به نام شرافت به نام آقا کریم

آقا کریم، نه محبوبیت عقاب را داشت، نه جلوت شهریار را، نه جادوگر بود نه مالدینی اما همیشه و همه جا مثل کوه، به سان دماوند، فارغ از هر حاشیه و اما و اگری، حضورش در هر میدانی مایه اطمینان قلب و اعتماد به نفس بود، گویی ارتش تک نفره آقا کریم، در هر شرایط و موقعیتی و در هر وضعیتی کار را در می آورد. 

۳۰ آذر ۰۴ - ۱۲:۰۱