به گزارش ایسنا، روزنامه خراسان در ادامه نوشت: «حالا امسال و در شرایطی که حدود یک ماه از شروع سال تحصیلی می‌گذرد، داستان انتشار فایل‌های صوتی دوباره در حال بالا گرفتن است؛ به خصوص معلم عربی که دابسمش‌های زیادی بر اساس شیوه آموزشی‌اش ساخته شد. دلایل متعددی وجود دارد که این موضوع را انتخابی غلط و به‌شدت آسیب‌رسان در نظر بگیریم.

استرس اضافه‌ای که معلم‌ها بر دوش می‌کشند

کدام یک از ما می‌تواند ادعا کند که در کارش تا به حال خطا نداشته یا سوتی نداده است؟ همه‌ ما کم و زیاد خطاهایی داریم؛ به‌ویژه زمان‌هایی که ناچاریم کار جدیدی که به آن مسلط هم نیستیم، انجام دهیم. معلم‌ها هم درست مانند تک‌تک ما، ممکن است در جاهایی خطایی داشته باشند یا سوتی بدهند. از طرفی امسال آنها ناچار از تجربه‌ای جدید هستند. آنها در حال تجربه آموزش با استفاده از اینترنت هستند و همین می‌تواند حتی باعث بروز خطاهای بیشتری شود. با ادامه پیدا کردن روند غلط انتشار خطاهای معلمان، استرس معلم‌ها در زمان تدریس آنلاین و آماده‌سازی فایل‌ها افزایش می‌یابد. البته طبق پیامی که هفته قبل توسط دختر یک معلم در یکی از شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، موضوع ترس از خطای معلم و تبدیل آن به فایلی برای خندیدن، باعث حتی استرس اضافه خانواده معلمان هم شده است و حالا کم نیستند نوجوانان و جوانانی که می‌ترسند پدر یا مادر معلم‌شان خطایی داشته باشد که فردا روزی فایل آن دست به دست شود. یادمان باشد وقتی میزان استرس افراد در زمان انجام هر کاری زیاد باشد، کیفیت انجام کار کاهش پیدا می‌کند و در این مورد این یعنی افت کیفیت تدریس.

دست و پای معلم را نبندید

در آموزش به‌ویژه در تدریس به کودکان دبستانی، معلمان می‌توانند خلاقیت‌های خاصی در رفتار خود داشته باشند. از تغییر صدا، تا تعریف داستانی بامزه یا آوردن شخصیتی جذاب برای تدریس. اما اغلب معلم‌ها تنها در صورتی این کارها را انجام می‌دهند که احساس امنیت کافی در فضای کاری خود داشته باشند. زمانی که معلم احساس کند دایم زیر نگاه ایرادگیر دیگران است، کمتر حاضر می‌شود تا فعالیت جدیدی را امتحان کند. به عبارت دیگر با انتشار فایل‌های تدریس معلم فرزندمان، ما او را از داشتن معلمی خلاق و با اعتماد به نفس محروم می‌کنیم؛ کاری که در طولانی‌مدت باعث می‌شود فرزندمان آسیب ببیند.

آن چه برای خود نمی‌پسندی...

در نهایت بیایید یک بار دیگر به جمله معروفی نگاه کنیم که زیاد آن را شنیده‌ایم: «آن چه برای خود نمی‌پسندی، برای دیگران هم نپسند.» آیا خودمان دوست داریم فایل صوتی مربوط به ما که چون به دیگران اعتماد داشته‌ایم در اختیار آنها گذاشته‌ایم، بدون اجازه ما منتشر شود و دستمایه شوخی و خنده قرار بگیرد؟ آیا در صورتی که این اتفاق پیش بیاید، آن را تجاوز به حریم خصوصی خود در نظر نمی‌گیریم؟»

انتهای پیام