ناگفته‌هایی از معلمی که می‌خواست با بال‌های کاغذی پرواز کند

"تا به یاد داریم باغچه‌بان روز و شب بدون اظهار خستگی و یا گله‌مندی از روزگار و بدون توقع کار می‌کرد. هرچه از عمرش می‌گذشت بر فعالیتش می‌افزود و وقتی به او می‌گفتند استراحت کن جواب می‌داد که مگر نمی‌دانید هر مسافر قبل از سفر ناچار بیشتر می‌کوشد تا کارهایش را سامانی بدهد. من هم مسافرم و وقتم تنگ است و کارهای ناتمامم بسیار.

۴ آذر ۹۹ - ۱۰:۱۰