"علیرضا کناری" 40 ساله یکی از کمک‌داوران مطرح هرمزگان است که در مسابقات لیگ برتر سال‌ها پرچم زده است. او که سال گذشته به دلیل بی‌مهری‌ها عطای داوری را به لقایش بخشید با حضور ایسنا پاسخگوی سؤالات خبرنگار ما شد. وی در ابتدای این گفت‌وگو با بیان اینکه از دوران کودکی به فوتبال علاقه داشتم و همواره به این روزش عشق می‌ورزیدم، اظهار کرد: در مسابقات باشگاهی شهرستان حاجی‌آباد به‌عنوان دروازه بان حضور داشتم و در برخی بازی‌ها می‌دیدم که برخی ناداوری‌ها صورت می‌گیرد و داور خطاهای واضح را نمی‌گیرد و حتی در برخی دیدارها همین اشتباهات داوری سبب شکستمان می‌شد.

کناری با اشاره به اینکه قصد سفر به بندرعباس برای زندگی گرفتم، تصریح کرد: در بندرعباس با آقای محمود رئیسی آشنا شدم و همین موضوع مرا با داوری آشنا کرد و به این سمت پیش رفتم و کم‌کم توانستم مسیر خود را در این عرصه ارتقا دهم.

وی با اشاره به اینکه از سال 81 داوری را آغاز  و در سال 85 به درجه ملی رسیدم، تصریح کرد: از سال 82 در مسابقات کشوری رده‌های پایه مشغول به فعالیت شدم و در سال 86 راهی مسابقات لیگ یک شده و در سال 88 موفق شدم در لیگ برتر به‌عنوان کمک‌داور حضور پیدا کنم.

این کمک‌داور بازنشسته بابیان اینکه از در دوران قضاوت در رده‌های پایه داور وسط بودم، اضافه کرد: بعدها ناظرین دیدارها و پیشکسوتان این عرصه پیشنهاد دادند که کمک‌داور باشم و برخلاف میل باطنی به این سمت پیش رفته و خوشبختانه خیلی بهتر رشد کرده و اکنون از این انتخاب راضی هستم.

کناری با اشاره به اینکه از عملکردم در دوران داوری راضی هستم اما نمره دادن درست نیست، خاطرنشان کرد:شاید به‌جرئت بتوانم بگویم در داوری‌ها هیچ‌گاه اتفاق یا اشتباه خاصی انجام ندادم که موجب ضربه خوردن تیمی شود.

وی تنها اشتباه داوری خود را شهرآورد اصفهان در سال 89 دانست و عنوان کرد: در آن دیدار عماد رضا مهاجم سپاهان اصفهان به دلیل سرعت بالایی که داشت در موقعیت تک‌به‌تکی قرار گرفت که به‌اشتباه آفساید گرفتم و بازی در پایان مساوی شد و شاید اگر آن اشتباه رخ نمی‌داد سپاهان پیروز از زمین خارج می‌شد هرچند ممکن بود آن صحنه تبدیل به گل نشود.

این کمک‌داور بازنشسته با اشاره به استفاده از تجارب بزرگانی همچون علیرضا صفا و سهراب ساعی در امر داوری، اضافه کرد: در سطح کشوری هر داور یا کمک‌داوری که عملکردش خوب بوده، توانسته‌ام از آن‌ها چیزهای زیادی یاد بگیرم و این امر سبب کاهش اشتباهاتم شود.

کناری بابیان اینکه کسی در مسیر حضورم در لیگ برتر کمکی به بنده نکرد، اظهار کرد: این حضور به‌واسطه شایستگی‌ام بود و آنجا که در استان هرمزگان باید برای این حضور کمک می‌شد تازه سنگ‌اندازی‌ها آغاز شد اما اکنون این موضوعات را از ذهنم پاک‌کرده‌ام اما هیچ‌گاه زحمات و حمایت‌های مسعود عنایت را فراموش نمی‌کنم و به‌نوعی مدیونش هستم.

وی در خصوص کناره‌گیری‌اش از داوری، بیان کرد: ماجرا ازآنجا آغاز شد که در ابتدای فصل گذشته لیگ برتر مصدوم شدم و انگار داوران ایرانی حق مصدوم شدن ندارند و باید داوری را کنار بگذارند و هیچ‌گونه حمایتی از این قشر زحمتکش نمی‌شود و شاید اگر حمایتی می‌شد اثرگذار بود اما این مصدومیت را با فیزیوتراپی حل کرده و اگر یک‌فصل در مسابقات حضور پیدا نمی‌کردم، کنار گذاشته می‌شدم و به‌واسطه همین موضوع در تست اول فصل به مشکل خوردم

کناری اضافه کرد: شب قبل تست با تزریق سه آمپول وارد تست شدم و نتوانستم این تست را با موفقیت بگذرانم و ده روز بعد در شیراز دوباره تست شرکت کرده و این بار موفق بودم اما ابلاغی ندادند تا هفته پانزدهم دیدار سپاهان و پدیده که به فرودگاه رفتم که فرودگاه مشهد به دلیل شرایط جوی کنسل شد و داوران مازندرانی به دلیل نزدیکی به مشهد جایگزین شدند.

وی با اشاره به داوری چهار دیدار لیگ یک در فصل گذشته، تصریح کرد: در فصل گذشته بود که به احترام آقای عنایت در کلاس داوری حضور پیدا کردم و نخواستم به این انتخاب بی‌احترامی کنم و پس از پایان این تست در فرودگاه استعفا دادم.

این کمک‌داور بازنشسته در برگزاری تست در انتهای مسیر به زمین برخورد کردم، خاطرنشان کرد: به دلیل فشار و مشکلات روحی و روانی ناشی از بیرون ماندن از لیگ برتر و سابقه درخشان 8 ساله قضاوت، سخت بود راهی لیگ یک شوم و برای نگاه و توجه به بنده به هیچ‌کس زنگ نزدم و به انتخاب‌ها احترام گذاشتم درحالی‌که بودند کسانی که یک سال از قضاوت دور بودند به‌راحتی در لیگ برتر حضور پیدا کردند.

وی بی‌مهری از سوی کمیته داوران، لابی‌های پشت پرده و عدم‌حمایت‌ها باعث چشم‌پوشی از وی شده است، تصریح کرد: به‌طور مثال عباس صادقی داور شایستگی هرمزگان تاکنون با توجه به توانایی‌هایش همچنان به حقش نرسیده است و تلاش مسئولان استان همچنان بی‌نتیجه بوده و این بی‌توجهی‌ها باعث شده تا جامعه داوری به حقش نرسد.

کناری گرفتن تصمیم خداحافظی از داوری را یکی از سخت‌ترین روزهای زندگی‌اش دانست و عنوان کرد: اشک از چشمانم جاری بود و بغض گلویم را گرفته بود و در همین حال با رسول فروغی تماس گرفتم و دلداری‌های او موجب شد کمی تسکین پیدا کنم و تصمیم به رفتن گرفتم زیرا هیچ توجهی نه در استان و نه در کشور وجود نداشت و با تمام احترام، ترجیح دادم نباشم.

وی عباس صادقی‌ها، امین حسن‌زاده‌ها و بسیاری از داوران دیگر را شایسته داوری در سطح اول فوتبال کشور دانست و عنوان کرد: همین بی‌توجهی مسئولان استان و عدم رایزنی‌ها باعث شده تا داوران هرمزگانی در عین شایستگی مظلوم واقع شوند.

کناری با اشاره به اینکه در زمان استعفا می‌توانستم شش سال دیگر قضاوت کنم، اضافه کرد: مسئولان کشوری برای رأی آوردن در انتخابات فدراسیون به تقاضا روسای هیئت‌ها توجه می‌کردند و حتی برخی داوران بدون شایستگی راهی لیگ برتر شدند اما به دلیل ضعف هرمزگان، از بنده با این سابقه چشم‌پوشی شد و ترجیح دادم نبودنم بهتر بودنم است.

این کمک‌داور بازنشسته در بیان یکی از خاطراتش در عرصه داوری، تصریح کرد: در سال 85 بود که در مسیر کرمان و برگشت از مسابقات کشوری همراه با رسول مظفری در اتومبیل بودیم که آن تصادف سورت گرفت و رسول مظفری تا شش ماه در کما بود خوشبختانه امروز وضعیت مناسبی دارد.

وی دریافتی‌اش از داوری را از 4 هزار تومان سال 82 تا 420 هزار تومان لیگ برتر عنوان کرد و افزود: مشکلات استان هرمزگان به نوع نگاه مسئولان بازمی‌گردد و حتی در زمان استعفا بنده یک نفر نیامد بگوید چه می‌کنی که نشان‌دهنده آن است بودونبودم برای کسی تفاوتی نداشت البته هیچ توقعی ندارم وقتی مدیران ورزش و جوانان استانت حتی برایشان مهم نیست که از رنجش‌ها مجبور به کناره‌گیری شوی.

کناری نگاه مدیران ورزشی را مثبت ندانست و تصریح کرد: توقعی ندارم اما باعث دلگرمی است که مسئولی از من حمایت کند اما باید اعلام کنم بزرگ‌ترین پشتوانه‌ام جامعه داوری استان بوده و هست که با خوشحالی‌ام خوشحال و با ناراحتی‌ام ناراحت شدند و با پیام‌هایشان مرا به آینده دلگرم کردند.

رئیس دپارتمان داوری استان هرمزگان با اشاره به اینکه از سال گذشته تاکنون فعالیتم را در پستی جدید آغاز کرده‌ام، اضافه کرد: باید تلاش کنیم داورانی را پرورش دهیم که جایگزین مناسبی برای ساعی‌ها، صفاها و کناری‌ها باشند و این استعدادها را به لیگ برتر برسانیم و سعی کنیم این زمان را با ارتباط دوستان کم کنیم و این فضای یأس و ناامیدی را از جامعه داوری دور کنیم.

وی با اشاره به اینکه وقتی این رفتارها با بنده شد، عزم خود را برای عدم تکرارش برای دیگران جزم کردم، تصریح کرد: چینش داوری سلیقه‌ای است و روندهای کمیته داوران باعث شد داوران زیادی عطای کار با لقایش ببخشند و سال گذشته شاهد کناره‌گیری تعداد زیادی از داوران بودیم و زمانی که یک داور به سال‌های پایانی داوری می‌رسد یعنی اوج تجربه اما در کشورمان به‌راحتی کنارت می‌گذارند همچون رسول فروغی که علی‌رغم دو سال مانده تا پایان عمر داوری، ترجیح داد دیگر داوری نکند و مطمئن باشید اگر فغانی برای جام جهانی تلاش نمی‌کرد و موجب افتخارآفرینی در المپیک نمی‌شد، تاکنون رفته بود.

کناری با اشاره به اینکه آرزوی هرکسی قضاوت شهرآورد پایتخت است که برایم محقق نشد، افزود: در این مدت برای پرسپولیس چهار قضاوت اما برای استقلال هیچ قضاوتی نداشتم اما به هیچ رنگی تعصب ندارم و هیچ رنگی را با مشکی عوض نمی‌کنم.

این کمک‌داور بازنشسته با اشاره به اینکه یک دختر و یک پسر دارد، اضافه کرد: دخترم هانیه در رشته والیبال و پسرم عرفان در رشته ژیمناستیک فعالیت می‌کنند.

وی بابیان اینکه در این مدت وقت بیشتری را در کنار فرزندانم می‌گذرانم و دوست دارم در ورزش حضورداشته باشند اما اجباری برای داور شدنشان ندارم و باید اعتراف کنم که همسرم برای فرزندانم هم مادر بوده و هم پدر و جور خانه و خانواده را یدک کشیده است و مدیون او هستم.

کناری در بیان خاطره‌ای با اشاره به اینکه در سال دوم داوری دختر چهارماهه‌ام مریض شد و بنده ابلاغ داوری در زاهدان داشتم، تصریح کرد: مجبور بودم فرزندم را رها کنم و پس از بستری فرزندم در بیمارستان به زاهدان رفتم و پس از سه روز که فرزندم بستری بود، همسرم سختی‌های زیادی کشید اما عشق به داوری باعث شد که در آن لحظات سخت آن‌ها را تنها بگذارم.

وی در پایان بابیان اینکه بسیاری از داوران مشکل‌دارند و برای کمیته داوران کناره‌گیری‌ام اهمیت نداشت و حتی یک تماس هم برای خسته نباشید، نگرفتند، اضافه کرد: از دوستانی همچون احمد دریازاده، محمود رئیسی، اسحاق بازیار، سید یوسف قادری و بسیاری دیگر از پیشکسوتان تشکر می‌کنم که در این مدت حامی بنده بودند.

انتهای پیام