میرزا محمدعلی متخلص به صائب تبریزی یکی از بزرگ‌ترین غزلسرایان سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان صفویه بود که شاه عباس دوم صفوی به او عنوان ملک الشعرایی داد. خانوادهٔ صائب جزو هزار خانواری بودند که به دستور شاه عباس اول صفوی از تبریز کوچ کرده و در محله عباس‌آباد اصفهان ساکن شدند. آرامگاه صائب، در باغی به نام تکیه که باغ شخصی خود او بود، قرار داشت که تا سال ۱۳۱۷ خورشیدی کسی از آن اطلاعی نداشت، اما با تلاش زنده‌یاد استاد جلال‌الدین همایی، این آرامگاه به همگان معرفی شد و بعد از آن نیز به تاریخ ۲۰ بهمن‌ماه ۱۳۵۵ با شماره ۱۳۳۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.