گالری گذار تا 11 مردادماه، میزبان نمایشگاهی است که توانسته در قالبی نوگرایانه به معرفی هنرمندان دهه شصت اصفهان و آثار آن‌ها بپردازد و نیز، محلی برای گذر از هنر سنتی اصفهان به هنر معاصر آن باشد.

به گزارش ایسنا-منطقه اصفهان، از فضای سنتی حیاط با حوض کاشی عبور می‌کنی و وارد فضای متفاوتی می‌شوی که انگار محل تلاقی مدرنیته و سنت است. از راهروی باریک کم‌نور عبور می‌کنی و موسیقی حاکم بر فضا بیشتر از هر عامل دیگری تو را به  سالن فرامی‌خواند. ناگاه با مقواهای خاکستری زیادی روبرو می‌شوی، که تابلوهای نقاشی‌ای به تکنیک رنگ‌روغن، سیاه‌قلم، مداد رنگ و... در ابعادی مختلف، وسط هرکدام از آن‌ها قرارگرفته است.  هر چه می‌نگری نقطه مشترکی بین تابلوها و سبک‌های آن پیدا نمی‌کنی. شاید تنها نقطه مشترک تمامی آثار، مقواهای خاکستری‌رنگی باشد که تمامی آن‌ها در کادر به چشم می‌خورد، درحالی‌که چینش اثرات، از بی‌نظمی خاصی برخوردار است به‌گونه‌ای که  بازدیدکننده، در وهله اول، با انبوهی از تصاویر و موضوعات روبرو می‌شود و بعد آن کادر دودی رنگ، به این‌همه تفاوت، تشابه می‌دهد. 

«تذکار»، پروژه‌ای از علی محبوبی صوفیانی است. این هنرمند به خبرنگار ایسنا گفت: از مجموع 133 اثر این نمایشگاه، 70 قطعه از مجموعه شخصی و 60 قطعه از هنرمندان امانت‌گرفته شده و نگاه بنده به چینش این آثار آبجکتیو است. تلاش می‌کنم قرائتی شخصی از هر آبجکت داشته باشم و بنیان ساختاری نمایشگاه گذار نیز به همین شکل صورت گرفته است.  

وی ادامه داد: نقاشی‌های نقاشان دهه شصت، موضوع من در نمایشگاه تذکار بوده و با خاطره‌ای که از آن دوران داشته‌ام آن را چیدمان کرده‌ام. به نظرم دهه شصت، دهه بسیار حساسی برای هنر معاصر است زیرا در این دهه کشور درگیر جنگ می‌شود و نقاشان کمتر به هنر نوگرا می‌پردازند. کسانی که آثارشان در تذکار گردآوری‌شده با سماجت به هنر نوگرا در آن آشوب ادامه داده‌اند و امروز هر یک از آن‌ها هنرمند برجسته‌ای است.  

این هنرمند با اشاره به نوع چیدمان تذکار خاطرنشان کرد: عادت دارم ارجاعاتی که در ذهن از یک فضا به وجود می‌آید از بین ببرم و برخوردی ساختار زدایانه با آن داشته باشم، بنابراین در تذکار، نوع چیدمان را به شکلی پیش بردم که عادی نباشد. باید تعداد زیادی اثر را در فضای کوچکی می‌گنجاندم تا فضای ویژه‌ای به وجود بیاید و برای مخاطب، خاطره شود.

صوفیانی، نحوه انتخاب قطعه‌ها را چنین شرح داد: در انتخاب این قطعه‌ها تأکیدی بر خود نقاشی نیست بلکه بر مجموعه و کنش‌هایی که نقاشان داشته‌اند و  همچنین کنشی که از آن‌ها باقی‌مانده است تأکید شده، به همین دلیل ممکن است هیچ‌کدام از آثار ارتباط ویژه‌ای با یکدیگر نداشته باشند.

وی، تجربه هنری را شیوه‌ای از زیست هنرمند دانست و گفت: کارکرد این تجربه در بیرون اتفاق می‌افتد و برپایی نمایشگاه هم بخشی از این کارکرد است.

شیرین معنوی، مدیر گالری گذار نیز اظهار کرد: رویکرد این گالری تمرکز بر هنرمندان و آثار هنری معاصر است؛ معاصر با این تعریف که  هنرمندان از بیان،امکانات و دانش امروزی برای خلق اثر استفاده می‌کنند و سعی‌مان نیز بر این است که از هنرمندان صاحب‌فکر نقاط مختلف، در این راستا استفاده شود و آثارشان را در اصفهان عرضه و به نمایش گذاشته شود. هرچند که اشاعه‌ تفکر و هنر ناب هنرمندان شهرمان در اولویت است.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه رویکرد گالری گذار هنر معاصر است، به دنبال این بودیم کار متفاوتی از هنرمندان دهه شصت که در سبک معاصر فعالیت می‌کردند را به نمایش بگذاریم و ازآنجایی‌که چیدمان کارهای آقای محبوبی صوفیانی، به شیوه کلاسیک و فضای متداول گالری‌ها که تابلو را بر روی دیوار قرار می‌دهند، نبود اقدام به برگزاری این نمایشگاه کردیم.

مدیر گالری گذار بابیان اینکه گذار، همان‌طور که از نامش پیداست، عبور از سنت به مدرنیته است، گفت: متأسفانه در شهر اصفهان در قیاس با تهران، هنوز از هنر نوگرا و مدرن استقبال چندانی صورت نمی‌گیرد و به عقیده بنده بخشی از این امر که مردم علاقه‌مند به هنر معاصر شوند بر عهده گالری‌هاست.

معنوی، نیاز اصفهان به هنر و فرهنگ امروز را هدف از تأسیس گالری گذار دانست و ضرورت تاریخی و جغرافیایی را عاملی برای گالری دار شدن خود در اصفهان معرفی کرد.