همايش پژوهشي - تخصصي "مطبوعات در بستر جمهوري اسلامي ايران؛ ديروز، امروز چشم‌انداز آينده" عصر روز پنجشنبه از سوي انجمن دفاع از آزادي مطبوعات در حسينيه‌ي ارشاد برگزار شد و شخصيت‌هايي از جمله محسن كديور، بهروز گرانپايه، هادي خانيكي، احمد بورقاني، عيسي سحرخيز، مجيد تولايي، محسن آرمين و محمد سيف‌زاده در آن به سخنراني پرداختند و سپس در نشستي به سوالات حاضران در اين همايش پاسخ دادند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) محسن آرمين از نمايندگان دوره ششم مجلس شوراي اسلامي در پاسخ به سوالي مبني عملكرد مجلس ششم و اصلاح‌طلبان در دوران حاكميت‌شان در برابر توقيف مطبوعات خاطرنشان كرد: معمولا يك اشتباه در زمان حوادث تاريخي صورت مي‌گيرد، بحث توقيف و تعطيلي مطبوعات پيش از تشكيل مجلس ششم يعني در فاصله بين برگزار انتخابات اين مجلس تا تشكيل آن در خرداد ماه مطرح بود و موضوع قانون مطبوعات نيز به همين دليل بلافاصله بعد از تشكيل مجلس ششم در دستور كار قرار گرفت ولي به دلائلي از دستور كار خارج شد.

وي هم‌چنين در پاسخ به سوالي مبني بر شناسايي راهي براي برون رفت از خودسانسوري گفت: خودسانسوري در كشور‌ ما ريشه‌دار و داراي عوامل مختلف و متعددي است. به ميزاني كه بتوانيم سقف تحمل و نقد‌پذيري را در مسوولين ايجاد كنيم و مطبوعات قوي داشته باشيم، به همان ميزان نيز مي‌توانيم خودسانسوري كمتري داشته باشيم و تا آن مقدمات را فراهم و موانع اصلي را برطرف نكنيم، از ميزان خودسانسوري كاسته نخواهد شد.

آرمين همچنين در پاسخ به سوال فردي كه درباره‌ي تفكيك بين اصلاح‌طلب حكومتي و غيرحكومتي پرسيد، اظهار داشت: اصلاح‌طلب حكومتي و غيرحكومتي در بين اصلاح‌طلبان وجود ندارد. اين سخن كساني است كه در شرايطي عناويني مانند اصلاح‌طلبان حكومتي و غيرحكومتي را در جهت تضعيف حركت اصلاح طلبي به سطح روشنفكري و دانشگاه‌هاي ما كشيدند تا تفرقه و اختلاف ايجاد كنند.

هم‌چنين ماشاءالله شمس‌الواعظين سخنگوي انجمن دفاع از ارادي مطبوعات نيز در پاسخ به سوالي درباره‌ي منبع تامين هزينه‌هاي اين انجمن گفت: انجمن دفاع تاكنون حتي از موارد بودجه رسمي احزاب و انجمن‌ها يك ريال دريافت نكرده است و صرفا هزينه و كمك‌هاي خود اشخاص و شوراي مركزي بوده است و تا به حال هيچ كمكي حتي از كمك‌هاي مشروع دولت‌ها به انجمن‌ها استفاده نكرده‌ايم. يك دليل‌مان اين بود كه ناف ارتباطات را با دولت قطع كرديم تا نتواند براي‌مان اعمال شرايط كند و موفق هم بوده‌ايم. به لحاظ عضو‌گيري نيز دريچه عضو‌گيري را تا اطلاع ثانوي بستيم تا بتوانيم انجمن دفاع از آزادي مطبوعات را به عنوان يك نماد ريشه‌دار براي پذيرش اعضاي جديد آماده كنيم.

وي كه اجراي مراسم را بر عهده داشت در پاسخ به سوالي مبني بر دليل عدم استقبال از همايش اظهار داشت: ما چون به اجتماعات و تظاهرات ميليوني عادت كرده‌ايم، فكر مي‌كنيم هرچه جمعيت بيشتر باشد بهتر است ولي هدف انجمن دفاع از آزادي مطبوعات اين بوده است كه پژوهشگران مرتبط به اين حرفه در اين همايش مشاركت كنند و بر همين اساس عدم استقبالي صورت نگرفته و شركت‌كنندگان با دليل و انگيزه‌ي از پيش مطالعه شده حضور يافتند.

سخنگوي انجمن دفاع از آزادي مطبوعات هم‌چنين در پاسخ به سوالي مبني بر درك حركت رسانه‌ي نوشتاري به سوي رسانه‌ي مجازي از سوي روزنامه‌نگاران كشورمان گفت: دنياي وبلاگ يكي از فضاهاي مجازي است كه ايران در اين زمينه دومين مقام جهاني را داراست و 58 هزار ايستگاه وبلاگ در اينترنت وجود دارد كه در ارتباط با فارسي زبانان است و روزنامه‌نگاران و علاقه‌مندان به عرصه‌ي مطبوعات راه‌هايي براي گريز يا پرسش از مواضع در پيش‌روي خود پيدا مي‌كنند كه حركت مجازي در اينترنت حركتي رو به آينده است و نيز با وبلاگ مي‌توان مخاطب قابل توجهي را تحت پوشش خود قرار داد.

وي ادامه داد: به نظر مي‌رسد راه‌هايي را كه روزنامه‌نگاران بر عليه موانع موجود مي‌يابند در نهايت همديگر را خواهند يافت و به يك اقيانوس تبديل شده كه توانمندي‌هايش سرازير مي‌كند و آن وقت است كه برخي بايد نگران باشند كه اين مجاري‌ الان به صورت مستقل از لابه‌لاي موانع يكديگر را پيدا كرده و به رودخانه‌ها مي‌ريزند و رودخانه به دريا و دريا به اقيانوس‌ها ريخته خواهد شد.

عيسي سحر‌خيز عضو انجمن دفاع از آزادي مطبوعات نيز در پاسخ سوالي مبني بر چگونگي عملكرد خاتمي در مورد مطبوعات گفت: عقيده دارم كه خاتمي زماني كه در وزارت ارشاد بود برنامه‌هايي داشت در زمان رياست جمهوري نيز پيگير اين مباحث و برنامه‌ها بود. اگر در حال حاضر بخواهيم شاخص توسعه مطبوعات را از لحاظ كمي و كيفي ارزيابي كنيم در تاريخ مطبوعات در دوران اصلاحات در يكي از بهترين شرايط قرار داشتيم؛ ميزان انتشار مطبوعات هيچ وقت اين‌گونه نبود و چنين درآمد بالايي نداشتم. شمارگان نشريات، حضور مردم، تكثر احزاب، همه نشان از مقبوليت خاتمي از سوي مردم و اعتقادشان به وي بود.

وي در پاسخ به سوالي مبني بر ارائه‌ي پيشنهادي با توجه به شرايط موجود گفت: اصلي‌ترين مساله اين است كه بايد خود را باور كنيم و پا پس نگذاشته و پايمردي داشته باشيم. تسليم فضاي سانسور و خودسانسوري نشويم. بايد ضمن اين‌كه تشكل‌هايي را شكل مي‌دهيم، تشكل اصلي‌مان كه انجمن صنفي روزنامه‌نگاران است را بشكنيم و همه عضو انجمن صنفي باشيم. بايد صحنه‌ي بازي را گسترده‌تر و متنوع‌تر كنيم و رسانه را فقط مطبوعات و روزنامه نگيريم؛ اگر نگذاشتند بنويسيم و يا چاپ كنيم، بايد سخن بگوييم و در رسانه‌هاي مختلف حضور داشته و ترس به خود راه ندهيم. اگر دچار ترس شويم و سانسور و خودسانسوري را بپذيريم و شرط را بر بقا بگذاريم نه مقاومت، آن موقع طبيعتا آن ها هر چيزي را به ما تحميل مي‌كنند.

تولايي استاد دانشگاه هم در پاسخ به سوالي مبني بر ارائه‌ي پيشنهادي با توجه به شرايط موجود، اعتقاد خود را اين‌گونه بيان كرد: در اين موقعيت نبايد هيچ اميدي به تغيير از جانب صاحبان قدرت در مشي و روش قدرت‌شان داشته باشيد، بلكه تنها چيزي كه روزنامه‌نگاران بايد اميدوار باشند همت و اراده‌ي خودشان است و اگر قرار باشد با اين بضاعت وضعيت را به نفع خود تغيير دهيد، بايد نيرومند شويد تا در برقراري توازن جديد سهم تعيين‌كننده‌اي داشته باشيد و بايد به متشكل كردن حرفه‌اي خودتان بپردازيد.

هم‌چنين محمد سيف‌زاده حقوقدان درباره راهكارهاي حقوقي و قضايي براي حل مقوله‌ي عدم صدور مجوزها براي روزنامه‌ها و نيز پاسخ به سوالي مبني بر اين‌كه آيا امكان طرح شكايت از هيات نظارت به مطبوعات وجود دارد و هم‌چنين اين كه آيا به لحاظ حقوقي، انجمن دفاع از آزادي مطبوعات مي‌تواند به خاطر عدم صدور مجوز براي مطبوعات طرح دعوا كنند؟ گفت: اعمال هيات نظارت بر مطبوعات در ندادن مجوز، مطلقا توجيح قانوني نداشته و بر طبق قانون اساسي وقتي روزنامه‌اي را از فعاليت منع مي‌كنند، بايد در دادگاه صالح جرمش پيگيري و اعلام شود.

وي در بخش ديگر سخنانش، گفت: اما تصميماتي كه هيات نظارت مي‌گيرد قابل شكايت در ديوان عدالت اداري است و به نظر من چون اين موضوع از بين بردن آزادي فردي افراد است بر طبق ماده‌ي 570 قانون مجازات اسلامي در دادگاه قابل پيگيري است.

***در حاشيه***

فردي كه خود را شاگرد حسينيه‌ي ارشاد و تربيت شده‌ي آن‌جا معرفي كرد خطاب به آرمين و تولايي، گفت: آقاي آرمين و آقاي تولايي شمايي كه از خاتمي تعريف كرده‌ايد، نگاه كنيد و ببينيد كه عدم حضور يك معلم بزرگ مثل كديور و اشكوري و بزرگاني كه در اين حسينيه بودند و غيبت و درس ندادن چند ساله‌ي اين آقايان چه لطمات و صدمات عظيمي به ذهن، روح، فكر، شعور، شخصيت جامعه و نسل ما زده است. در حالي كه شما در مجلس ششم هيچ اقدامي براي آن‌ها نكرديد و هنوز هم از خاتمي دفاع مي‌كنيد. شما بايد به خاطر عدم حضور شمس‌الواعظين‌ها يا آن‌هايي كه جور شما را در غربت بر دوش مي‌كشند يك توبه‌ي بزرگ كنيد و اين‌ها همه‌ي مسووليتش بر عهده‌ي مجلس ششم است و هنوزم شما رها نمي‌كنيد؟

از بين حاضران فرد جواني نيز برخواست و گفت: آقاي آرمين توقع ما از همان هشتاد نفر نماينده‌ي اصلاح‌طلبي كه در مجلس ششم بوديد حداقل يك آبستراكسيون مانند كاري كه زماني مجيد انصاري كرد، بود و زيادتر هم نمي‌خواستيم و انتظار هم نداشتيم.

در اين هنگام شمس‌الواعظين به شوخي گفت: شما نمي‌توانيد رفاقت من و آرمين را بهم بزنيد. آرمين عضو انجمن دفاع از آزادي مطبوعات و انجمن صنفي است. ضمنا دوره‌ي فوق ليسانس را با هم گذرانده‌ايم، رفاقت ما را به هم نزنيد.

آرمين با بيان اين كه " البته به شنيدن اين‌گونه صحبت‌هاي شعاري، كوبنده و هيجان‌انگيز در محيط‌هايي كه شركت‌كنندگان جوانتر هستند عادت داريم" گفت: من شما را به مقداري آرامش بيشتر و جايگزين كردن تعقل به جاي شعار توصيه مي‌كنم.

يكي از حاضران با صداي بلند گفت: اين شعار نبود.

آرمين گفت: ما از اين حرف‌ها زياد شنيده‌ايم. من فقط به آن بخش از صحبت‌هاي شما جواب مي‌دهم كه قابل جواب دادن باشد. بنده وامدار هيچ‌كس نيستم و هيچوقت هم وامدار كسي نبودم و پيش خداي خود نيز روسفيدم. فكر مي‌كنم كه كاري كه بايد انجام مي‌دادم انجام دادم و تصورم اين است كه كارهايي كه انجام دادم كمتر كسي در مجلس توانسته انجام بدهد و به آن دوست جوان عرض مي‌كنم كه در دوره‌هاي بعدي به افراد ديگر راي بدهد و فردي را به مجلس بفرستيد كه بتواند انتظارات شما را برآورده كند.

وي ادامه داد: محدوديت‌ها و معذوراتي وجود دارد كه ما تنها مي‌توانيم در آن چارچوب كار كنيم.

آرمين در بخش ديگر سخنانش، گفت: بنده مدافع اقدامات خود هستم، البته معتقدم كه مجلس ششم برگ درخشاني در تاريخ پارلمان ايران است و هيچ مجلسي را در طول تاريخ پارلماني ايران نمي‌توانيم پيدا كنيم كه اين قدر در جهت دفاع از حقوق مردم و شهروندي تاكيد، صحبت و اعتراض كرده باشد.

يكي از حضار با صداي بلند گفت: مجلس چهارده و پانزدهم كه آرمين در پاسخ به اين فرد، گفت: در مقايسه نطق‌هاي مجلس چهارده و پانزده با نطق‌هايي كه در اين مجلس در دستور كار گرفته شد مي‌بينيم كه آن‌ها كار زيادتري از نمايندگان مجلس ششم در دفاع حقوق مردم نكردند.

يكي از حضار گفت: هزينه‌اش را دادند.

آرمين هم پاسخ داد: هزينه را همه پرداخت كردند. حالا خيلي مشكل نيست، شما سعي كنيد در دوره‌هاي بعدي به افرادي راي بدهيد كه بتوانند انتظارات شما را برآورده كنند.

شمس‌الواعظين در اين حين گفت: آرمين معتقد است كه تمام حرف‌هايي كه مي‌زند صد در صد است و نه شمايي كه طرح سوال مي‌كنيد.

آرمين تاكيد كرد: من فكر مي‌كنم حرف‌هايي را كه مي‌زنم درست است.

شمس‌الواعظين گفت: بنده معتقدم كه بازترين دوره‌ي بعد از انقلاب از سال 57 تا 59 و بين خرداد 76 و ارديبهشت 79 بود كه ما چنين دوره‌اي در تاريخ معاصر نداشتيم.

انتهاي پيام