دکتر حسین رحیمی روشن شامگاه چهارشنبه ۱۵ اردیبهشتماه در یک لایو اینستاگرامی که به همت بسیج دانشجویی استان همدان برگزار شده بود، اظهار کرد: تاریخچه سرزمین فلسطین به گذشتههای دور بر میگردد و هنگامیکه مسلمانان در زمان خلیفه دوم وارد این سرزمین شدند، آنجا بخشی از امپراطوری روم بود و اغلب ساکنین آن را مسیحیان تشکیل میدادند.
رحیمیروشن تصریح: مسلمانان و مسیحیان زندگی مسالمتآمیزی با یکدیگر داشتند و با یکدیگر قرارداد صلح امضا کرده بودند تا زمانیکه جنگهای صلیبی آغاز شد و در آن جنگها که به مدت ۲۰۰ سال طول کشید، مسیحیان جوی خونی از مسلمانان تشکیل دادند.
وی ادامه داد: صلاحالدین ایوبی سردار بزرگ ایرانی، فلسطین را به مسلمانان بازگرداند و این سرزمین تحت پرچم حکومت عثمانی بود اما پس از جنگ جهانی اول و تشکیل یک حکومت ملیگرا در ترکیه آنها خلافت را برانداختند، دولت جمهوری تشکیل دادند و سرزمینهای دیگر حکومت عثمانی بین کشورهای اروپایی تقسیم و در این میان قیمومیت فلسطین به انگلستان برگزار شد نکتهای که وجود دارد این است که چون نگهداشتن این سرزمینها کار راحتی نبود، اروپائیان به تدریج این کشورها را مستقل کردند اما این اجازه را به فلسطین ندادند که مستقل شود.
رحیمیروشن در رابطه با ورود صهیونیسمها به این سرزمین توضیح داد: بر اساس باورهای دینی یهودیان، آنها تا زمان رجعت حضرت عیسی نباید سرزمینی داشته باشند اما در همان سالهای پس از جنگ، نهضتی تحت عنوان صهیون شکل گرفت که به دنبال سرزمین و وطن ملی بودند و از آنجاییکه اروپاییان به دلایل تاریخی ارتباط خوبی با یهودیان ندارند آنها را به خاورمیانه فرستادند تا پایگاهی در این منطقه داشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: هیچکس با حضور یهودیان در این منطقه مشکل ندارد و مشکل اصلی آن است که یهودیان به دنبال پاکسازی نژادی در آن منطقه هستند و از اشغال این سرزمین تا پایان جنگ جهانی دوم یهودیان بسیاری از سرزمینهای مختلف توسط آژانس صهیونیسم به این سرزمین مهاجرت کردند.
رحیمیروشن ادامه داد: در جدال بین اعراب و یهودیان بر سر سرزمین فلسطین، سازمان ملل تصمیم گرفت ۵۵ درصد آن سرزمینها را به یهودیان و ۴۵ درصد را به مسلمانان بدهد و مساحت باقیمانده نیز بیطرف باشد که این دستاورد بزرگی برای اسرائیل بود چون پس از این پیشنهاد به رسمیت شناخته میشد اما اعراب تقسیم را نپذیرفتند، دولت تشکیل ندادند و مصر و اردن، نوار غزه و کرانه باختری را اشغال کردند.
وی با بیان اینکه اسرائیل در سال ۱۹۶۷ قدس شرقی را اشغال و مساحتش را به سه برابر مرزهای تعیین شده رساند، گفت: این مسئله یک ننگ تاریخی برای اعراب بود و آنها در سال ۱۹۷۳ وارد دشتهای فلیطین شدند و نوار غزه را آزاد کردند و در آستانهی پیروزی بودند که با تهدید حملهی اتمی اسرائیل به سرزمینشان مواجه شدند و به اجبار عقب نشینی کردند اما پس از آن اسرائیل به مرزهای اولیه خود بازگشت.
رحیمیروشن در رابطه با تحولات فلسطین پس از انقلاب اسلامی ایران، اظهار کرد: تا قبل از انقلاب اسلامی کمگ اعراب به فلسطین جنبه ناسیونالیستی داشت اما پس از آن رنگ و بوی مذهبی گرفتن و ایران هم با صدور ایدئولوژی خود به مسلمانان فلسطین کمک کرد.
وی با اشاره به کنفرانسهای مادرید و اسلو که طرح دو کشور را مطرح کردند، بیان کرد: بر اساس این قراردادها باید پنج هزار کیلومتر از این سرزمین ۲۷ هزار کیلومتری به فلسطینیان داده شود که آن هم شامل کرانه باختری و نوار غزه است و دو تکه جدا هستند اما در این ۲۵ سال، ذره ذره از این مساحت کم کردند تا به هفت درصد مساحت تعیین شده رسیدند.
رحیمیروشن ادامه داد: فلسطینیان اجازه برافراشتن پرچم ندارند و حتی مالیاتشان هم توسط یهودیان جمعآوری و به آنها داده میشود بنابراین حتی نمیتوانیم از واژه دولت خودگردان برای آنها استفاده کنیم و در نهایت مسئله مرزها و آوارگان همچنان حل نشده باقی ماندهاست.
انتهای پیام