محمد محمدی‌اصل در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: در نظام طراحی معماری خانه‌های خرم‌آبادی، معماران توانای این سرزمین کوشیده‌اند که تا سرحد ممکن از کوران طبیعی هوا استفاده کنند.
وی ادامه داد: ایجاد گردش، افزایش سرعت حرکت و جریان هوا به‌وسیله بازشوهای شمالی و جنوبی در بنا ازجمله راهکارهای ارائه شده توسط معماران بوده است.
محمدی‌اصل یادآور شد: در شمار زیادی از خانه‌های تاریخی شهر خرم‌آباد در جبهه اصلی بنا(بَراَفتاو) و در دیواره انتهایی اتاق‌های دودری، سه‌دری، پنج‌دری و... پنجره کوچکی به نام لری(دَروَچ) به سمت گذر بیرونی تعبیه و مکان‌یابی شده است.
این پژوهشگر اضافه کرد: در این جبهه هوای خنک از درهای چوبی و اُرسی(در ضلع جنوبی) وارد اتاق و از طریق پنجره‌های دروچ(جبهه شمالی) خارج می‌شود، به این ترتیب ضمن ایجاد کوران طبیعی با یک راهکار معماری ساده، هوا در فضاهای داخلی جریان پیدا می‌کند.
وی با بیان اینکه این گردش هوا هم قابلیت تنظیم را دارد و هم به خنکای اتاق‌ها کمک کرده و هوای داخلی را تهویه می‌کند، خاطرنشان کرد: نمونه‌های این گونه تهویه را می‌توان در خانه‌های جوادیان، آغا یهودی و... مشاهده کرد.
محمدی‌اصل گفت: در روشی دیگر برای ایجاد تهویه در برخی خانه‌های تاریخی از سامانه بادگیرهای(اغلب) یک‌طرفه و در مواردی چهارطرفه، با ارتفاع کوتاه از سطح بام بنا بهره‌گیری شده است.
انتهای پیام