به گزارش ایسنا، هدف از برگزاری دومین سمپوزیوم سلول‌های بنیادی پرتوان القایی و کاربردهای درمانی که 12 دی ماه امسال در دانشگاه علوم پزشکی بوشهر و با همکاری ستاد توسعه علوم و فناوری‌های سلول‌های بنیادی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری برپا می‌شود. آشنایی قشرهای مختلف درگیر  این موضوع با تکنولوژی و فناوری جدیدی تحت عنوان باز برنامه‌ریزی در مبحث استم سل است.

معرفی سلول‌های iPS  و تاریخچه، کاربرد سلول‌های iPS در پزشکی بازساختی (Regenerative Medicine) و کاربرد سلول‌های iPS در درمان بیماری‌های قلبی و خونی همچنین کاربرد سلول‌های iPS در درمان بیماری‌های چشم و کاربرد سلول‌های iPS در درمان آسیب‌های مغزی و نخاعی از جمله مهمترین محورهای اصلی در این سمپوزیوم به شمار می‌روند.

این سلول‌ها همانند سلول‌های بنیادی توانایی تقسیم نامحدود و تمایز به انواع رده‌های سلولی را دارند. این سلول‌ها از باز برنامه‌ریزی ژنومی سلول‌های تمایزیافته‌ای بدست می‌آیند که ژن‌های پرتوانی در آنها مجدداً روشن شده است.

از سلول‌های iPS تولید شده می‌توان برای تولید مدل‌های حیوانی بیماری‌های انسانی و ارزیابی دارودرمانی و ترمیم بافتی استفاده کرد.

از دیگر اهداف مهم در راستای برگزاری این سمپوزیوم، پرداختن به بحث نقش و کاربرد سلول‌های پرتوان القایی در درمان‌های آینده پزشکی از جمله بحث فراهم سازی سلول‌های بنیادی از خود فرد بیمار است که بتواند به صورت اتولوگ استفاده شود.

یکی از مهمترین دلایلی که این منع پیوند بر اساس رده سنی به وجود آمده، این است که هر چقد سن بالاتر می‌رود اسکلت سلولی هم تغییر و رشد پیدا می‌کند، در نتیجه تعداد سلول کافی بر اساس وزن بدن نخواهیم داشت؛ ولی با ابداع روش تولید سلول‌های بنیادی خون‌سازی که سازگار هستند، می‌توانیم به صورت نامحدود سلول‌های بنیادی را تولید کنیم و بعد برای بیمار حائز شرایط استفاده کنیم و حتی می‌توانیم اگر نیاز بود تصحیح ژنتیکی قبل از پیوند را انجام دهیم. 

بر اساس اعلام روابط عمومی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، تمایز سلول‌های پرتوان القایی (iPS) به سلول‌های عصبی، کبدی، مولد انسولین، استخوانی، خونی و سایر بافتی نویدبخش آینده‌ای درخشان در استفاده از سلول‌های iPS آلوژنیک این سلول‌هاست، مشروط بر آنکه مشکل «دفع پیوند» رفع شود که این مشکل درحال حاضر بدلیل محدودیت‌های تکنیکی و اخلاقی استفاده از سلول‌های بنیادی جنینی یا مشتقات آنها به‌دلیل غیرخودی بودن سلول‌ها پیش می‌آید و مانعی بزرگ در مسیر کاربردی کردن آنها در مطالعات انسانی است.

انتهای پیام