حجت الاسلام و المسلمين محسن كديور استاد حوزه و دانشگاه گفت: بالاترين ضابطه يك جامعه علوي اين است كه مخالف سياسي و منتقد قانوني در آن در چارچوب قانون آزاد باشد. به گزارش ايسنا وي كه شب گذشته در حسينيه ارشاد پيرامون دينداري و نيايش سخن مي‌گفت با اشاره به داخل شدن مفهوم تشيع صفوي در كنار تشيع علوي توسط مرحوم شريعتي به فرهنگ ما افزود: در كنار علايمي كه مرحوم دكتر شريعتي براي تشيع صفوي ذكر كرده است چه بسا علامت ديگري هم بتوان گذاشت. آن علامت اين است كه در تشيع صفوي فراوان از علي(ع) نام برده مي شود ، فراوان به زبان اكرام و اجلال مي‌شود اما در عمل از سيره علوي خبري نيست. نام علي(ع) در تشيع صفوي فراوان برده مي‌شود ولي سيره علوي در تشيع علوي رعايت مي‌شود. كديور خاطرنشان كرد: اگر در جايي يافتيد فراوان از علي(ع) گفتند و به جاي آنكه به راه علي (ع) بروند سيره معاويه را دنبال كردند بدانيد آنجا تشيع صفوي در كار است و از تشيع علوي خبري نيست . شيعه علي كسي نيست كه تنها نام علي (ع) را به زبان آورد بلكه شيعه علي(ع) كسي است كه در عمل نيز ياد آور علي(ع) است. مدرس دانشگاه تربيت مدرس ادامه داد: اگر مي‌خواهيد بدانيد جامعه‌اي به راه علي مي‌رود يا خير، مي‌توان به زندانهاي آن نگريست. امام علي (ع) زندان نداشت و هرگز مخالف خود را به بستن دهان محكوم نكرد. علي(ع) نه تنها دهان مخالف خود را نمي‌بست بلكه حتي كساني را كه با او بيعت نكرده بودند يك لحظه از بيت المال محروم نكرد و آنها لحظه‌اي از زندگي اشان را در پشت بند و غل و زنجير يا در در فشار و شكنجه سپري نكردند. وي با اشاره به آزاد بودن مخالفان و منتقدان سياسي در چارچوب قانون بعنوان يكي از ضابطه‌هاي جامعه علوي ، تصريح كرد: اگر در جامعه‌اي مخالف و منتقد قانوني آزاد نبود و زندانها از يك چنين افرادي پر بود آن جامعه قطعا جامعه علوي نخواهد بود. كديور در بخش ديگري از سخنان خود ، نيايش را داراي پنج ركن دانسته و اظهار داشت: معرفت اولين ركن نيايش است بدين معنا كه كسي دعا مي‌كند كه مي‌داند و علم بوجود امري فراتر از خود دارد. وي از نياز بعنوان دومين ركن نيايش نام برده و افزود: كسي نيايش مي‌كند كه فقير باشد. آنها كه خود را غني مي‌پندارند بنده نيستند. زندگي مومنانه فقر است اما نه فقر در برابر ديگران ، بلكه فقر در برابر خداوند عالم. وي با اشاره به عشق بعنوان سومين ركن نيايش، خاطرنشان كرد: كسي كه نيايش مي‌كند عاشق است و عاشق نمي‌تواند خلاف نظر معشوق عمل كند. اگر دم از عشق او مي‌زنيم و هر روز پنج بار اقرار به بندگي او مي‌كنيم ولي خلاف نظر او عمل مي‌نماييم لاف زني بيش نيستيم. زندگي مومنانه ، زندگي عاشقانه است، نيايش ، زندگي عاشقانه است وليكن ما مدتهاست بجاي آنكه از عبادت و نياش سود ببريم از دوري آنها شادمانيم. كديور ادامه داد: ماه رمضان ماه خواب نيست، ماه نيايش است، شبهاي قدر شبهاي ويژه عشق ورزي با خداوند است. عشق ورزي تمرين مي‌خواهد و ادعيه‌اي چون دعاي كميل، دعاي ابوحمزه ثمالي، صحيفه سجاديه و ... مقدمات عشق ورزي ما هستند. اينها مترقي ترين بياناتي هستند كه با آنها مي‌توان به آسمانها صعود كرد. وي اميد را چهارمين ركن نيايش بر شمرده و تصريح كرد: مومن كسي است كه به خدا اميدوار است . سبك زندگي مومنانه سبك زندگي اميدوارانه است. كافر هرگز به آينده ايمان ندارد وليكن در زندگي مومنانه هرگز ياس و نااميدي معنا ندارد. نا اميد شدن بزرگترين گناه است و مومن هرگز نااميد نمي‌شود. مدرس دانشگاه تربيت مدرس از توكل به عنوان پنجمين و آخرين ركن نيايش نام برده و افزود: مومن متوكل است و نيايش بالاترين جلوه توكل است. به ما آموخته اند دعا كنيد و يقين به استجابت داشته باشيد ولي اگر گاهي دعاي مي‌كنيم و استجابت نمي‌شود بدين خاطر است كه خير خود را نخواسته‌ايم. وي در پايان تاكيد كرد: شيعه علي(ع) كسي است كه بهترين حالات زندگيش در وقت نماز و نيايش بوده است. انتهاي پيام