به گزارش ایسنا، در ایران حدود ۵۰ کارخانه تولید قند و شکر و واحدهای تصفیه شکر خام و قندریزی وجود دارد. در مراحل فرآوری تولید قند یا شکر به منظور تصفیه ناخالصی ها از شیرآهک (آهک پخته شده محلول در آب) استفاده می‌شود. این آهک پس از جذب ناخالصی ها با استفاده از گاز CO2 مجدداً به صورت کربنات کلسیم رسوب داده می شود و از محلول مواد قندی جدا می‌شود. این کربنات کلسیمی رسوبی که به همراه آن مواد آلی نیز وجود دارند به عنوان پسماند گل آهکی شناخته می‌شود.

بنابر آمار سال ۱۳۸۸ حدود ۶۰۰ هزار تن سالانه پسماند گل آهکی در کشور تولید می‌شود (برآورد تا حدود یک میلیون تن هم گزارش شده است). یکی از مشکلات این کارخانجات در فرآیند تولید قند و شکر، مواجهه با پسماند گل آهکی است. این پسماند مرطوب عمدتاً از کربنات کلسیم به همراه مواد آلی تشکیل شده است که وقتی در مجاورت هوا در محیط باز قرار می گیرد، بوی نامطبوع و مشکلات زیست محیطی به همراه دارد.

از همین رو به منظور حل این مشکل زیست محیطی، بازیافت و فرآوری این پسماند در دانشگاه میبد مورد بررسی قرار گرفت. گل آهکی تحویل گرفته شده از کارخانه قند میبد به صورت تقریباً خشک تحت آزمایشات مختلف جهت استحصال کربنات کلسیم و همچنین نانوذرات اکسید کلسیم قرار گرفت. پس از طراحی و انجام مسیرهای آزمایشات مختلف دو محصول کربنات کلسیم خالص و همچنین نانوذرات اکسید کلسیم با کیفیت بسیار مناسب تولید شد.

بر اساس وزارت علوم، روش‌های به کار رفته در تولید این دو محصول قابلیت صنعتی شدن دارند و پیش‌بینی می‌شود در آینده نزدیک محصولاتی با ارزش افزوده بالاتری نیز بتوان از این مواد ضایعاتی استحصال کرد.

انتهای پیام