محمد دانشور در گفتگو با ایسنا درباره ی تاثیرات نداشتن پیست چوبی در تمرینات رکابزنان در آستانه حضور در مسابقات قهرمانی آسیا 2017 بیان کرد: نداشتن پیست چوبی مشکلی است که همیشه وجود دارد و نمی دانم تا چه زمانی ادامه دارد. شاید زمانی درست شود که عمر ورزشی ما تمام شده باشد.

 او ادامه داد: تنها درخواستی که ما داریم این است که پیست چوبی ساری را تکمیل کنند زیرا مسابقات قهرمانی آسیا اصولا در بهمن و اسفند برگزار می شود، از این رو در فصل سرما قرار داریم و تمرین کردن در هوای سرد ما را اذیت می کند. جدا از آن تمرین در پیست سیمانی و چوبی زمین تا آسمان فرق دارد.

دانشور هم چنین گفت: تجربه نشان داده هر زمان ایران در پیست چوبی رقابت کرده مانند رقابت در پیست سیمانی نتوانسته موفق باشد زیرا نوع تمرین ها در این دو  پیست متفاوت است.

رکابزن ملی پوش ایران در پاسخ به این پرسش که تمرین دو، سه هفته ای در پیست چوبی می تواند مشکلات تکنیکی آنها را برطرف کند، تصریح کرد: کافی که نیست اما باز هم می تواند کمک کند با تکنیک ها آشنایی پیدا کنیم.  به هر حال باید به این شرایط سخت عادت کنیم. البته امکانات سخت افزاری ما مانند دوچرخه خوب است فقط پیست چوبی نداریم که خود آن یک مشکل بزرگ است.

او در مورد شرایطش برای حضور در مسابقات قهرمانی آسیا تاکید کرد: اکنون بر روی دستگاه تمرین می کنیم  و شرایط خوب است. با این حال نیاز به پیست چوبی همیشه احساس می شود. برای مسابقات قهرمانی آسیا اگر بتوانیم زودتر در پیست چوبی تمرین کنیم 100 درصد نتیجه می گیرم زیرا  ما با رقابت در پیست چوبی مشکل داریم.

رکابزن طلایی ایران در مورد اینکه در قهرمانی آسیا در چه ماده ای حاضر می شود، گفت: در ماده کایرین و یک کیلومتر رکاب می زنم که امیدوارم بتوانم موفق باشم. در ماده تیم اسپرینت نیز جزو نفرات هستم.  تقریبا هم هماهنگ شده ایم اما برای هماهنگی بیشتر نیاز به تمرین زیاد و پیست چوبی داریم. ما باید استارت زدن و عوض کردن نفرات در طول رقابت را در پیست چوبی هم تمرین کنیم.

دانشور در مورد برنامه های خود بعد از مسابقات قهرمانی آسیا گفت: پس از استراحت کوتاهی برای بازی های داخل سالن آسیا و کاپ های جهانی آماده می شوم. در نهایت نیز هدفم حضور موفق در بازی های آسیایی است.

 انتهای پیام