روز فرهنگ عمومی
-
تریبون ها چه فرهنگی را القا می کنند؟
فرهنگ، زاده و بالیده چه شرایطی است و توسط چه کسان، جریانها و گفتمانهایی شکل میگیرد، رشد میکند، سر بر میافرازد، یا سر میبازد؟
-
یک جامعه شناس: بدون دادههای دقیق، سیاستگذاری فرهنگی محکوم به شکست است
یک جامعهشناس و استاد دانشگاه، معتقد است که نگاه سطحی به مسائل فرهنگی و فقدان دادههای بهروز، تصمیمگیری و سیاستگذاری در این حوزه را با شکست مواجه میکند و تبعات آن میتواند همه ابعاد اجتماعی، سیاسی و حتی امنیتی جامعه را تحت تأثیر قرار دهد.
-
بررسی روند تصادفات رانندگی و عوامل موثر بر آن در رینگ هدایتی اطراف کلانشهر تبریز
سوانح رانندگی در بزرگراهها و حلقه ترافیکی اطراف کلانشهر تبریز با شدت بالایی رخ میدهد و پیامدهای جبرانناپذیری از جمله مرگ و میر و جراحات شدید به دنبال دارد. کارشناسان برای پیشگیری از وقوع این حوادث، بر ارتقای فرهنگ عمومی رانندگی، آموزش ایمنی و بهبود زیرساختهای شهری تأکید دارند تا از وقوع حوادث و شدت صدمات کاسته شود.
-
استاندار یزد: پاسداری از فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی ضروری است
استاندار یزد بر ضرورت صیانت از ارزشهای فرهنگ ایرانی و اسلامی بهویژه در برابر هجمههای فرهنگی و توجه به نقش خانواده و نهادهای فرهنگی تأکید کرد.
-
مدیرکل فرهنگ و ارشاد قم: فرهنگ جهانی نه به دنبال تبادل بلکه خواهان تهاجم فرهنگی است
مدیرکل فرهنگ و ارشاد استان گفت: سردمداران فرهنگ جهانی به دنبال تقسیم کردن جهان به دوبخش موافق یا مخالف نظریه خود هستند که اگر کشوری مخالفشان باشد، او را تسلیم خود میکنند، در واقع فرهنگ جهانی به دنبال تعامل با تبادل فرهنگی نیست، بلکه به دنبال تهاجم یا تحمیل فرهنگی است.
-
نوشدارو پس از ۳۹ سال!
در حالی که روز فرهنگ عمومی در تقویم رسمی کشور فرصتی برای مرور وضعیت فرهنگی جامعه به شمار میآید، عملکرد نهاد متولی آن یعنی شورای فرهنگ عمومی بار دیگر مورد توجه قرار گرفته است؛ شورایی که قرار بود هماهنگکننده تصمیمهای فرهنگی و پیونددهنده میان سیاستهای این حوزه و مردم باشد، اما امروز بیش از هر زمان دیگری با پرسشهایی درباره کارآمدی، روند اجرایی شدن مصوبات و نقش واقعی خود روبهروست.
-
با حلوا، حلوا کردن دهانِ «فرهنگ عمومی» شیرین نمیشود!
شورای فرهنگ عمومی حالا در آستانه ۴۰ سالگی قرار دارد؛ مهمترین نهاد موثر در موضوعات وابسته به فرهنگ که این روزها بیشترِ وقت خود را صرف برگزاری جلسات، نامگذاری روزهای تقویم و نوشتن آییننامه و مصوبههایی میکند که روی کاغذ بسیار خوب و اصولی است، اما مشخص نیست اولا با آنچه که در بطن جامعه میگذرد، سنخیتی دارد یا صرفا بر اساس آمال و آرزوها نوشته شده است، ثانیا آیا ضمانت اجرایی برای آنها وجود دارد یا خیر؟ موضوعاتی که مشخص میکند با اکتفا به نگارش بخشنامه نمیتوان «فرهنگ عمومی» که در زندگی روزمره مردم در جریان است را اصلاح کرد.