هفدهم مردادماه که می‌شود یاد مظلومیت، مهجوریت و مصائب قشری می‌افتیم که نام مقدس «خبرنگار» بر تارک وجود پرتلاش‌شان نقش بسته است.
این روز نماد حق‌بینی و حق‌نویسی و گام نهادن در مسیر آگاهی بخشی و نیک‌اندیشی و روز اطلاع‌رسانی با سلاح قلم است. خبرنگاران سربازان فعال جبهه فرهنگی، جریان‌سازان بزرگ جامعه و وجدان‌های بیدار زمانه خویش‌اند که بدون پشتوانه مالی و امنیت شغلی یا روانی در فضایی سرشار از استرس، 24 ساعت شبانه‌روز برای احقاق حق و آگاهی و تنویر افکار عمومی در تکاپو هستند و این همان چیزی است که جمع کثیری از مسئولان و مردم آن را نمی‌دانند یا نمی‌بینند!
در اهمیت این روز مقام معظم رهبری فرمودند «روز خبرنگار، روز رعایت حریم قلم و اندیشه است، این روز یادآور حماسه‌آفرینی آن‌هایی است که بقای حقیقت را به بقای خود ترجیح می‌دهند.» امام خمینی(ره) نیز در زمینه تأثیر و حُرمت قلم بیان داشتند «امیدواریم بشر به رشدی برسد که مسلسل‌ها را به قلم تبدیل کند چرا که آن‌قدر که قلم و بیان در خدمت بشر بوده است، مسلسل‌ها نبوده‌اند.»
روزنامه‌نگاری یعنی «چشم‌هایی مراقب همه چیز» و به قول فرخی یزدی، یکی از اساتید برجسته روزنامه‌نگاری «مبادا روزی نام ملّتی به خاطر آشفتگی اصحاب قلم از «قلم» بیفتد!» و این یک هشدار است که خبرنگاران را دریابید نه به خاطر منافع شخصی و سیاسی که برای جایگاه رفیع و شأن والای این حرفه.
رهبر معظم انقلاب در همین راستا فرمودند «مؤثرترین سلاح بین‌المللی علیه دشمنان و مخالفان، سلاح ارتباطات رسانه‌ای است؛ امروز این قوی‌ترین سلاح است و من مطبوعات را یک پدیده ضروری، لازم و اجتناب‌ناپذیر برای جامعه می‌دانم.»
اما چه خوب بود مدیران اجرایی و اقشار مختلف مردم از شرایط پُر التهاب و سراسر جزر و مد خبرنگاری کمی مطلع بودند. مشکلات امروز خبرنگاران آن‌قدر هست که تشریح آن در محدوده یک روز نمی‌گنجد؛ با توجه به تأکیدات مقام معظم رهبری بر مقوله «فرهنگ» امروزه که عصر، عصر ارتباطات است انتظار می‌رود اقتدار، شأن و جایگاه اصحاب رسانه به عنوان فرهنگ‌سازان جامعه بیشتر از این مورد توجه قرار گیرد.
یکی از اهداف اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا خانه مطبوعات می‌تواند ارتقای منزلت اجتماعی اهالی رسانه باشد. از مشکلات و کاستی‌ها این حرفه که همه ساله در بزرگداشت روز خبرنگار از سوی رسانه و مطبوعات بازگو و فردای همان روز فراموش می شود، نبود دوره‌های آموزشی برای خبرنگاران در شهرستان‌ها، مشکلات عدیده بیمه خبرنگاران، عدم‌توجه به حقوق و حق‌الزحمه خبرنگاران در مطبوعات محلی از سوی اداره ارشاداسلامی(به عنوان سازمان حمایتی خبرنگاران) و خانه مطبوعات و نبود نرخ و تعرفه مشخصی در این زمینه، و نهایتاً عدم‌اتحاد رسانه‌ها، است.
از سوی دیگر ما هر ساله در روز خبرنگار شاهد بروز و حضور چهره‌های جدیدی هستیم، این به خودی خود بد نیست و نیاز این حرفه است، اما متاسفانه برخی از آنان با حضوری کم رنگ در این حرفه تنها عنوان خبرنگار را یدک می‌کشند! بارها شنیده‌ایم که در سطح استان همدان حدود 500 خبرنگار به فعالیت مشغولند این در حالی است که تعداد خبرنگاران فعال، بسیار معدود است و مابقی شاید خیلی تعهدی به حرفه خبرنگاری نداشته و گهگاه حضوری تفریحی و کم‌رنگ دارند، در حالی که در توزیع امکانات حداقلی، متأسفانه عدالت رعایت نشده و حقوق افرادی که دلسوزانه، عاشقانه و متعهدانه به صورت شبانه‌روزی در طول سال در حرفه خبر فعالیت می‌کنند، نادیده گرفته می‌شود.
در جلسات و نشست‌ها، بارها شنیده‌ایم مسئولان فقط رسالت و وظایف رسانه‌ها را مطرح می‌کنند ولی از کنار این مسأله به آرامی می‌گذرند که آن‌ها در قبال اهالی خبر و رسانه چه وظیفه‌ای دارند. نکته بعدی این است که خبرنگاران در دو راهی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه مطبوعات سرگردانند، و وقتی با مشکل مواجه می‌شوند نمی‌دانند باید سراغ کدام یک بروند و پاسخ قانع‌کننده‌ای دریافت نمی‌کنند.
امروز خبرنگاران در خط مقدم جبهه فرهنگی کشور قرار دارند بنابراین انتظار می‌رود اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی اگر خواستار اثر گذاری و ایجاد شرایطی برای تعمق بیشتر در حوزه فرهنگ هستند به فعالان این عرصه توجه ویژه‌ای داشته باشند. اکنون خبرنگاران به عنوان رکن اصلی رسانه‌ها، نیازمند حمایت جدی مسئولان نه در کلام که منتظر عمل آن‌ها هستند و تا شاید روزی امیدها و وعده‌ها به نتیجه برسند.
در پایان باید اذعان داشت خبرنگاری، حدیث مفصل و زیبای عشق است و خبرنگار، عاشق و شیفته این باغ عطرآگین. هفدهم مردادماه روز گرامیداشت روشنگری و آگاهی بخشی بر خبرنگاران بی‌ادعا گرامی‌باد.
نوشتار از: مهناز روزبهانی خبرنگار ایسنا، منطقه همدان
انتهای پیام
نظرات