غفور جدی اردبیلی
-
دسیسهای برای بدنامی و تسویه یک خلبان
با ورود غفور به آمریکا فصلی نو در زندگی او آغاز شد به شکلی که بعد از حدود دو سال و در اوایل سال ۱۳۵۰ که آموزشهای او در حال اتمام بود همگان را حیرتزده کرد. غفور با مهارت مثال زدنی پرواز میکرد و بارها توانست از استادان خود پیشی بگیرد و توانمندی خود را در هدایت هواپیما به رخ استادان آمریکایی بکشد.
-
داستانهای خاص چند فرمانده شهید
اسلحهاش را همچنان به سمتم گرفته بود و دوباره تکرار کرد: بخواب روی زمین! یک نفر که اسلحه کلاشینکفش را روی سرم گذاشته بود، دست کرد در جیبم و کارت شناساییام را بیرون آورد. فهمید که راست میگویم. بلافاصله دستم را گرفت و از روی زمین بلندم کرد و مرا در آغوش گرفت و معذرت خواست. با اینکه خوشحال بودم به دست نیروهای خودی افتادم، اما گریهام گرفت.
-
سالروز شهادت خلبان غفور جدی؛
چرا آمریکاییها با خانواده خلبان ایرانی تماس گرفتند؟
غفور تصمیم گرفت به صورت داوطلبانه به نیروی هوایی بازگردد ولی تعدادی از خائنین او را تشویق به ترک ایران کردند که غفور در جواب آنها گفت: «این همه هزینه در زمان صلح برای تفریح ما خرج نشده، ما برای چنین روزهایی آموزش دیدهایم.»