گپی با سازندگان ساز در ایران

بهای سنگین یک عشق؛ به قیمت وداع با انگشتان!

به موسیقی و نواختن ساز علاقه داشته‌اند. رفتند تا سازی برای خود تهیه کنند ولی دیدند که پولشان قد نمی‌دهد. پس تصمیم گرفتند خودشان ساز بسازند. بعد از مدتی به ساخت ساز علاقه پیدا کردند و به این کار روی آوردند. ساخت ساز آسیب‌ها و بهایی را برای آنها به همراه داشت؛ بهایی به قیمت کوتاه شدن انگشتانشان و وداع با نواختن ساز. با این حال با عشقی که به ساخت ساز داشتند، کار خود را ادامه دادند گرچه که بازار کار خوبی در انتظارشان نیست و هر روز ممکن است فضا برایشان محدودتر شود.

۲ فروردین ۹۹ - ۰۱:۰۶