حامد وحدتی‌نسب در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: دست‌افزارهای سنگی این سایت چه از نظر فراوانی و چه از نظر شکل، تیپ و نوع تراش و ساخت بی‌همتا است.

دانشیار گروه باستان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس با بیان اینکه ساکنان این منطقه در دوران پارینه‌سنگی در ساخت ابزارآلات سنگی از توانایی بالایی برخوردار بودند، افزود: مقایسه این دست‌افزارها با ابزار سنگی به‌دست آمده از این دوران در دیگر مناطق جهان، نشان می‌دهد که ساکنان میرک سمنان در آن دوره استادکار بوده‌اند.

سرپرست هیأت دومین فصل کاوش در محوطه پارینه‌سنگی میرک سمنان در پاسخ به پرسشی در خصوص چرایی این پراکنش بالای دست‌افزارها در میرک سمنان، گفت: دست‌افزارهای این محوطه را می‌توان به سه بخش تقسیم کرد. نخست محصولات جانبی و به تعبیری ضایعات هستند که در ساخت ابزار به‌جای مانده و بخش اعظم دست‌افزارهای منطقه نیز از همین نوع هستند.بخش دیگری از این دست‌افزارهای سنگی که لبی تیز دارند نیز عمدتا در آن موقع برای تیز کردن چوب، قصابی و مواردی از این دست به‌کار برده می‌شدند. همچنین بخش سوم این ابزار سنگی سرپیکان‌ها هستند که تعدادشان از دو بخش دیگر کم است اما ما بخشی از آنها جمع‌آوری کردیم.

او در پاسخ به این پرسش ایسنا که آیا فراوانی دست‌افزارهای سنگی در میرک در قیاس با چند سال پیش تغییری کرده یا نه خاطرنشان کرد: متاسفانه تعداد این ابزارآلات سنگی در سال‌های اخیر کاهش شدیدی داشته است.

این باستان‌شناس با اذعان به این‌که این ابزارها از شر قاچاقچیان مصون هستند، ادامه داد: این دست‌افزارها با توجه به این‌که عتیقه‌جات نبوده و فاقد ارزش مادی در بازار هستند از دست قاچاقچیان آثار تاریخی مصون هستند اما متاسفانه از دست مراکز دانشگاهی و دانشجویان مصون نیستند و بنا به گفته برخی از افراد محلی، برخی از افراد از دانشگاه‌های مختلف به منطقه آمده و حجم زیادی از آنها را در گونی ریخته و با خود می‌برند!

این باستان‌شناس با بیان این‌که در گذشته وقتی در محوطه میرک قدم می‌زدیم ابزارهای سنگی به فراوانی زیرپا می‌ماند، اضافه کرد: امروزه کاهش این ابزارهای سنگی کاملا مشهود است و شاید به یک دهم فراوانی قبل رسیده باشند.

انتهای پیام