به گزارش ایسنا، از ویژگی‌های اصفهان این است که هر گوشه و کنارش به قابی می‌ماند برای ثبت‌کردن؛ حالا چه دوربین را به دست‌بگیری و محصور زیبایی کوچه و خیابان‌ها شوی و چه کاغذ و قلم را برداری و بنویسی و بنویسی از ناگفته‌هایش، چراکه انگار کلمه‌ها از در و دیوار این شهر سرازیر است؛ تنها ذوق و قلمی می‌خواهد برای نوشتن؛ ناگفته‌هایی که شاید در این جدال سنت و مدرنیته رنگ را ببازد و روزگاری به جای قدم زدن در چهارباغ زیر سایه درختان، حکایت‌هایی از این محل را برای دیگران روایت کنیم؛ داستان مسئله‌ای ناآشنا در این شهر نیست و حکایت داستان‌های مکان‌محور جمعی از شهروندان را با خود به همراه ساخته‌است.

جشنواره فصلی چهارگاه در برگزاری گاه دوم با رویکرد داستان‌های مکان‌محور به دنبال روایتی نو از قلم نویسندگان جوان شهراصفهان است. با توجه به نزدیکی گاه دوم از جشنواره چهارگاه، کارگاهی دو روزه با محوریت تقویت قلم نویسندگان جوان در مرکز آفرینش‌های ادبی قلمستان وابسته به سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان برگزار شد.

داستان‌هایی مکان‌محور

کارگاه نخست گاه دوم این جشنواره با حضور محمدجواد جزینی با رویکرد شناسایی مولفه‌های داستان مکان‌محور در هفته گذشته برگزارشد؛ کارگاهی یک روزه که قصد داشت دانش عمومی داستان نویسان را افزایش‌دهد.

محمدجواد جزینی، نویسنده کتاب داستان‌های مینی‌مالیستی در این کارگاه اظهار کرد: داستان‌ها برای در برداشتن شاخصه مکان‌محور نیازمند خصوصیاتی هستند؛ بدون شک به طور صرف، آوردن نامی از مکان‌های تاریخی در داستان کافی نیست و باید بتوانیم وصف جزءبه جز و دقیق را در نوشته خود به صورت ملموس رعایت کنیم.

سابقه طولانی اصفهان در داستان‌نویسی

وی با بیان اینکه اصفهان سابقه طولانی درعرصه داستان‌نویسی دارد، ادامه داد: دلیل این موضوع، آن است که اصفهان، یک منطقه داستان‌خیز به شمار می‌رود و مهد پرورش بسیاری از شاعران نامی بوده که خود داستان‌نویسان باید از نابودی این فرهنگ در اصفهان جلوگیری‌ کنند.

این نویسنده درباره شاخصه‌های رشد و توسعه فرهنگ کتابخوانی گفت: ایجاد زمینه‌های رشد و برگزاری دوره آموزشی به شهر خاصی محدود نمی‌شود و یک جمع بزرگی از سیاست‌گذاران فرهنگی را در برمی‌گیرد و مجموعه‌ای از کشور را شامل می‌شود.

"کارگاه کمپی" داستان نویسی

دومین کارگاه از گاه‌ دوم جشنواره نیز در تاریخ با حضور محمد طلوعی برگزارشد. کارگاهی که به صورت خلاقانه و کمپی اداره‌ شد، در واقع در این کارگاه، آموزش تنها مسئله‌ای بود که از صحبت‌های طلوعی استنباط نمی‌شد چراکه این نویسنده معتقد بود آموزش درضمن فعالیت من نیست.

این کارگاه به تبیین محمد طلوعی با روشی متفاوت و به صورت کمپی برگزارشد، به گونه‌ای که قبل از زمان ورود به کلاس تلفن‌های همراه از اعضای قلمستان دور شد؛ سپس داستان نویسان به دور از زمان و روابط اجتماعی در کاغذهایشان مرزی را برای ذهن خود تعیین کردند.

برگزاری چنین کارگاهی به سبب تمرکز ذهن می‌تواند تجربه‌هایی برای داستان نویسان به همراه داشته‌باشد؛ همان‌گونه که برخی از افراد حاضر در کلاس، معتقد ‌بودند که کیفیت نوشته‌های امروز قابل قیاس با نوشته‌های قبلی آن‌ها نیست.

تمرکز و آرامش در کوچک‌ترین کارهای روزمره نتیجه‌ای مثبت به همراه‌ دارد به گونه‌ای که "گوته" معتقد است استعداد در فضای آرام رشد می‌کند.

دیگری معتقد است کارگاه محمد جواد جزینی و محمد طلوعی با تمام تفاوت‌ها، مکمل یکدیگر بودند، به گونه‌ای که در روز نخست، آموزش دیدیم و در روز دوم از ذهنمان در یک فضای آرامش‌بخش کار کشیدیم؛ این‌که صرفاً بدون آگاهی بنویسیم، تاثیرگذاری نوشته را می‌رباید و آموزش، کیفیت کار نویسندگی را افزایش می‌دهد.

با وجود شرایط حاضر در فضای‌ادبی شهر، بهتر است که به نوشتن داستان‌هایی در وصف حال اصفهان و تمام ناگفته‌هایش بپردازیم چراکه اصفهان را باید نوشت.

انتهای پیام