توریسم روستایی یکی از مهمترین زیر گروه های توسعه صنعت گردشگري در هر منطقه ای است که توجه به آن می تواند در توسعه گردشگری منطقه بسیار حائز اهمیت باشد.

 

مهندس پرستو قبادی کارشناس ارشد توسعه روستایی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه، که مشکلات 14 روستای هدف گردشگری استان را در قالب یک پایان نامه با راھنمایی دکتر عبدالحمید پاپ زن دانشیار دانشگاه رازی و دکتر کیومرث زرافشانی به عنوان استاد مشاور، تدوین کرده است، در گفت و گو با خبرنگار سرویس گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه اظهار داشت: روستای «حریر» از توابع بخش کرند شهرستان اسلام‏آباد در استان کرمانشاه، در 5 کیلومتری شهر کرند غرب، 37 کیلومتری شهر اسلام‏آباد و 100 کیلومتری کرمانشاه قرار دارد.

 

وی ادامه داد: این روستا از شمال به دهستان بیونیج، از شمال غرب به دهستان بان زرده، از شمال شرق به دهستان کوران، از شرق به دهستان حومه شمالی، از جنوب شرقی به دهستان حومه و از غرب و جنوب غربی به شهرستان سرپل ذهاب محدود می‏شود.

 

قبادی افزود: روستای حریر در محدوده کوهستانی غرب استان کرمانشاه استقرار یافته و ارتفاع آن از سطح دریا 1600 متر است، مردم روستای حریر به زبان کردی و با لهجة «گورانی» سخن می‏گویند.

 

وی خاطرنشان کرد: آب و هوای این روستا در بهار و تابستان معتدل و در زمستان سرد است، رودخانه حریر از کنار روستا می‏گذرد و قدمت «حریر» به گفته مردم روستا به دوران حکومت نادرشاه افشار می‏رسد، همچنین بنای امامزاده سیدرضا نشانگر قدمت طولانی این روستا می باشد.

 

این پژوهشگر کرمانشاهی گفت: درآمد اکثر مردم روستای حریر از فعالیت‏های زراعی و دامداری تأمین می‏شود و گروهی نیز در بخش خدمات و تولید صنایع دستی اشتغال دارند.

 

وی افزود: محصولات زراعی این روستا شامل گندم، نخود و عدس است و انگور و سیب نیز از میوه‏های سردرختی روستا به شمار می‏آیند، همچنین چراگاه‏ها و مراتع سرسبز اطراف روستا سبب رونق دامداری گردیده است که از تولیدات دامی این روستا می‏توان به فرآورده‏های لبنی مانند شیر، پنیر، روغن حیوانی، ماست و کره اشاره کرد.

 

قبادی تصریح کرد: با توجه به مطالعات میدانی در روستا چهار درخت تنومند و کهنسال در کنار سراب سید رضا بیگ قرار گرفته و برای روستاییان بسیار مقدس و قابل احترام است و برخی از مردم سالخورده این روستا، قدمت درخت را بیش از صد و پنجاه سال می‏دانند.

 

این کارشناس ارشد توسعه روستایی گفت: در بخش شمالی روستا و در مجاورت چشمه، مقبرة سید حسن زارع واقع شده است که این بقعه در میان مردم روستا جایگاه معنوی خاصی دارد و مورد احترام ویژه روستاییان می باشد.

 

وی در خصوص ویژگیهای فرهنگی روستای حریر، اظهار داشت: یکی از مراسم جالب این روستا برپا کردن آتش و آتش‏بازی در روز اول بهمن ماه است که به نوروز کرد معروف می باشد و همچنین از رایج‏ترین مراسم مذهبی این روستا نیز مراسم روزهای 18 تا 24 آبان ماه می‏باشد و در روز آخر این ایام که به عید یاران مشهور است، معمولاً مردم روستا به قربانی کردن و دادن خیرات می‏پردازند.

 

قبادی خاطرنشان کرد: زنده دل در کتاب راهنمای گردشگری ایران نمای روستای حریر را اینچنین وصف کرده است: « روستای کوهستانی حریر در شیبی ملایم استقرار یافته و بافتی متمرکز دارد، خانه‏های روستاییان غالباً دو طبقه هستند و سقف‏های مسطح آن‏ها با تیرهای چوبی و اندود کاهگل یا قیر و گونی پوشیده شده است. منظره خانه‏ها که به صورت پلکانی ساخته شده‏اند، مصالح به کار رفته در خانه‏های قدیمی سنگ، گل، خشت، آجر، گچ و چوب می‏باشد و در ساخت خانه‏های جدید از آجر، سنگ، گچ، سیمان و آهن استفاده شده است. معابر روستا نسبتاً مناسب و به لحاظ هندسی غیرمنظم می‏باشند که به دلیل موقعیت روستا، به صورت خطی و شاخه‏ای گسترش یافته‏اند».

 

این پژوهشگر در ادامه در خصوص مشکلات گردشگری این روستا، گفت: یکی از مهمترین عواملی که چهره سنتی روستا را مخدوش کرده است، طرح هادی در روستا می باشد،

 

وی افزود: متاسفانه به دلیل عدم مشارکت و بی توجهی مردم، سراب سیدرضا بیگ به مکان تجمع زباله تبدیل شده، در حالی که مردم محلی می توانستند از قابلیت های این سراب در جهت جذب توریسم استفاده کنند.

 

قبادی یادآور شد: بازدید صورت گرفته توسط محقق از روستا نشان داد که زیبایی ها و جاذبه های روستا در انتهای روستا واقع شده و به دلیل عدم تابلوی مناسب راهنما کسی از راه ورودی آبادی متوجه نمی شود که روستای مذکور چقدر زیباست.

 

گفتنی است؛ سرویس گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه در گزارش بعدی خود با انجام گفت و گو با این پژوهشگر کرمانشاهی به بیان مشکلات و محدودیت های آخرین روستای هدف گردشگری استان می پردازد.