حسین پاکروان، یکی از هزاران جانباز خمینیشهری است که جنگ برایش هنوز تمام نشده است، او امروز در جبههای دیگر مشغول جهاد است.
حالا که کشور به واسطه ویروس کرونا و تحریمهای ناجوانمردانه دشمن میدان جنگی اقتصادی شده است دلاور مردانی چون پاکروان باز هم به میدان آمدهاند تا با یاری نیازمندان و تهیه بستههای معیشتی بار دیگر برگ زرینی در تاریخ میهن به یادگار بگذارند.
حسین پاکروان سال ۱۳۶۵ راهی جبهه و در مدت ۳ سال حضور، ۳ بار مجروح میشود.
این جانباز جنگ تحمیلی در گفتوگو با ایسنا حکایت مجروحیتش را اینگونه شرح میدهد: اولین بار مهر ماه ۶۵ بود. در دشت عباس بودیم و فاصلهمان با دشمن در کمترین جای ممکن بود، چیزی حدود ۶۰ متر. در آن عملیات هر روز تعدادی از بچهها مجروح یا شهید میشدند. نزدیک عصر بود که از سنگر برای گرفتن وضو بیرون زدم، همینکه دست و صورتم را شستم خمپاره دشمن مرا تکه تکه کرد.
دوستی که از شهر فریدن با من هم سنگر بود سریع به سمتم آمد و مرا روی دوش خود گذاشت و در کانال شروع به حرکت کرد، نزدیک آمبولانس که شدیم دشمن دوباره خمپاره زد، هم آمبولانس منفجر شد و هم دوست عزیزم شهید شد. هنوز ترکش آن انفجار مهمان تنم است و گاهی با درد شدید شب را به روز میرسانم.
وی ادامه میدهد: دومین بار مرداد ۶۶ بود. در شهر صالحآباد نزدیک مهران بودیم. انفجار شدید بمب تشت اسید را روی صورتم برگرداند و چشم راست و صورتم سوخت. سومین بار هم درست ۲۸ اسفند ۶۶ بود. در شهر ایلام و در عملیات مرصاد بودیم. دشمن با هواپیما ماشین ما را مورد هدف قرار داد و ماشین ما به درون دره پرت شد. این بار هم خداوند جانی دوباره به من بخشید.
پاکروان بعد از جنگ با ترکشهایی در تن که خاطرهای از دوران جبهه و جنگ بود به شغل قبلی خود در تعمیرگاه ماشین بر میگردد. در کنار کار در تعمیرگاه مشغول فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی نیز میشود و چند سال در مهد قرآن خمینیشهر فعالیت میکند.
بیش از ۳۰۰ بسته معیشتی و ۸ جهیزیه
او از بچگی عاشق امام حسین(ع) بوده است. تا نام امام حسین(ع) را میبرم اشکی بر گونهاش جاری می شود و میگوید: از بچگی پولهایم را برای ماه محرم یا رمضان جمع میکردم. مسجد کوچکی سر کوچهمان بود آبلیمو و شکر میخریدم و در مجلس قرائت قرآن شربت تقسیم میکردم.
حالا حدود ۳۰ سال است که در خانه خودش ایام محرم و صفر آشپزی میکند و از پذیرایی کردن از عزاداران حسینی لذت میبرد.
پاکروان میگوید: هر سال حدود ۳۰ تا ۳۵ شب با طبخ ۵ تن برنج از عزاداران پذیرایی میکنم. در کنار آن در جشنهای اهل بیت(ع) و انقلاب نیز شریک میشویم.
این جانباز انقلاب امسال نذورات خود را به گونهای دیگر برنامهریزی کرده است. بخش اعظمی از هزینه نذر را صرف پخت غذا ایام محرم میکند که سه مرحله با نذر سه مرحله مجروح شدندش به بستههای معیشتی تبدیل کرده و به یاری هموطنان آسیب دیدهاش میشتابد.
وی در این باره میگوید: بستههای معیشتی را در سه مرحله تهیه و بین نیازمندان تقسیم میکنیم. مرحله اول این بستهها توزیع شده و در مرحله دوم ۳۰۰ بسته غذایی که ارزش هر بسته حدود ۲۵۰ هزار تومان است تهیه شده که بین نیازمندان و اقشار آسیب دیده تقسیم میشود.
پای این بستههای با برکت که شامل برنج، عدس، لپه، روغن، رب گوجه، ماکارونی، گوشت، مرغ و یک بسته بهداشتی است تا شهرهای دیگر استان نیز چون انارک و فریدن نیز رسیده است.
حسین پاکروان همچنین امسال با کمک خانواده خود ۸ جهیزیه برای دختران نیازمند دم بخت تهیه کرده و در این باره میگوید: خانواده و اقوام در این مسیر کمک زیادی به من کردهاند و همیشه در انجام کارهای خیر حامی ام بودند. از تهیه بستههای معیشتی نیز هیئات عاشورایان خمینیشهر و بسیج پشتیبانی کردند و امیدواریم بتوانیم در سال نیز این مسیر را ادامه دهیم تا حرکتی ماندگار شود.
وی ادامه میدهد: دفاع مقدس هنوز تمام نشده است، همانگونه که در هشت سال جنگ از کشور دفاع کردیم حالا هم باید با کمک به یکدیگر از ناموس، دین و وطنمان دفاع کنیم. شیعه امام علی(ع) هستیم و در همه زمینهها باید به مولایمان اقتدا کنیم.
انتهای پیام