به بهانه هفته «حجاب و عفاف»/ بخش پایانی/

چرا کارگروه «مد و لباس» تشکیل شده است؟

موضوع این است که اگر ارشاد به عنوان دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس بتواند سازمان صدا و سیما، فروشنده، تولیدکننده، سیاستگذار و برنامه‌ریز را دور هم جمع کند و جلسات را منظم با دستور جلسه‌های مشخص و مصوبات مشخص تشکیل بدهد آیا نمی‌توانیم در حوزه پوشاک و مد و لباس وضعیت بهتری در جامعه داشته باشیم؟

نشست بررسی عملکرد «کارگروه ساماندهی مد و لباس» در استان قزوین در خبرگزاری ایسنا برگزار شد؛ در این نشست ناصر ایزدفر به عنوان نماینده فرهنگ و ارشاد اسلامی، پروین تقوایی به عنوان نماینده صدا و سیمای مرکز قزوین، قنبری به عنوان نماینده سازمان صمت و سید محمود سیدی به عنوان نماینده تولیدکنندگان پوشاک حضور داشتند؛ بخش دوم و پایانی این نشست را در ادامه بخوانید.

بکشلو، کارشناس و مجری ایسنا: نمایشگاه‌هایی برای مد و لباس برگزار کردید آیا طرح‌های برگزیده این جشنواره‌ها و نمایشگاه‌ها به صنعت و معدن و تجارت معرفی شد؟ وارد بازار شد و طرح منتخب به تولید انبوه رسید؟

ایزد فر: ما سال گذشته سه نمایشگاه برگزار کردیم نمایشگاه طلیعه نور نمایشگاه سوم مدل لباس استان قزوین و نمایشگاه مدل لباس دُر آسمانی را در آبیک برگزار کردیم جشنواره مد لباس دخترانه مینودری را هم برگزار کردیم.

طراح چیزی را طراحی می‌کند جایزه‌اش را به لحاظ هنری می‌گیرد اما این طرح اگر بخواهد به چرخه تولید وارد شود هزینه بالایی برای تولیدکننده دارد به گونه‌ای که خود شما هم اگر این طرح تولید و وارد بازار شود آن را نمی‌خرید چون قیمت مشابه آن لباس که از چین یا ترکیه می‌آید بسیار پایین‌تر از تولید داخل است.

همه این عوامل مانند یک زنجیره به هم وصل است اگر یک بانک وام درست ندهد، اگر تولیدکننده حمایت مالی نداشته باشد، اگر طراح طراحی کاربردی نداشته باشد، یعنی طراحی فقط صرفاً برای هنر باشد و طراح نگاه رسیدن به تن مردم نداشته باشد فقط زیبا باشد، همه این نشست‌ها بی‌نتیجه است و بازدهی اجتماعی نخواهد داشت.

حالا برای این امر باید راهکار تعریف کرد راهکار به نظر ما الان این است که انجمن طراحان پارچه و انجمن طراحان لباس با هم به وجود بیاید که اینها به صورت فردی کار نکنند، انجمن یک اساسنامه داشته باشد و طرح‌هایی را ایجاد کند که برای مصرف‌کننده و تولیدکننده صرفه اقتصادی داشته باشد، این طور نباشد که تولیدکننده یک طرح را تولید کند و بگذارد در مغازه‌اش و در نهایت مشتری نداشته باشد و سرمایه‌اش بخوابد اینها مسائلی است که باید درنظر گرفته شود.

این آیین نامه‌ها هم وحی منزل نیست در اجرا باید ضعف را پیدا کنیم؛ ممکن است آیین نامه‌ها برای ۲۰ سال پیش نوشته شده باشد و برای یک شرایط خاص، در حال حاضر جامعه تغییر کرده و وارد عصر دیجیتال شده‌ایم لذا با نگاه ۲۰ سال پیش نمی‌توانیم جامعه و مدولباس را اداره کنیم، باید به روز باشیم نیازهای جامعه را درک کنیم و آن را با فرهنگ ایرانی و اسلامی منطبق کنیم.

بکشلو، کارشناس و مجری ایسنا: حرف کارگروه هم همین است اینکه ما باید سیاستگذار باشیم البته که اقتضائات جامعه با سال ۹۱ که این کارگروه تشکیل شده است تغییر کرده اما همین کارگروه که اقشار مختلف در آن حضور دارند، اختیاراتی دارد، جلسات کارگروه اگر منظم تشکیل شود و راهکار مشکلات مصوبه جلسه شود و در پی آن به دنبال راه‌حل‌هایی باشیم مسائل حل می‌شود، عصر ما تغییر کرده دنیای مجازی اضافه شده قدرت رسانه به خصوص صدا و سیما به عنوان یک رسانه که بودجه فرهنگی دارد معلوم است، لذا خیلی هم محدودیت نداریم آیا نمی‌توانیم جلوی قاچاق را بگیریم؟ آیا نمی‌توانیم از دل این کارگروه مصوبه‌ای بیرون بیاوریم که طرحی ایجاد شود و برای جوانان جذابیت داشته باشد؟ اصل حرف این است که چرا این کارگروه تشکیل شده است؟

حرف ما این است که اگر ارشاد به عنوان دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس بتواند سازمان صدا و سیما، فروشنده، تولیدکننده، سیاستگذار و برنامه‌ریز را دور هم جمع کند و جلسات را منظم با دستور جلسه‌های مشخص و مصوبات مشخص تشکیل بدهد آیا نمی‌توانیم در حوزه پوشاک و مد و لباس وضعیت بهتری در جامعه داشته باشیم؟

ایزدفر: مد و لباس مثل خوراک است مثل فرهنگ است ما نمی‌توانیم با جلسات و نشستن دور هم مد و لباس را در جامعه تغییر دهیم؛ ذائقه خوراکی مردم را مگر می‌شود به این راحتی تغییر داد؟

بکشلو، کارشناس و مجری ایسنا: خیر نمی‌شود اما ما به عنوان مسئولان فرهنگی جامعه مسئولیتی در حیطه فرهنگ داریم اتفاقاً حرف من هم همین است ما در سیاست‌گذاری کلی حوزه فرهنگ دچار تناقض ذاتی هستیم، روی فرش قرمز جشنواره فجر بازیگری می‌آید با لباسی که اگر دختر خانمی با همان لباس در خیابان راه برود گشت ارشاد به او تذکر خواهد داد اما در جشنواره فجر روی فرش قرمز به آن بازیگر احترام می‌گذارند و هیچ اعتراضی به این موضوع صورت نمی‌گیرد این امر نه تنها در بازیگران بلکه در اغلب محافل هنری وجود دارد، در واقع ما با این کار به دختر نوجوان‌مان می‌گوییم که آن بازیگر حق دارد و تو حق نداری، برای دختر نوجوان این سؤال پیش می‌آید که چرا آن بازیگر به خاطر این نوع لباس پوشیدن حق دارد دیده شود، تشویق شود اما من حق ندارم.

می‌خواهم بگویم ما مسئولان فرهنگی متولی امر هستیم، مردم از ما سؤال می‌پرسند که شما چه کار کرده‌اید؟ این وضعیت پوشش نابهنجار که در جامعه وجود دارد متولی دارد متولیان هم ما هستیم در اسناد بالادستی پژوهش‌هایی صورت گرفته و اتفاقات خوبی افتاده است اما در رده‌های میانی و پایین‌تر آن‌طور که باید و شاید عمل نشده است.

ایزدفر: حجاب یک مسئله فرهنگی کلی و فراگیر است و مد و لباس زیر مجموعه این موضوع است ما از طریق این زیرمجموعه‌ها می‌توانیم به آن موضوع کلی کمک کنیم اگر در تئاتر، سینما، تلویزیون، کتاب و نوع دیالوگ برقرار کردن با همدیگر عفاف را رعایت کنیم تا آنجایی که در توانمان بوده فعالیت کرده‌ایم. البته کاستی‌هایی هم داشتیم و این کاستی‌ها را می‌شناسیم و به وزارتخانه انعکاس می‌دهیم تا بتوانیم به جامعه‌ای برسیم که رفتار متعادل، پوشش متعادل و فرهنگ متعادلی داشته باشد؛ موضوع اینجاست که همه مسائل فرهنگی از فرهنگ و ارشاد مطالبه می‌شود درصورتی که ۲۴ ارگان فرهنگی داریم که بودجه‌شان از بودجه ارشاد خیلی بیشتر است اما پاسخگوی مستقیم نیستند، ما تمام سعی‌مان را می‌کنیم، اما همه باید دست به دست هم بدهیم تا اتفاق خوبی بیفتد.

بکشلو، کارشناس و مجری ایسنا: فرهنگ مقوله پیچیده‌ای است، خانواده مسئول است؛ آموزش و پرورش مسئول است و حتی همه ما به صورت فردی و اجتماعی رسالت داریم و مسئولیم، واقعیت این است که ما این جلسه را تشکیل دادیم که از کارگروه ساماندهی مد و لباس مطالبه کنیم چون منتظر خروجی‌های جدی از این کارگروه هستیم البته با همه مشکلاتی که مطرح شد مانند قاچاق و بودجه کم و مشکلاتی که وجود دارد کار سخت می‌شود اما به هر حال باید اتفاقی بیفتد که بتوانیم بازار را بهبود ببخشیم.

خانم تقوایی شما به عنوان نماینده صدا و سیما در این کارگروه حضور دارید بفرمایید به دلیل اثرگذاری که جامعه فرهنگ و هنر می‌تواند روی مخاطب داشته باشد به پوشش بازیگران، پوشش مجریان، نقش‌های تلویزیونی، کاراکترهای مهم فکر کرده‌اید؟ آیا مؤلفه‌های مد و لباس در پخش تلویزیونی رعایت می‌شود یا در کارگروه ساماندهی مد و لباس برایش دستور جلسه و مصوبه‌ای صورت گرفته که به آن فکر شود اینها روی جامعه ما اثر گذار هستند.

تقوایی: مجریان صدا و سیما پیشانی و چهره سازمان هستند ما در حد توان ملاحظاتی داشتیم اگر موردی بوده گزارش شده است ما اتاق فکرهایی قبل و بعد از برنامه داریم ارزیابی‌های صورت می‌گیرد این مورد هم جزو مواردی است که بررسی می‌شود اگر نیاز باشد تذکر داده می‌شود.

بکشلو، کارشناس و مجری ایسنا: منظور من اقدامات سلبی نیست، آیا شما برای مجریان طراحی لباس امروزی متناسب با فرهنگ ایرانی و اسلامی که برای مخاطب جذاب باشد در نظر گرفته‌اید؟ به گونه‌ای که مخاطب در عین این که از پوشش کاراکتر تلویزیونی لذت ببرد، آن نوع لباس تبدیل به عرف جامعه شود؟ درباره اقدامات ایجابی این چنینی بفرمایید.

تقوایی: هر ارگانی قوانین و مقررات پوششی خاص خودش را دارد ما در صدا و سیما برای پرسنل چهار رنگ مجاز داریم اما برای طراحی لباس کسی که روی آنتن می‌رود باید به مخاطب توجه کنیم، اغلب مخاطبان ما قشر خاکستری جامعه هستند لذا باید ذائقه مخاطب خاکستری را در نظر بگیریم، تمام این کارها بر اساس مقررات سازمانی ما است، البته پس از برگزاری جشنواره طلیعه نور چون به این نتیجه رسیدیم که ممکن است انبوه سازی طرح‌های برگزیده در این جشنواره به طول بیانجامد تصمیم گرفتیم از طرح‌های برگزیده این جشنواره به عنوان لباس مجریان و کاراکترهای تلویزیونی در صدا و سیمای قزوین استفاده کنیم.

تو خود حجاب خودی، حافظ از میان برخیز...

 عفاف و حجاب از داستان‌های غم انگیز  جمهوری اسلامی است. روزگاری دستخوش کج سلیقگی‌ها شده و خیلی بیشتر درگیر کج رفتاری‌‎های سیاسی مردمان همین عصر و گاهی هم از پی لجباری‌های فردی و جمعی کار به بیراهه کشیده شده است. واضح آن است که سیاستگذار موضوع را به درستی شناخته و ابعاد پیچیده آن را درک کرده است ولی کاستی دستگاه‌های متولی سبب شده  آب عفاف و حیا از سر زنان و مردان این شهر بگذرد و بر زمین بریزد.

فرهنگ غرب گرچه با تمام قوا به این جبهه تهاجم – ناتو و یا هر اسم دیگری که بتوان روی آن گذاشت – کرده است ولی ضعف و اشکال دستگاه‌های حاکمیتی آنقدر در این موضوع جدی است که به ناچار باید گفت: تو خود حجاب خودی ، حافظ از میان برخیز!
از این رو وقتی سخن از عفاف و حجاب به میان می‌آید ذهن همگان حتی متولیان فرهنگ به سمت اقدامات سلبی می‌رود.

در این نشست پیش و بیش ازهرچیزی بنا داشتیم اثرات  کمی و کیفی برنامه‌ها و اقدامات یک ساله کارگروه مد و لباس استان را بررسی کنیم و به همین جهت از اعضای این کارگروه دعوت شده بود تا ارزیابی خود را طرح کنند ولی از آنجا که این کارگروه در سال گذشته دو تا سه جلسه رسمی و غیر رسمی برگزار کرده بود و مصوبات قابل توجهی نداشت گفت‌وگو به  آسیب شناسی وضعیت عفاف و حجاب و ارائه گزارش اقدامات مرتبط به این حوزه سوق پیدا کرد.

ناصر ایزدفر معتقد بود که قانون و این نوع سیاستگذاری نیاز به اصلاح دارد و کارگروه مد و لباس باید به انجمن طراحان لباس تغییر ماهیت بدهد. پروین تقوایی صدا و سیمای استان را دارای عملکرد مثبت و مناسب می دانست و محمود سیدی لیستی از اقداماتش در جمع‌آوری لباس‌های نامتعارف و خلاف موارد قانونی از فروشگاه‌های لباس عنوان کرد. قنبری از صنعت و معدن شاید آب پاکی را روی دستمان ریخت وقتی عنوان کرد که ۷۰ الی ۸۰ درصد پوشاک و پیش از آن پارچه، وارداتی است.

به نظر می‌رسد یک اراده جمعی برای حل معضل عفاف، لباس و حیا در جامعه نیاز است. اراده‌ای که اقداماتش از جنس اقناع و ایجاب است و نه صرفاً قهر و سلب و بازدارندگی، و در نهایت این نشست هم از اندوه این داستان چندان کم نکرد.

انتهای پیام

  • شنبه/ ۲۸ تیر ۱۳۹۹ / ۱۰:۳۱
  • دسته‌بندی: قزوین
  • کد خبر: 99042820298
  • خبرنگار : 50060