كارگردان نمايش “خاموشي ماه“: حرف اين نمايش، حرف امروز است؛ يعني همان چيزهايي كه در زندگي عادي مي‌بينيم، آدم‌هايي كه زير يك سقف زندگي مي‌كنند، ولي هيچ ارتباطي با هم ندارند. “رويا كاكاخاني“، كارگردان نمايش “خاموشي ماه“ در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر ايسنا افزود: وقتي نمايش را خواندم با آن درگير شدم، چرا كه آدم‌هاي نمايش با هم غريبه نيستند به هر حال به اعتقاد من، شخصيت اصلي، يعني “مينا” همدلي تماشاگر را بر مي‌انگيزد. وي تصريح كرد: مينا، تنها فردي است كه در خانواده كاري انجام داده ولي در نهايت مي‌بينيم كه كاري از دستش بر نمي‌آيد. حتي دكوري كه در جشنواره داشتيم به اين صورت بود كه مشكل يك گرداب كف صحنه نقش بسته بود و نشان مي‌داد كه اين شخصيت در گرداب غرق شده است. كاكاخاني درباره‌ي علت عدم استفاده از اين دكور در اجراي عمومي گفت: سعي كرديم به واقعيت‌ها نزديك‌تر شويم و موارد انتزاعي را از كار حذف كنيم. وي درباره‌ي نوع نگاه نويسنده اين نمايشنامه‌(محمد چرمشير) گفت: من نوع نگاه ايشان را خيلي دوست دارم، چون نگاهشان يك نگاه خاص و جديد و در واقع متفاوت است و تازگي و عمق خودش را دارد. وي افزود: چيزي كه در اين نمايش مهم است، شخصيت‌هاي ملموس نمايش است. يعني “مينا” از فرط تنهايي به كسي پناه مي‌برد كه دوستش نيست، بلكه در مقابلش ايستاده و حتي در لحظه‌اي از نمايش به صورت غيردوستانه از حرف‌ها و رازهاي مينا حرف مي‌زند. اين خيلي دردناك است؛ براي من بيشتر عدم ارتباط و نداشتن پشتوانه در اين نمايش از نكات اصلي است. انتهاي پيام