به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری فرانسه، تقریباً دو دهه بعد از آنکه آمریکا حملات هوایی علیه رژیم حاکم افغانستان طالبان انجام داد و آغازگر چیزی بود که بدل به طولانی‌ترین جنگ آمریکا شد، این گروه تندرو بیش از هر زمان دیگری در جایگاه قدرت است.
حمله‌ای که به دنبال حملات ۷ اکتبر ۲۰۰۱ انجام شد، سریعاً شبه‌نظامیانی را که به القاعده- گروه پشت حملات ۱۱ سپتامبر که حدود ۳ هزار نفر را درست چند هفته قبل‌تر در آمریکا کشته بود- پناه داده بودند، سرنگون کرد.
حالا، ۱۹ سال بعد از سرنگونی رژیم بی‌رحم القاعده، طالبان در حال فشار برای بازگشت به قدرت هستند؛ در ماه فوریه یک قرارداد برجسته عقب‌نشینی نیروها با واشنگتن به امضا رسانده‌اند و هم‌اکنون نیز در حال برگزاری مذاکرات صلح با دولت افغانستان هستند.
بسیاری از افغانستانی‌ها با ترس از اینکه طالبان از زمان تاریک‌ترین روزهای این رژیم تغییر کمی کرده باشد- زمانی که به گروه‌های اقلیت مذهبی حمله می‌کرد و دخترها را از مدرسه رفتن منع می‌کرد-، نگران دوره جدیدی از نفوذ طالبان هستند.
شهروند کابل "کتایون احمدی"، مادر ۲۶ ساله گفت: رژیم طالبان را مانند یک کابوس به یاد می‌آورم. ما نگران آینده‌مان و آینده دخترمان هستیم.
اما تاکنون در مذاکرات صلح در دوحه، که ماه گذشته آغاز شد، طالبان درباره مسائلی نظیر حقوق زنان یا آزادی بیان، صحبت زیادی نکرده است.
تفاهم متعلق به افغانستانی‌ها
"فرزاد فرنود"، همسر کتایون و محقق ۳۵ ساله مؤسسه مطالعات استراتژیک افغانستان گفت که افزایش خشونت طالبان از زمانی که تفاهم بین این گروه تندرو و واشنگتن به امضا رسیده، نشان می‌دهد که شبه‌نظامیان تغییری نکرده‌اند.
وی گفت: آیا این برای افغانستانی‌ها امید ایجاد می‌کند؟ خیر!
وی در نوجوانی شاهد سنگسار یک زن توسط طالبان و اعدام‌های علنی در استادیوم فوتبال کابل بود. خانواده او زمانی که طالبان موسیقی و سرگرمی را ممنوع کرد، ناچار بودند آنتن تلویزیون سیاه و سفید خود را در یک درخت قایم کنند.
وی گفت: تمام دستاوردهایی که ما در طول ۱۸ سال گذشته به دست آورده‌ایم، در دوره طالبان وجود نداشتند.
در بیانیه‌ای که روز سه‌شنبه منتشر شد، طالبان مدعی شد که آمریکا درخواست‌های آن‌ها برای دیپلماسی در سال ۲۰۰۱ را "متکبرانه رد کرده" و در عوض یک "حمله وحشیانه" را آغاز کرده است.
این بیانیه با بیان اینکه آمریکا، متحدان و ائتلاف‌هایش با وجود خسارات جانی و مالی عظیمی که به بار آوردند، از رسوایی و جنایات جنگی در امان بودند، افزود: طالبان از فرصتی برای آغاز "دولت مستقل " استقبال می‌کند.
"ضیا الرحمن"، شورشی سابق که به مدت ۴ سال با سربازان خارجی و نیروهای دولت افغان جنگیده بود، به خبرگزاری فرانسه گفت: ما مشکلی با اینکه دختران تحصیل یا زنان کار کنند نداریم، اما آن‌ها باید حجاب داشته باشند.
درگیری آمریکا در افغانستان به طور دردآوری برای این ابرقدرت دشوار ثابت شده، در حالی که بیش از ۱ تریلیون دلار از خزانه آن خالی کرده و موجب مرگ ۲ هزار و ۴۰۰ سرباز در جنگی شده که پنتاگون آن را بن‌بست توصیف کرده است.
در دوحه، طالبان و دولت افغانستان در مذاکراتی که ممکن است سال‌ها ادامه یابد، در تلاشند تا بر سر طیف وسیعی از موضوعات مشترک، قبل از اینکه حتی یک دستور کار را تنظیم کنند، به توافق برسند.
برخی قانون‌گذاران آمریکایی گفته‌اند که با هرگونه تفاهمی که در حفاظت از زنان و اقلیت‌ها ناکام باشد، مخالفت خواهند کرد، اما دولت دونالد ترامپ تأکید کرده است که می‌خواهد ارتباط کمی با نتیجه‌ای که به گفته او "متعلق به افغان‌هاست" داشته باشد.
"جاوید رحمانی"، یک کارمند امنیتی ۳۸ ساله در کابل، گفت که عدم درگیری آمریکا به طور اجتناب‌ناپذیر به تصرف افغانستان توسط طالبان منجر می‌شود.
وی اظهار کرد: این‌ها مذاکرات صلح نیستند بلکه تفاهمی برای آن هستند که دولت بعدی را به طالبان تحویل دهند. مردم با هر آنچه حالا داریم، در مقایسه با تاریک‌ترین دوره طالبان، خوشحال‌تر هستند.
انتهای پیام
نظرات