درست است که اصفهان را "نصف جهان" می‌نامند اما گویند دانشگاهش خود "نصف اصفهان" است. به طوریکه وقتی قدم به میدان آزادی اصفهان می‌گذاری میله‌های سبز رنگ آن از ابتدای میدان تا نزدیکی کوه صفه ادامه دارد. این میله‌ها وسعت 4 میلیون متر مربعی از شهر اصفهان را محاصره کرده و دانشگاه اصفهان را به عنوان یکی از دانشگاه‌های بزرگ و دولتی شهر اصفهان تشکیل داده است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه اصفهان، در سال 1325 مسوولان وقت آموزش عالی با تشکیل آموزشگاه بهداری در اصفهان موافقت کردند. آموزشگاه عالی بهداری در خانه شخص خیری به نام حاج عبدالرسول رحیم زاده واقع در خیابان احمد آباد افتتاح گردید، ولی پس از مراسم بازگشایی، فرد نیکوکار به دلایل نامعلومی از اقدام خود منصرف گردید. دانشکده به دلیل کمبود جا، مکانی جهت تشکیل کلاس ها نداشت. به ناچار در شکرشکن خانه‌ای معروف به عمارت زاهدی را اجاره نمودند که پس از مدتی آن خانه به خیابان چهارباغ نزدیک مدرسه سلطانی (حوزه علمیه فعلی) انتقال یافت.
در سال 1326 بیمارستان خورشید و مرکز بهداشت سنبلستان به آموزشگاه واگذار شد تا اینکه در سال 1329 دانشکده پزشکی افتتاح شد. اولین رییس دانشکده پزشکی دکتر حکمی و سپس دکتر حسن قلی اوژند بود. مسوولان دانشکده که با کمبود مکان مواجه بودند دست کمک به سوی اداره فرهنگ دراز نمودند و مقرر شد از آن پس برای درسهای نظری و عملی دانشجویان از کلاس‌های دبیرستان سعدی (پشت میدان نقش جهان، آموزشگاه سوره فعلی) استفاده شود. به تدریج و با توجه به نیاز آموزشگاه به فضای بیشتر، اداره فرهنگ در سال بعد نیز کلاس دیگری در اختیار آموزشگاه گذاشت و این روند تا پیشنهاد احداث دانشگاه در زمین‌های هزار جریب ادامه یافت و در 16 شهریور ماه 1337 با احداث دانشگاه اصفهان در هزار جریب موافقت شد.
روسای دانشگاه اصفهان:
نخستین رییس دانشگاه اصفهان "دکتر مهدی نامدار" در سال 1337 تا مرداد ماه 1340 بود که قبل از آن رییس و عضو هیئت علمی دانشکده داروسازی تهران بود. در این زمان دانشکده‌های زبان و ادبیات فارسی و انگلیسی به جمع دانشکده‌های این دانشگاه پیوست.
دومین رییس دانشگاه "دکتر محمد ریاحی"، پزشک ارتش در سال 1340 تا سال 1341 بود و پس از او در سال‌های 1346 تا سال 1355 نیز "دکتر قاسم معتمدی"، معاون اجرایی وزارت بهداشت سکاندار دانشگاه شد. در این سال‌ها دانشکده‌های علوم و علوم تربیتی و روانشناسی شکل گرفت و در سال 1347 با شکل گیری کلی دانشگاه اصفهان مدرسه عالی کورش کبیر به این دانشگاه الحاق شد و در همان سال نیز دانشکده‌های علوم اداری و اقتصاد در دانشگاه تاسیس گردید.
در سال 1356 تا پیروزی انقلاب "دکتر محمد علی طوسی" -دکترای مدیریت آموزشی- بر کرسی ریاست دانشگاه تکیه زد. و پس از پیروزی انقلاب تا مهرماه 1359 دکتر "غلام عباس توسلی"، جامعه شناس بر سر کار آمد.
"دکتر محمد علی شاه‌زمانیان" نیز از سال 1359 تا سال 1360 ریاست دانشگاه را عهده‌دار شد و پس از وی "دکتر مرتضی سقاییان نژاد"، دکترای برق به مدت چهار سال ریاست دانشگاه را پذیرفت.
از سال 1364 تا سال 1376 نیز "دکتر حسن رزمجو" بر دانشگاه اصفهان ریاست کرد در زمان وی دانشکده‌های علوم پزشکی از دانشگاه اصفهان جدا شدند و دو دانشگاه استقلال یافتند.
"دکتر هوشنگ طالبی" عضو هیئت علمی گروه آمار دانشگاه اصفهان نیز نهمین رییسی بود که از سال 1376 تا سال 1384 بر دانشگاه ریاست کرد و پس از او "دکتر محمد حسین رامشت"-دکترای ژئومورفولوژی- تا آذر ماه سال 1392 بر کرسی ریاست تکیه زد.
امسال نیز دکتر هوشنگ طالبی برای باری دیگر به عنوان رییس دانشگاه اصفهان انتخاب شد.
نظرات