عباس برزگر در گفت‌وگو با ایسنا، در رابطه با ضرورت رعایت حقوق سایر افراد جامعه و سفر نرفتن در ایام شیوع ویروس کرونا اظهار کرد: در خصوص بحث مراعات در موضوع سفر نرفتن و کرونا و اینکه آیا رفتن به مسافرت باعث تضییع حقوق شهروندی است یا خیر، نکته‌ای که در اینجا برای همه ملاک است و می‌تواند موجب مسئولیت برای انسان شود و تضییع حقوق دیگران محسوب شده و موجب مسئولیت شرعی و الهی برای انسان می‌شود این است که اگر مسافرت رفتن باعث گرفتاری سایر افراد و حتی خود انسان شود و اگر نتیجه مسافرت این باشد، هم ممنوع است و هم اینکه ضرر رساندن به خود و دیگران بوده و ضمانت آور است.

وی افزود: اگر خدای ناکرده بر اثر سهل انگاری یا عدم رعایت موارد بهداشتی مرتبط با کرونا، فردی موجب بیمار شدن فرد دیگری شود که وی آسیب ببیند و یا فوت کند، در صورت قابل اثبات بودن مسئولیت شرعی و حقوقی برای شخص دارد. همچنین از نظر اخلاقی، حقوق شهروندی و اجتماعی و مسئولیت در نزد خداوند متعال هر کسی باعث ورود ضرر و زیان به دیگری شود برای او مسئولیت آور است.

این وکیل دادگستری تصریح کرد: اصل سفر رفتن منع شرعی و قانونی ندارد، ولی اگر مغایر با پروتکل‌های بهداشتی با توجه به شرایط فعلی شیوع ویروس کرونا باشد و دستورالعمل‌های ستاد ملی مقابله با کرونا رعایت نشود، می‌تواند ممنوع و خلاف حقوق دیگران باشد.

برزگر خاطرنشان کرد: افراد بسیاری را در جامعه می‌بینیم که در شرایط فعلی بعضا حتی ماسک هم نمی‌زنند و یا اینکه برخی افراد در صورت داشتن ماسک به درستی از آن استفاده نمی‌کنند که اینگونه موارد عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی می‌باشد.

وی در رابطه با مسافرت نرفتن در ایام کرونا تاکید کرد: اینکه برخی ضرورتا مجبورند به سفر بروند بحثی جداست، اما کسانی که کاری ندارند و بلاجهت می‌خواهند به سفر بروند که هم خودشان و هم دیگران را به خطر بیاندازند واقعا مغایر حقوق دیگران و حقوق شهروندی است و باعث ابتلا و گرفتاری و بیماری سایر افراد جامعه می‌شوند. چون اگر در اثر عدم رعایت موارد بهداشتی مرتبط با ویروس کرونا فرد دیگری بیمار شده و یا جان خود را از دست بدهد، فردی که باعث این امر شده از نظر شرعی و قانونی ضامن است.

این کارشناس مسائل حقوقی گفت: با توجه به پروتکل‌های بهداشتی، آنچه که باعث می‌شود دیگران کرونا گرفته و فوت کنند قطعا نقض حقوق شهروندی بوده و خلاف قانون و مقررات است و همچنین موجب ضمان و مسئولیت شرعی دنیوی و اخروی خواهد بود.

انتهای پیام