دشت «زرینه اوباتو» یکی از مرتفع‌ترین و سردترین دشت‌های ایران با ارتفاع 2220 متر از سطح دریاست که دارای زمین‌های کشاورزی مسطح در استان بوده و غالب کشت آن گندم و نخود است.

به گزارش ایسنا، منطقه کردستان، اکثر مردم شهر زرینه با 54 روستای اطراف آن، کشاورز هستند و یکی از منابع درآمدی اصلی آنها کشت گندم است.

زمان کشت این محصول استراتژیک در فصل پاییز می‌باشد و برداشت آن در اواسط تابستان صورت می گیرد. 

براساس ادعای کمباین داران٬ شهر زرینه آخرین نقطه کشور است که گندم‌های آن برداشت می‌شود.

کمباین داران همه ساله از مناطق گرمسیر٬ چون اهواز و شیراز شروع به برداشت محصول گندم می‌کنند تا به استان کردستان می‌رسند؛ در آخرین نقطه برداشت کشور دستگاه‌ها را به تعمیر و سرویس یا پارکینگ هدایت می‌کنند و تا برداشت سال دیگر از وسیله خود استفاده نمی‌کنند.

محصول گندم در این منطقه (اکثرا بخاطر همسطح بودن) توسط کمباین برداشت و تحویل سیلو می‌شود ولی برخی از خانوارها برای کاشت گندم سال آینده٬ بخشی از زراعت خود را با داس درو می‌کنند؛ گندم داس بخاطر کم بودن شکستگی و ضایعات، قیمت بیشتری دارد.

فصل برداشت گندم در منطقه اوباتو دارای جذابیت خاصی است؛ مردم از گندم غذاهای مختلفی همانند «قاووت»، «دانوله»، «شلم» و «دوینه» تهیه می‌کنند.

برخی برای تولید آرد٬  گندم را به آسیاب‌های سنتی آبی می‌برند و مایحتاج آرد را در انبارک‌های فلزی نگهداری می‌کنند.

علاوه برمحصول گندم، مزرعه‌های این منطقه هم تا یک ماه محیط مناسبی برای چرای دام‌ها می‌باشد و بعضا مشاهده شده است دام‌ها به دلیل مصرف زیاد گندم تلف می‌شوند.

متاسفانه چند سالی است بخاطر کم شدن دامداری، پس از برداشت محصول، مزارع گندم توسط کشاورزان به آتش کشیده می‌شود که این مسئله باعث آسیب به محیط زیست می‌شود. 

در پایان امید است مسئولان از کشاورزان مناطق سردسیر که گندم آنها دیر برداشت می‌شود و تقریبا انبارها اشباع شده٬ همچون دیگر مناطق حمایت کنند مخصوصا زمان پرداخت بهای گندم را به تاخیر نیندازند تا کشاورزان بیشتر به کشت این محصول راغب باشند.

یادداشت از یوسف نادری