ای بابا بنده 3ماه توکهریزک بودم،البته نه توبند بازداشتگاه،یه ۱۰۰متر پایینتر بازداشتگاه وآموزشگاه یگان ویژه نیروی انتظامی،البته اینو بگم که خدایی جای ترسناک وخیلی امنیتی بود،اول ورود به اون منطقه که منطقه شور آباد هم هست کسی از زندان وآموزشگاه اطلاعی نداشت،وبا پرس وجو ازتقریبا 100نفر از مردم حوالی بهشت زهرا ومنطقه کهریزک به زور انهم بعد ۴ساعت به زور راننده توانست اموزشگاه یگان ویژه راپیدا کند.درضمن اموزشگاه سربازی یگان ویژه که در انجا وجود دارد زندان کهریزک واموزشگاه هردو دریک سیم خاردار ومحافظ واقع شده اند وبه راحتی کل مجموعه زندان ازداخل اموزشگاه سربازی قابل رویت است وگفته می شود ان مجموعه اسارتگاه عراقی ها درطول نه چندان دور بوده وطی چند سالی است که تبدیل به زندان واموزش سربازی نیروی انتظامی شده است.فاصله زندان تا داخل شهر وحوالی کهریزک تهران حدودا 40کیلومتر شاید هم بیشتر ودرحوالی ان چند یگان ازجمله ارتش وسپاه بوده وبعد ان تقریبا خالی از ساختمان وتابلو وجاده خاکی می باشدوهوای بسیار خشک وسردی درزمستان وبسیار گرم وخشک درتابستان دارد،فاقد سیستم لوله کشی اب شرب بهداشتی بوده وباتانکرهای فلزی زنگ زده وسوراخ که فاقددریچه می باشد وفقط برای ابیاری فضای سبز ودرختان مناسب است،ازان هم برای اب مصرفی ونوشیدنی زندانیان وهم برای سربازهای مادرمرده درطول روز استفاده می شود،وبنده که 3ماه دریگان اموزشی بودم تقریبا هرروز شاهد بیماری ویروسی از قبیل سرماخوردگی و چرک کردن گلو وسرفه واستفراغ واسهال دربین هم خدمتی هایم بودم،حتی بنده که هرچند سال یک بار مریض می شدم‌،درطول 3ماه چند بار مریض شدم وحتی یک بارهم بدلیل نبود امکانات ومریض خانه ازشدت تب که افسران هم کاملا درجریان مریض بودن بنده بودند تشنج نموده واگر هم خدمتی هم تخت خوابم نبود،به جرات می توانم بگویم که اگر نمرده بودم صدرصد ناقص شده بودم،واین حقیقتی است که دربیشتر اموزش سربازی ویگان ها وجود دارد،وجوانی که نه به اشتیاق ودل بخواهی خود بلکه به زور قانون به مدت 2سال انهم دردوره طلایی عمر هر انسان دراختیار قانون قرار می گیرد،البته که دولت وقانون هم بایدبا امکانات بهداشتی مطلوب ازجوانان سرباز حمایت کند،مگر سرباز گوسفند است که تمامی عقده ها وکم‌کاری ها سر انها ریخته شود