علیرضا سروری نژاد در گفت وگو با ایسنا، در تشریح اقدامات در راستای میزان بارندگی‌های اخیر باران در سیستان و بلوچستان اظهار کرد: حجم استحصال آب در هر مرحله از مراحل سامانه اخیر بیش از ۳۰۰ میلیون مترمکعب بوده که اگر فقط استحصال سیلاب‌های ۲ سامانه را در نظر بگیریم بالغ بر ۶۰۰ میلیون متر مکعب آب در سازه های آبخیزداری تله اندازی شده است.
وی افزود: تعداد سازه های سنگ و ملات، گابیون و خشکه چین ۳۰ هزار سازه آبخیزداری بوده است و تعداد بندهای خاکی غیرتراکمی و تراکمی نیز سه هزار و ۲۰۰ سازه آبخیزداری است.
وی با اشاره به اینکه کل حجم مخازن سازه های سه هزار و ۳۰۰ گانه اجرا شده فوق بیش از ۶۰۰ میلیون مترمکعب است، گفت: تاکنون ۳۰۰ میلیون مترمکعب رسوب در این سازه ها تله اندازی شده که اگر این سازه ها اجرا نمی شد این رسوبات به سدهای بزرگ آب منطقه ای منتقل و از حجم مفید آنها به شدت کاسته می شد.
وی اضافه کرد: میزان مدیریت سیلاب که عملا به معنای کاهش آسیب وخسارت به انواع زیرساخت های روستایی و شهری استان سیستان و بلوچستان محسوب می شود، در سامانه های بارش زای اخیر حدود یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون مترمکعب ( ۱۳۰۰ میلیون مترمکعب) بوده است.
معاون آبخیزداری اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان گفت: با احداث بندخاکی عورکی به طول ۱۰ کیلومتر در منطقه دشتیاری شهرستان چابهار در سه سیلاب اخیر بالغ بر ۷۵۰ میلیون مترمکعب آب مدیریت شده و به نوعی از ورود رواناب ها به اراضی کشاورزی و روستاهای منطقه ممانعت شده که اگر این سازه عظیم اجرا نمی‌شد بسیاری از عرصه های کشاورزی بالاخص اراضی تحت کشت موز و سایر محصولات گرمسیری توسط فرسایش آبکندها و گرگرو ها تخریب می شد و غالب آنها به اراضی متروکه تبدیل و بسیاری از ابنیه ها و زیرساخت ها بیش از پیش آسیب می دید.
سروری نژاد در خصوص فائق آمدن بر مشکلات ناشی از سیلابها در سطح استان گفت: با عنایت به اینکه این استان مادام تحت تاثیر سیلابها از یک طرف و کم آبی و خشکسالی مواجه است؛ انجام انواع عملیات آبخیزداری و آبخوانداری است یکی از مهمترین راه های استحصال آب در بالادست است تا با افزایش نفوذ آب در خاک، کاهش شیب آبراهه ها از حجم سیلاب ها کاسته شود.
وی ادامه داد: باید به نوعی چاه ها و قنوات آبدار شوند و به صورت مستقیم و غیرمستقیم آبخیزنشینان از آبهای استحصال شده در پشت سازه های آبخیزداری و سفره های زیرزمینی، استفاده کنند که نهایتا هم از تجمیع سیلاب ها در یک مقطع زمانی در پایین دست جلوگیری می شود. این رویکردها خود انواع آسیب ها و خسارات در اراضی دشتی پایین دست جلوگیری می‌کند و هم در مواقع کم آبی و خشکسالی از تنشهای آبی کاسته می شود.
انتهای پیام