نخستين همايش رهروان فرهنگ و ادب پارسي به مناسبت زادروز شاعر حماسه سراي ايران “ابوالقاسم فردوسي“ روز گذشته، در محل خانه‌ي هنرمندان ايران برگزار شد. به گزارش ايسنا، به نقل از اتاق خبر خانه‌ي هنرمندان ايران، اين همايش به منظور تجليل از مقام فردوسي به عنوان “سرحلقه‌ي شاعران حماسه سراي ايران و جهان” با حضور علاقه‌مندان شعرا و فردوسي شناسان كشور در محل خانه‌ي هنرمندان صورت گرفت. در ابتداي مراسم “امير صادقي” فردوسي شناس ضمن معرفي اين شاعر حماسه سرا به عنوان يگانه مرد كلام فرهنگ و هنر ايران، گفت: هزار‌ و‌ اندي سال است كه فردوسي بار فرهنگي ملت را از نظر سياسي، اقتصادي، نظامي و ... به دوش مي‌كشد و اگر ما از نظر شناختي به كمك اين اعجوبه‌ي تاريخ نشتابيم در آينده‌اي نزديك چيزي جز بيهودگي نخواهيم داشت. صادقي افزود: ميراثي كه فردوسي براي ما برجاي گذاشته، گرانبهاترين و ماندگارترين چيزهاست زيرا او آن چه داشت در طبق اخلاص به مردم ايران تقديم كرد، بي‌آن كه براي خود چيزي بخواهد يا نفع خود را در نظر گيرد. وي با اشاره به اين مطلب كه “فردوسي هميشه از داد سخن مي‌گويد و بر بيداد مي‌تازد و حتي با اشخاص دشمني ندارد“ اظهار كرد: فردوسي در جستجوي انسان است و هر جا انساني مي‌بيند ستايش مي‌كند چنان كه او حتي به دشمنانش هم احترام مي‌گذارد و معتقد است دشمنان نيز به خاطر آرمان ملتشان مي‌جنگند. درادامه “محمدعلي اسلامي ندوشن“ محقق و نويسنده سالروز تولد فردوسي را در ماه ارديبهشت به عنوان معتدل‌ترين ماه فصل بهار مورد توجه قرار داد و گفت: شايد به اين دليل سالروز تولد فردوسي را در فصل بهار مي‌دانند چون كتاب او در همين فصل به پايان رسيد. وي افزود: از آن جا كه ما ايرانيان قومي احساساتي و افراطي هستيم و كتاب شاهنامه از موضوعات بسيار متفاوتي برخوردار است بايد سعي كنيم موضوع كتاب اين حماسه‌سرا را به افراط نكشانيم. “ندوشن“ همچنين در مورد ارتباط شخصي فردوسي با كتاب حماسه‌اش گفت: در هيچ كجا نمي‌شناسيم كه رابطه‌ي نويسنده با نوشته‌اش به اندازه‌ي رابطه‌ي فردوسي با شاهنامه باشد. چرا كه اين شاعر، كتاب را در وجودش شكوفاند و خودش را نيز به اندازه‌اي ارتقا داد تا در كتاب بگنجد. اين نويسنده با يادآوري اين مطلب كه فردوسي چندين سال پاياني عمر خود را در دوره‌ي محمود غزنوي سپري كرد و آن دوره‌ي شروع تاريخ انحطاط فكر بود، تاكيد كرد: علي رغم ظهور شعر ستايشي كه شاعران به اميد دريافت صله از محمود غزنوي مي‌سرودند، فردوسي ترجيح داد در يكي از قصبات توس به خلوت بنشيند و با نداشتن سرمايه‌ي كافي و بضاعت چشمگير در مقابل دستگاه غزنوي با كمال مناطت طبع صبر كند، چنان كه اگر به زندگي او بنگريم از آغاز تا پايان يكدست است . زيرا هيات و عظمت شاهنامه‌ي او چنان در شخصيت‌اش اثر كرده بود كه ديگر نمي‌توانست خود را به جريان‌هاي حقير و روزمره‌ي زندگي تسليم كند. در بخش ديگر اين جلسه، “توران شهرياري” برنده‌ي جايزه‌ي جهاني شعرا در ايتاليا شعري را كه براي فردوسي سروده بود قرائت كرد . وي گفت: فردوسي جز ستايش مهر، صداقت، عشق، جهاندوستي و ايران دوستي چيز ديگري در كتابش ندارد و هر جا لازم باشد بيدادگر را مذمت و مردانگي را تقدير مي‌كند. بنابراين گزارش در پايان مراسم بزرگداشت، تعداد ديگري از شخصيت‌هاي ادبي با پاس داشتن مقام و منزلت فردوسي اشعاري را كه در مدح او سروده بودند قرائت كردند و با تكيه بر يگانه بودن شان اثر اين شاعر بزرگ، هنرمندان كشور را براي اشاعه‌ي داستان‌هاي كتاب حكيم توس به ويژه براي نوجوانان و جوانان تشويق كردند. انتهاي پيام