يكي از آثار تاريخي برجا مانده از دوران هخامنشيان در استان فارس، استودان لانه طاووس است.

به گزارش گروه دريافت خبرخبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) منطقه فارس، استودان لانه طاووس از نظر باستان‌شناسان، اثري تلفيقي از گوردخمه‌ و تابوت‌هاي سنگي محسوب مي‌شود.

گور دخمه و تابوت‌هاي سنگي در دوران باستان جهت تدفين مردگان مورد استفاده قرار مي‌گرفته است و بر اساس اعتقادات مردم باستان، به‌خصوص در دوران هخامنشي، فراهخامنشي و ساسانيان، اجساد مردگان ابتدا بر بلنداي يك كوه يا صخره قرار داده مي‌شد و پس از مدتي كه تنها استخوان‌هاي جسد باقي مي‌ماند، اين بقايا درون گوردخمه يا تابوت‌هاي سنگي دفن مي‌شد.

از اين رو چنين قبوري را "استودان" مي‌ناميدند. اين كلمه به معني محل گذاشتن استخوان كاربرد داشته است.

استودان لانه‌طاووسي كه در يك محوطه تاريخي در استان فارس قرار دارد، شامل 2 گوردخمه و تابوت‌هاي سنگي است و يك گوردخمه كه در شمال شرق اين محوطه قرار دارد.

با نگاه اول اين گوردخمه‌ها داراي دهانه‌اي كوچك و در حدود 80×56 سانتي‌متري است اما درون آن فضايي بسيار بزرگ‌تر در ابعادي حدود 137×230 سانتي‌متر ايجاد و تعيبه شده است.

براساس اين گزارش و در پائين اين مجموعه، بقاياي معدن سنگي مربوط به دوران هخامنشي وجود دارد.

اين مجموعه هخامنشي و فرا هخامنشي به شماره 28231 در مورخه 13 بهمن ماه 1388 در فهرست آثار ملي ايران ثبت شده است.