱۰ در آمل مازندران چشم به جهان گشود، اما خیلی زود با پدر و مادرش به تهران نقل مکان کرد. شریف این شانس را داشت که پدرش اهل ذوق بود و با اهالی هنر رفت‌وآمد داشت. او نیز علاقه‌اش را به موسیقی از دوران کودکی نشان داد و گاهی به ساز پدرش دستبرد می‌زد.

فرهنگ شریف دارای نشان درجه یک هنری معادل دکتری، از چهره‌های ماندگار موسیقی، نوازنده و بداهه نواز تار بود. این هنرمند ۱۷ شهریور ۱۳۹۵ پس از یک دوره بیماری سخت در سن ۸۵ سالگی از دنیا رفت و داغ زخمه‌هایش را بر دل تار گذاشت. او در شش‌ماه آخر زندگی‌اش نزدیک به ۱۵ بار در بیمارستان بستری شد.

فرهنگ شریف در کارنامه هنری خود با خوانندگانی چون گلپا، ایرج، تاج اصفهانی، دلکش، غلامحسین بنان، محمدرضا شجریان، علیرضا افتخاری، محمود محمودی خوانساری، حسام الدین سراج و ... همنوازی داشت و در چند فستیوال بین‌المللی از جمله فستیوال موسیقی برلین حاضر شد. او چند سالی را در دانشگاه‌های آمریکا به آموزش موسیقی مشغول بود.

پیشتر همسر فرهنگ شریف (منصوره رضایی) درباره این هنرمند به ایسنا گفته بود: «هنگامی که بیماری او شدت گرفت و در اوج کسالت جسمی بود، تنها چیزی که از او جدا نمی‌شد، موسیقی و تار بود، تا اینکه در شش‌ماه آخر زندگی اش که دیگر دست‌هایش توان نداشت ساز را نگه دارد؛ اما در این هنگام نیز درخواست می‌کرد، آثارش را برایش پخش کنیم.»

نکته برجسته هنر شریف را در این می‌دانند که شیوه نوازندگی‌اش منحصر به خودش بود و شباهتی به شیوه نوازندگی استادانش نداشت. بر صاحب سبک بودن او تاکید دارند و ابداعاتش در نحوه انگشت‌گذاری و مضراب‌زنی در نقاط مختلف سیم‌های تار را از ویژگی‌های نوازندگی او می‌دانند.

شریف تار را نزد علی‌اکبرخان شهنازی تمرین کرد و تعلیم دید. او به‌دلیل دوستی پدرش با عبدالحسین شهنازی، برادر علی‌اکبرخان شهنازی که در نواختن تار از پدرش، آقا حسینقلی، بهره برده بود، بر ردیف موسیقی ایرانی نیز مسلط شد. فرهنگ شریف معتقد بود که همواره تحت تأثیر ساز عبدالحسین‌خان بوده و از سبک او الهام گرفته است.

در این قسمت می‌توانید ویدیویی از تارنوازی این استاد فقید موسیقی را تماشا کنید:

انتهای پیام