مهدی شامحمدی کارگردان مستند «هجده هزارپا» که از فیلم‌های حاضر در جشنواره سی‌ونهم فجر بوده، در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: با توجه به اتفاقاتی که امسال در جشنواره رخ داد و برخوردهای سلیقه‌ای که با فیلم‌های مستند و کوتاه شد، علاوه برآنکه در اختتامیه این دوره جشنواره شرکت نخواهم کرد بلکه تا زمانی که آیین‌نامه مشخص و باثباتی برای حضور آثار مستند در فجر تدوین نشود در آن حضور نخواهم داد. همه همکارانم را هم دعوت می‌کنم تا آنها نیز در جشنواره شرکت نکنند.

او ادامه داد: فیلم‌های سینمای بلند داستانی در ایام جشنواره ۹۰ نمایش داشتند و با تایم‌های فوق‌العاده به ۱۱۰ بار اکران رسیدند و حالا این جشنواره برای فیلم‌های مستند و کوتاه هیچ زمانی اختصاص ندادند. اصلا نمی‌توانم این نظریه را قبول کنم که به خاطر شرایط کرونایی اکران فیلم‌های مستند و کوتاه از جشنواره حذف شد. من کاندید سیمرغم ولی نمی‌دانم چه اتفاقی در اختتامیه رخ خواهد داد و حتی ممکن است، همه چیز شب اختتامیه تغییر کند.

این کارگردان با اشاره به اینکه دبیر این دوره جشنواره فجر خود سالها در حوزه مستند و مرکز گسترش فعالیت کرده، گفت: در زمان مدیریت ایشان در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و دبیری جشنواره حقیقت من همیشه از عملکرد ایشان حمایت کردم و به نظرم در آن دوره به سینمای مستند خدمت کردند. بنابر این انتظار دیگری از دبیر جشنواره فجر داشتیم. در ابتدا این گونه خودمان را توجیه کردیم که قرار است فیلم‌ها فقط در برج میلاد نمایش داشته باشند و با توجه به شرایط کرونایی نمایش دیگری وجود نخواهد داشت و تمامی بخش‌های جنبی جشنواره نیز به نوعی برگزار نخواهد شد اما وقتی مشخص شد فیلم‌ها در سینماهای سراسر کشور اکران خواهند داشت، دیگر موضوع تغییر کرد. سال‌های پیش به این گونه رفتارها بی‌توجهی و کم لطفی می‌گفتیم اما امسال شبیه یک توهین است و آنقدر همکاران ما در حوزه مستند و فیلم کوتاه نجیب هستند که حتی نسبت به نداشتن کارت جشنواره نیز هیچ اعتراضی نکردند.

شامحمدی اضافه کرد: نکته‌ای وجود دارد و آن این است که اگر بخواهیم کاملاً بی‌طرفانه به ماجرا نگاه کنم و همه گونه‌های سینما را برابر ببینم اگر قرار باشد مدیومی را از جشنواره فجر حذف کنیم تا خطر ابتلا به کرونا کاهش پیدا کند، قطعاً سینمای بلند داستانی خواهد بود زیرا مخاطب جشنواره فجر مخاطب سینما رو است که در طول سال تمام فیلم‌های داستانی را می‌تواند روی پرده ببیند. اما کدام سالن سینما فیلم‌کوتاه، انیمیشن یا مستند را در طول سال حاضر است پخش کند؟ دسترسی به فیلم‌های بلند داستانی و معرفی و پرداختن به آنها در طول سال وجود دارد، اما به این فکر کنید که مثلاً فیلم «۱۸ هزار پا» را کجا می‌خواهید ببینید؟ چهار سال زحمت من دیگر قرار نیست در ایران دیده شود و عمر فیلم من تمام شد. من با یک اکران آنلاین و دانلود شدن اثرم دیگر هیچ شانسی برای حضور در جشنواره‌های بعدی نخواهم داشت. همه اینها در حالی است که به گواه آمارهایی که توسط خانه سینما منتشر شده در سالهای اخیر ۸۵درصد جوایز دریافتی بین‌المللی سینمایی کشور متعلق به سینمای مستند بوده است.

وی افزود: اگر این اتفاق با سینمای داستانی رخ داده بود برخورد آنها چه بود؟ کدام یک از بچه‌های مستند و فیلم‌کوتاه چیزی گفتند و اعتراضی کردند؟ این اتفاق واقعاً تلخ است. بین همین مستندسازان افراد بسیاری هستند که امکان حضور در مدیوم سینمای بلند را هم دارند اما نگاهشان به سینما به گونه دیگری است به هرحال فیلم کوتاه و مستند عاشقان خودش را دارد. تا چندین سال پیش بخش مستند جشنواره‌های بزرگ دنیا یا از دیگر بخشها جدا بود اما چند سالی است که رفته رفته همه به این سمت گرایش پیدا کردند که سینمای مستند را در دل همان بخش اصلی جشنواره مورد بررسی قرار می‌دهند. حتی جایزه جشنواره برلین را یک مستندساز دریافت کرد. وقتی می خواهیم سینما را بسنجیم باید همه در یک سطح وجود داشته باشند.

شامحمدی در پایان گفت: در سال‌های گذشته جشنواره فجر، هیچ دو سالی حضور فیلم‌های مستند و کوتاه مثل هم نبوده است. نه تعداد و جوایزشان و نه شرایط اکران، حضور و پذیرش آن. حتی یک سال داوران گفتند ما فیلم‌های مستند را اصلاً ندیده بودیم. وقتی حرف از آیین‌نامه می‌آید منظورمان همین است باید نظم و مقررات و آیین‌نامه‌ای برای حضور فیلم‌های مستند و کوتاه تدوین شود و تا زمانی که این وضعیت روشن نشود و ثبات پیدا نکند، تمام اتفاقات سلیقه‌ای خواهد بود و در هر سال متفاوت است.

انتهای پیام