توجه به اقلیم در ادبیات داستانی
-
محمدرضا صفدری:
من یک نویسنده شکست‌خورده‌ام!
محمدرضا صفدری با بیان این‌که بیش از ۴۰ سال است که می‌نویسد، می‌گوید: من یک نویسنده شکست‌خورده‌ام و مخاطب زیادی ندارم. شاید مشکل از من است.
-
میترا داور:
به جدا کردن ادبیات اعتقادی ندارم
میترا داور با بیان این‌که به جدا کردن ادبیات به شهری و غیرشهری اعتقادی ندارد، می‌گوید: مهم خودِ نوشتن داستان‌ها و افسانه‌هاست و هرچه از جاهای مختلف داستان و افسانه و شعر نوشته شود، تنوع نوشته‌ها و افکار بیشتر می‌شود.
-
فرهاد کشوری عنوان کرد
جای خالی معضلات زیست‌بومی در داستان
فرهاد کشوری با تأکید بر این‌که نوشتن اثر داستانیِ بدون اقلیم امکان ندارد، می‌گوید: ایرادی که می‌توان به نویسنده ایرانی گرفت این است که کمتر به معضلات زیست‌بومی پرداخته است؛ جای رودخانه خشک زاینده‌رود و وضعیت فاجعه‌بار دریاچه‌های ارومیه و هامون در ادبیات داستانی ما خالی است.
-
گفت‌وگو با هادی خورشاهیان
بحثی درباره ادبیات اقلیمی و بومی
هادی خورشاهیان می‌گوید: به این نتیجه نرسیده‌ام که به ادبیات اقلیمی و بومی بی‌توجه شده‌ایم.
-
کیوان ارزاقی:
نویسنده‌های ما تنبل شده‌اند
کیوان ارزاقی با بیان این‌که توجه به اقلیم و جغرافیا در ادبیات داستانی ما کم شده است، می‌گوید: ما سال‌هاست که شهرنشین شده‌ایم؛ البته این موضوع دلیل نمی‌شود بخواهیم اقلیم‌مان را مختص به شهر و آپارتمان کنیم. به گمانم نویسنده‌های ما تنبل شده‌اند.
-
منیرالدین بیروتی عنوان کرد
نویسنده‌هایی که نمی‌توانند به‌دردبخور بنویسند
منیرالدین بیروتی می‌گوید: تا نویسنده جایی را که در آن زندگی می‌کند و فرهنگش را نشناسد، قطعا چیز به‌دردبخوری نمی‌تواند بنویسد.
-
شهریار عباسی عنوان کرد
یک تصور اشتباه در داستان‌نویسی
شهریار عباسی با اشاره به یک تصور اشتباه در داستان‌نویسی می‌گوید: برخی از داستان‌نویسان ما تحت تأثیر جریان‌های داستان‌نویسی فرعی در جهان قرار گرفته‌اند و فکر می‌کنند داستان‌هایی که جغرافیا در آن‌ها پررنگ است، به ادبیات کلاسیک مربوط است.
-
گفت‌وگو با حسن اصغری
نویسنده‌ها در خانه!
حسن اصغری با بیان این‌که اثر ادبی باید اندیشه‌برانگیز باشد و آن را برای سرگرمی نمی‌خوانیم، می‌گوید داستان‌های محدودشده در فضای خانه معمولا باری ندارند و زندگی اجتماعی در آن‌ها وجود ندارد.
-
قباد آذرآیین:
بی‌مایگی خودمان را گردن مکان و فضا نیندازیم
قباد آذرآیین می‌گوید: ما نویسنده‌ها نباید میان‌مایگی و بی‌مایگی خودمان را گردن مکان و فضا بیندازیم.
-
سلمان امین:
داستان‌نویس ما دارد آب می‌رود!
سلمان امین می‌گوید: داستان‌نویس ما کم‌کمک دارد کوچک می‌شود، بی‌خطر می‌شود و دارد آب می‌شود. او که پیش‌تر اندیشه خود را در رهن شهرنشینی اخته‌کننده گذاشته بود حالا آن را چکی و دربست فروخته به شهرفرنگ فضای مجازی.
-
گفت‌وگو با ابراهیم دمشناس
نگاهی به موضوع اقلیم در ادبیات داستانی
ابراهیم دمشناس می‌گوید: ادبیات تصمیم می‌گیرد که اقلیمش را به درون بیاورد یا نه.
-
رسول آبادیان:
با زور نمی‌توان در ادبیات جهان سر درآورد
رسول آبادیان با بیان این‌که با ضرب و زور نمی‌توان در ادبیات جهان سر درآورد، می‌گوید: با بازگشت به ادبیات بومی دریچه‌های جهان را به روی ادبیات‌مان باز می‌کنیم.
-
کامران پارسی‌نژاد:
ادبیات به حال خود رها شده است
کامران پارسی‌نژاد می‌گوید: بعد از انقلاب به دلیل نبود سیاست‌گذاری در ادبیات، ادبیات به نوعی به حال خود رها شده است و متولیان نهادهای فرهنگی به نقش آن اهمیتی نمی‌دهند.