ارتباط مسائل عرفاني و اخلاقي با ادبيات كودك و نوجوان، مي‌تواند به وسيله‌ي نويسنده و به طرق غيرمستقيم و ناخودآگاه اعمال شود. جعفر تورنده‌جاني ـ نويسنده ادبيات كودك و نوجوان ـ در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) با بيان اين مطلب گفت: بهترين شيوه‌ي ارتباط مسائل عرفاني با ادبيات كودك، به طريق غير مستقيم است. يعني كودك و نوجوان به انگيزه‌ي كسب لذت، اقدام به خواندن يك داستان مي‌كنند و ضمن بهره‌گيري از لذت حاصل از حوادث داستان مي‌توانند در لايه‌هاي دروني آن متوجه يك پيام فلسفي و اخلاقي شوند. اين نويسنده تاكيد كرد: ادبيات كودك و نوجوان شاخه‌ي تخصصي است كه پرداختن به مسائل اخلاقي و عرفاني در آن تخصص مضاعفي را مي‌طلبد. يعني نويسنده بايد آگاهانه به موضوعات فلسفي بپردازد. داستان‌هاي كهن ما با اين آگاهي ارتباط تنگاتنگي داشتند. يعني عارفان ما براي بيان نيات و مضامين خود از قالب داستان استفاده كرده‌اند. وي با تاكيد بر اينكه بيان داستان‌هاي فلسفي و عرفاني به كودكان و نوجوانان نوعي جهش تربيتي و فكري را در آنان ايجاد مي‌كند، گفت: ادبيات كهن ما از پشتوانه‌ي غني فكري و فلسفي برخوردار است. انتهاي پيام