مراسم بزرگداشت حكيم ابوالقاسم فردوسي روز چهارشنبه 23 خرداد ماه سال جاري در تالار سيناي دانشگاه علوم پزشكي شيراز برگزار شد. به گزارش ايسنا از شيراز، در اين مراسم كه توسط انجمن شعر و ادب دانشگاه علوم پزشكي شيراز ترتيب داده شده بود دكتر محمدعلي ندوشن به سخنراني پرداخت. در ابتداي اين جلسه دكتر منصور رستگار، ضمن ابراز خوشحالي از حضور دكتر اسلامي ندوشن در شيراز در مورد ايشان و كتاب‌هاي ايشان سخنراني نمود و گفت: در مورد جامعه و فرهنگ ايراني آثار دكتر اسلامي ندوشن دريچه‌هاي تازه‌اي از شناخت را براي جوانان باز مي‌نمايد. هر ايراني كه كتاب‌هاي دكتر اسلامي ندوشن را مي‌خواند مي‌تواند خويشتن خويش را مورد ارزيابي مجدد قرار دهد. وي در ادامه افزود: دكتر اسلامي ندوشن گشاينده باب تازه‌اي در ديد و نكوهش به فردوسي است؛ در كتاب‌هاي ايشان شاهنامه فردوسي به صورتي مطلوب و خواندني به ايرانيان معرفي شده است. پس از اين كه دكتر رستگار مينايي كه استاد دانشگاه شيراز مي‌باشند به مرور كتاب‌ها و ترجمه‌هاي دكتر محمدعلي اسلامي ندوشن پرداخت، دكتر اسلامي ندوشن سخنراني خود را با ابراز خرسندي از مراجعت جوانان ايراني به اصل خويشتن در آستانه قرن بيستم، آغاز كرد. وي گفت: ما در يك دوران بسيار حساس و پر مخاطره قرار گرفته‌ايم كه تمام مسايل بشري به اوج بارآوري خودشان رسيده‌اند و يك نوع رقابت بسيار شديد در زندگي حاصل شده است؛ هر ملتي دوست دارد در اين كشاكش، گليم خود را از آب بيرون بكشد، در اين حركت هر ملتي سعي دارد از ديگري جلو بيفتد. ما به عنوان يك ملتي كه وضع و سرنوشتي خاص در طول تاريخ خود داشته است بايد همه قواي خود را جمع كنيم تا در سير سريع كاروان بشريت عقب نماييم. دكتر اسلامي ندوشن در ادامه افزود: ما بايد به جوهره حياتي‌اي كه ملت ايران را در طول 3 هزار سال سرپا نگاه داشته است پي‌ببريم؛ ما در وسط عرصه جهاني قرار گرفته بوديم و موقعيت جغرافيايي حساسي داشته‌ايم؛ ما چندين بار مورد هجوم قرار گرفته‌ايم به طوري كه دائما در دفاع بوده‌ايم، به همين دليل فرهنگ ما نيز دفاعي شده است. در كل تاريخ هيچ فرهنگي همچون فرهنگ ايران درگير تهاجم نبوده است، اما ما همچنان سرپا باقي مانده‌ايم. دكتر محمدعلي اسلامي ندوشن شاهنامه را تنها كتابي دانست كه مي‌توان نام “كتاب ايران“ را بر آن نهاد. وي گفت: شاهنامه شخصيت ايراني و جهاني را در خود قرار داده است؛ هر چند اين كتاب، كتابي ايراني است، اما چون اصول مسايل بشري در خود جاي داده است به يك كتاب جهاني و بشري تبديل شده است. شاهنامه همچنين كتاب يك فرد نيست، بلكه بيانگر يك تمدن است كه توسط افراد زيادي پرورانده شده است. كاري كه فردوسي كرده است، يك اقدام كم نظير مي‌باشد؛ او با بياني كه فوق بيان‌ها است حرف‌هاي خود را ابراز داشته است؛ اين بيان فوق بيان‌ها باعث شده است تا شاهنامه يك بعد فرازميني به خود بگيرد و خواننده هنگام مطالعه آن احساس خاصي داشته باشد. عجيب اين است كه تمام قهرمانان شاهنامه، حالتي انساني دارند، اما توصيف‌ها به گونه‌اي است كه زندگي آن‌ها، آرمان و آرزوي بشر است. دكتر اسلامي ندوشن در ادامه ضمن اشاره به هماهنگي و شباهت ميان زندگي ابوالقاسم فردوسي و شاهنامه گفت: حالت فرازميني شاهنامه در زندگي و جهت‌گيري زندگي فردوسي كاملا نمود پيدا مي‌كند. زندگي فردوسي يك جهت‌گيري قومي ايراني و تاريخي به خود مي‌گيرد؛ فردوسي خود يك نمود از مقاومت است؛ برخوردي كه بين فردوسي و محمود غزنوي پيش آمده است به نوعي انعكاس مي‌يابد كه بيهوده است و معمولا اظهار نظرها در حاشيه حركت مي‌كنند؛ اصل قضيه مقاومت ايراني و آزادگي ايراني در مقابل خصوصيتي است كه مطلوب قوم ايراني قرار نمي‌گيرد. دكتر محمدعلي اسلامي ندوشن ضمن اشاره به تاثيري كه شاهنامه بر حيات سياسي جامعه ايران در هزار سال پس از سروده شدنش گذاشت، اظهار داشت: شاهنامه حتي بر ديگر كتاب‌هاي بعد از خود نيز تاثير گذاشت؛ ديوان حافظ خود يك شاهنامه كوچك است و حتي سعدي نيز از فردوسي تاثير پذيرفته است. تاريخ ايران را مي‌توان به دو دوره پيش از شاهنامه و پس از شاهنامه تقسيم كرد. وي همچنين افزود: تا زماني كه فارسي دري ايجاد نشده بود، ايراني نمي‌توانست در عرصه فكر و انديشه جولان بدهد. 3 كتاب بزرگ ديگري كه در ادبيات فارسي وجود دارد، پس از حمله مغول سروده شده است و كل اين آثار جريان روحي ايراني را تغيير داده است و آن را در مسير عرفان نهاده است؛ همين عرفان روحيه ايراني را تقويت كرد و پنجره‌هاي تازه‌اي را براي تنفس ايرانيان باز كرد. دكتر اسلامي ندوشن در خاتمه سخنان خود گفت: شاهنامه سرچشمه است و كتاب اول ما است و ما بايد آن را مجددا جلو بكشيم و بررسي كنيم؛ كتاب‌هاي ديگر ما مربوط به زمان پرشكستگي ايراني است و آن‌ها را بايد جداگانه بررسي نمود؛ شاهنامه كتابي است كه انسانيت انسان را به طور استوار و محكم بيان مي‌كند؛ موازنه‌اي كه ميان نيازهاي مادي و معنوي انسان وجود دارد، در شاهنامه فردوسي برقرار است و يك نوع طيف عارفانه در شاهنامه ديده مي‌شود كه با ديگر طيف‌هاي عرفاني متفاوت است؛ از شاهنامه مي‌توان اصول اساسي زندگي را كه در بطن زندگي هر جامعه‌اي وجود دارد بيرون كشيد. انتهاي پيام