دکتر بهنام کامکار در گفتگو با خبرنگار ایسنا – ، با اشاره به تعاریف متعددی که از الگوی کشت موجود می باشد، اظهار کرد: تعاریف متعددی در این مقوله مطرح شده است که متاسفانه در بسیاری از موارد تعاریف عام و گاها اشتباه می باشد. مثلا عده‌ای در تعریف، تنوع کاشت یا حتی تناوب را مطرح می کنند. در حالیکه هر کدام از اینها تنها یک مولفه از یک طراحی علمی به شمار می روند.

وی ادامه داد: در تعریف ساده، الگوی کاشت، تنوع کشت، درصد کشت، توجیه پذیری اقتصادی بر اساس عامل محدود کننده و در نهایت طراحی تناوب را شامل می شود. لذا الگوی کشت، یک فرآیند است و فقط توسط یک متخصص انجام نمی شود.

استاد دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان با بیان اینکه برای یک طراحی موفق در خصوص الگوی کشت، دو راه وجود دارد، تصریح کرد: اولین راه این است که آن چه وجود دارد، اصلاح شود و دوم این که هر چه هست کنار بگذاریم و از نو طراحی کنیم و در آن نوآوری و ریسک را بپذیریم.

وی افزود: البته معنی این حرف این نیست که آن چه در حال حاضر در حال انجام است، قطعا اشتباه است. ولی درستی آن باید بر اساس مبانی علمی به اثبات برسد و مولفه‏ های قبلی به شرط احراز صلاحیت در الگو بمانند یا اگر ساده‌تر بخواهم بگویم، طراحی، بدون محدودیت سیاست‏گذاری‏های فعلی به انجام برسد.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در ادامه خاطر نشان کرد: به نظر من، اولین شرط طراحی موفق در مقیاس منطقه‏ ای، آمایش صحیح اراضی است که متاسفانه در کشور، توجهی به آن  نشده و یا مقیاس‏ها در عمل کاربرد ندارند.

کامکار با بیان اینکه در طراحی موفق صرفا تولید و راندمان مد نظر قرار ندارند، بیان کرد: در طراحی، مسایل از ابعاد مختلف محک می‏ خورند. ابعاد اقتصادی-اجتماعی و حتی زیست‏ محیطی هم کم‌اهمیت نیستند. بنابراین اصلاح الگوهای کشت در یک منطقه نیاز به مطالعات و داده‏ های قابل استناد و قابل تجزیه و تحلیل دارد.

وی با بیان اینکه مسایل عمده کشاورزی استان گلستان بر دانش بومی دیرین این سرزمین و معیشت استوار است، عنوان کرد: واقعیت این است که برخی تعصبات بی مورد در مورد حفظ یک گیاه خاص یا وارد کردن گیاه دیگر به الگوهای کاشت بدون مطالعات لازم موجب مشکلات زیادی شده که شاید تبعات بسیاری از آن‏ها در سال‏های بعد بروز کند. به نظر من، الگوها نیاز به تغییر دارند، اما مطالعات پایه و تکمیل بانک داده‏ ها الزامی است. به عبارتی ذات طراحی، با داده کیفی در تناقض است.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه تغییرات و اصلاحات در الگوهای کشت نیازمند یک متولی می باشد، اظهار کرد: این تغییرات شدنی نیست مگر اینکه مثلث تئوری، تحقیق و اجرا، عملیاتی شود. مطالعات، زیربناها را برای آمایش آماده کند، نتایج گام اول در تحقیقات و آزمایشات با مقیاس مطلوب آزمون شوند و در نهایت متولیان اجرا با رعایت زیرساخت‏های لازم، یافته‏ های آزمون شده را به راهکارهای ثروت‏ آفرینی برای کشاورز نزدیک کنند.

وی ادامه داد: این موضوع نیاز به انسجام سازمانی و درک مردمی از اتفاقات خواهد داشت که شاید در هر دو مقوله مشکلات جدی و قابل تأمل باشند. متولی همه هستند از دانشگاه‏ها گرفته که مرحله اول را بر عهده دارند تا مراکز تحقیقاتی و پژوهشی که رسالت گام دوم را باید بر عهده بگیرند و سازمان جهاد کشاورزی و سازمان‏های مردم‏ نهاد و ترویج و ... که وظیفه دارند ضمن اعتمادسازی برای ذینفعان یافته‏ ها را عملی کنند.

کامکار پیرامون مسئله تخصص فنی لازم برای بازنگری‏ و اصلاحات الگوهای کشت، خاطر نشان کرد: شک نکنید که اعتماد به نیروهای علمی، تحقیقاتی و اجرایی داخل می‏ تواند بسیار راهگشا باشد، پتانسیل‏هایی که گاهی اوقات مورد بی‏ مهری و بی‏ توجهی قرار گرفته‏ اند.

انتهای پیام