«مثنوی مولانا»
-
نگاه مولانا به جهان عاشقانه است
مولانا ائتلاف و پیوستگی گردون، آسمان و افلاک را به‌واسطه عشق می‌داند و معتقد است که بدون عشق همه‌جا تیره‌وتار است.
-
/به مناسبت 8 مهر؛ بزرگداشت مولانا/
بهره‌گیری و شیوه متفاوت مولانا از داستان‌های مثنوی
یک عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: شیوه بهره‌گیری مولانا از داستان‌ها بسیار هوشمندانه بوده‌است و با استفاده از این روش، تداعیات ذهنی خود را برای مخاطبین ملموس می‌سازد.
-
«زندگی در جهنّم کرونا»
گمان نمی‌کنم که هیچ نسلی همچون ما گرفتارِ بلایی، این چنین فراگیر و سهمگین، چون کرونا، شده باشد. اما چه می‌توان کرد؟! ظاهرا تقدیرِ ما در این است که پیوسته در رنج باشیم: "لقد خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ /همانا انسان را در رنج آفریدیم." در این شرایط چاره‌ای نداریم جز این که یا تسلیمِ مرگ شویم و یا مقاومت کنیم.
-
نگاهی متفاوت به شری به‌نام «کرونا»
در مواجهه با آنچه شر می‌نامیم از جمله «کرونا» باید احتیاط کنیم و در برابرش مواضع احساسی و عاطفی نگیریم. بهتر است شرور آنی را به«قیدِ آتی» متصل کنیم تا به‌جای وااسفا و تحلیل‌های آخرالزمانی، به امید دریچه‌ای از «امکان» که پیش روی بشر گشوده، نظری افکنیم و در پاسخ به این پرسش که علف هرز چیست؟. سریع نگوییم؛ شر!. بلکه بگوییم گیاهی که هنوز فوایدش شناخته نشده است.