نهر شاهگدار اثری از دوره‌ی ساسانیان است که در شهرستان قصرشیرین قرار دارد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه‌ی کرمانشاه، در جبهه‌ی شمالی بنای معروف به عمارت خسرو به موازات جاده‌ی کمربندی «قصرشیرین – خسروی»، بقایای سیستم‌های آبرسانی دوره‌ی ساسانی به طول تقریبی 10 کیلومتر قابل رویت است که در میان اهالی محل به نهرشاهگدار معروف است.

این کانال از طریق بندی که در شمال شرقی روستای سید ایاز است، آب رودخانه حلوان یا الوند را به حاشیه‌ی شمالی شهر قصرشیرین انتقال می‌داده است.

این کانال با استفاده از بلوک‌هایی از جنس سنگ‌های ماسه‌ای خاکستری مایل به سبز رنگ و ملاط گچ ساخته ‌شده است.

در خصوص اهمیت این کانال در دوره‌ی ساسانی همین بس که اکثر جغرافیانویسان ایرانی و عرب سده سوم هجری قمری به بعد در مورد آن بحث کرده‌اند.

هم‌چنین در دوره‌ی پهلوی اول به منظور احیاء باغات و زمین‌های کشاورزی قصرشیرین بند و کانال مذکور با لاشه سنگ و ملاط گچ بازسازی و احیاء شده است.

این کانال به عرض متوسط 3.40 متر است و از عمق آن در برخی از قسمت‌ها در حدود یک متر باقی مانده است، دیوارهای این کانال به عرض 70 سانتی‌متر است که در فواصل معین بمنظور استحکام بیشتر دیوارها پشتبندهای دو قلویی احداث شده است.

از آنجا که ارتفاع دیوارهای این کانال در برخی قسمت‌ حدود هفت متر است، از این‌رو در حد فاصل پشتبندها، دریچه‌هایی برای انتقال آب به منظور مشروب کردن زمین‌های کشاورزی در دو طرف کانال ایجاد کرده‌اند.

به گزارش ایسنا، این اثر بی‌بدیل دوران ساسانیان برای باستان‌شناسان و تاریخ‌نگاران، اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد.

انتهای پیام